Mooie afsluiting van het jaar!

Het was echt een bijzonder jaar voor historicus en schrijver Emile Smit. In februari 2019 lag hij voor het eerst van zijn leven in het ziekenhuis. Hij had een operatie ondergaan en geen kleine. Middels een open hart-operatie kreeg hij in Nieuwegein een nieuwe hartklep.

Marjon de Lange

Tiel - “Ik vind dit interview een mooie afsluiting van een bijzonder jaar”, zegt de stadshistoricus. Hij was jarenlang docent geschiedenis en economie op het RSG Lingecollege. Vele Tielenaren hebben les van hem gehad. Emile zet zich in om de rijke historie van Tiel te bewaren. Hij is bekend door zijn goede werk voor de Tielse Oudheidkamer maar ook als wandelaar door onze stad.

Conditie

“Dat wandelen is mijn geluk geweest”, zegt Emile. “Ik woon in de binnenstad en liep altijd naar school, met een flinke pas. Mijn conditie was niks mis mee.” Tijdens het wandelen ontdekte hij ook dat het niet goed met hem ging. “Al in het najaar van 2017 moest ik steeds vaker uitrusten tussendoor. De stukjes die ik kon wandelen werden korter. Ik had last van kortademigheid en herstelde slecht als ik rust nam. Ik kon wel gewoon diep ademhalen maar dat hielp niet om weer op adem te komen. Ik voelde ook dat mijn hart van slag was. Ik was natuurlijk wel veel te dik. In plaats van naar de dokter te gaan probeerde ik wat aan mijn conditie te werken. Uiteindelijk heb ik een maand of 10 zo doorgesukkeld.” In september 2018 besloot hij toch maar zijn huisarts te bezoeken. Hij werd doorverwezen naar de cardioloog.

Hartklep

“Ik was nog nooit ziek geweest” gaat hij verder. “Ik moest in het ziekenhuis voor het eerst in mijn leven een patiëntenpas laten maken. Die heb ik ongeveer een jaar lang bij de hand gehouden in mijn portemonnee, hij ligt nu ergens in een lade!” De cardioloog bevestigde hem wat zijn huisarts al vermoedde. Aortastenose, verkalking van een hartklep. Een ouderdomskwaal die niet samen hangt met overgewicht. “Maar dat gewicht moest wel omlaag om een succesvolle operatie te kunnen ondergaan. Ik woog 134 kilo!”

Afvallen

“Ik ben dezelfde dag nog begonnen met lijnen en ging een week later naar de diëtiste. De cardioloog gaf mij twee maanden om 20 kilo af te vallen, de diëtiste zei dat het onmogelijk was. Ik kreeg ik allerlei goedbedoelde adviezen en moderne diëet-tips, maar begon gewoon met een mager dieet. Eigenlijk was het niet eens zo moeilijk. Ik at vrij normaal alleen veel minder. Veel vis en kleine porties. Soms nam ik als warm eten een tosti.” Toen hij op 19 december 2018 bij de cardioloog terug kwam was hij 15 kilo lichter. De arts was ‘dik’ tevreden en Emile werd aangemeld voor de operatie in Nieuwegein. Maar eerst moesten er nog een aantal onderzoeken gedaan worden.

Kerst 2018

De dag voor de kerst kreeg hij een katheteronderzoek. “Vanuit de pols gaan ze dan met een slang naar binnen om alle slagaderen te bekijken op risico’s en te kijken of je nog meer mankeert. Je moet vijf uur blijven liggen met een drukverband op je pols.” Alles was goed, de slagaderen bleken schoon. Kerstavond mocht hij naar huis. “Wel met een mitella om en ik heb voor alle zekerheid zittend geslapen. Het kerstdiner schoot er vorig jaar echt bij in. Toen voelde ik me echt wel even zielig, ik kon nog geen boterham smeren, met die rechterarm omhoog!” Ook de jaarwisseling was natuurlijk anders. “Ik at in het oude jaar één oliebol en in het nieuwe jaar ook één. Bij de diëtiste was ik in januari de enige die toch afgevallen was, ondanks de feestdagen. Maar wat wil je? Ik moest wel, als ik niet geopereerd had kunnen worden dan had ik nog maar een jaar te leven gehad.”

Achtbaan

“Vervolgens leek het wel of ik in een achtbaan terecht kwam. Het ging ineens zo snel.” Al op 12 februari werd hij geopereerd. Een fikse operatie want het hele borstbeen moet ervoor worden doorgezaagd. “Met dat bed door de gangen van het ziekenhuis vond ik interessant, ik ben nog zelf op de operatietafel gekropen. Vervolgens kreeg ik een infuus en zag ik zo’n mondkapje. Ik kan me niet meer herinneren dat dat kapje opgezet werd. Na acht uur werd ik wakker uit een droomloze slaap! En ik had eigenlijk helemaal geen pijn.”

Herstel

Het herstel verliep voorspoedig. Vanuit Nieuwegein werd hij al snel naar Tiel overgeplaatst. “Gelukkig want daar was het een stuk rustiger”, voegt hij eraan toe. Vervolgens ging hij voor alle zekerheid nog even naar het zorghotel. En 1 maart van dit jaar kon hij alweer naar huis. “Het is allemaal heel goed gegaan. Natuurlijk waren er wel momenten dat ik stilstond bij de risico’s. Als ik op mijn 68ste al doodgegaan was dan kon ik gelukkig wel terugkijken op een prettig leven. Ik heb veel gedaan, veel bereikt en veel kunnen presteren. Ik heb daar gelukkig ook waardering voor ontvangen.”

Kerst 2019

Al in mei van dit jaar werd hij genezen verklaard. De controles bij de cardioloog zijn nog om het half jaar. De komende kerst zal er natuurlijk anders uitzien. “Ik ga dit jaar weer naar het kerstdiner van vrienden in Huissen. Die traditie sloeg ik vorig jaar over. Ik let nog steeds wel op mijn eten. Ik ben inmiddels 35 kilo afgevallen!” vertelt hij trots. “Ik ben wel deels anders in het leven gaan staan. Ik besef altijd dat het maar zo afgelopen kan zijn.” Hij wilde rustiger aan gaan doen maar is weer volop in de running. “Ik ben jarenlang bezig geweest met schrijven en redigeren, daar ga ik gewoon mee door.” Hij werkt onder andere actief mee aan ‘Tiel en de Tweede Wereldoorlog’ en gaat weer lezingen geven. Eind 2020 komt er een boek over de RSG vanwege de grote reünie in oktober. .