Voor het scherm

Toen Het Virus nog niet onder ons was en ons normale leven nog niet in de war had geschopt, sloeg ik maar weinig recepties over. Heerlijke bijeenkomsten waren dat. Gezellig met al die verschillende mensen om je heen, al die spontane begroetingen en al die typische netwerk-verhalen, de een nog meer opgeklopt dan de ander. Maar dat hoort erbij, ik kon ervan genieten. Net als van die dames die een schaal met bitterballen voor je neus hielden. Mosterd erbij, meneer? Recepties met een wijntje en de geur van Rituals die bij je achterbleef als je drie zoenen op je wangen geplakt kreeg. Het Virus heeft dit alles van ons afgepakt. Voor Burens burgemeester Jan de Boer die naar Den Helder gaat, is dat extra sneu.

Geen afscheidsreceptie met uitbundig handengeschud, schouderklopjes en smakkend gekus. Hij gaat de inwoners nu virtueel uitzwaaien. Nou, dat is me een gedoe. Een afscheid voor het scherm, dat zich vult met technisch misvormde hoofden, die de verkeerde kant op kijken. Zwaai nog maar even naar de burgemeester. Dag meneer De Boer. Dat was het dan. De drie wethouders, die in Horssen, Babberich en Schoonhoven wonen, zullen geen problemen hebben met zo’n surrogaat-receptie. Die hoeven niet voor de zoveelste keer heen en weer te rijden in deze coronatijd, waarin het avondklokje tikt. Het wordt voor burgemeester De Boer letterlijk een droge vertoning, maar dat is de gemeente Buren wel gewend. In het gemeentehuis zijn het pilsje en het wijntje taboe. Een rare maatregel.

Er is een hele promotiecampagne voor Betuwse streekproducten opgetuigd, maar het voortreffelijke Burense Bier van brouwer Tim van Weerdenburg met nota bene het wapen van de gemeente op het etiket en ook nog in een oranje flesje, moet in het gemeentehuis onder de kroonkurk blijven. Om brouwer Tim aan omzet te helpen bestel ik van de zomer wel een paar Burense biertjes extra als ik op het terrasje aan de Linge zit. Tim, op mij kun je rekenen!

De scheidende burgemeester neemt volgens mij liever een glas krenkelaar, een Betuwse appelcider. Krenkelaar, als ik dat woord hoor, moet ik niet aan een drankje, maar aan die arme varkenszeugen denken. Aan de varkens die door de hedendaagse fokmethoden zo gekrenkt zijn, dat ze geen dierwaardig bestaan hebben. Gekrenkt omdat ze aan de lopende band in een volgepropte megastal biggen moeten produceren. Gekrenkt omdat ze genetisch zo gemanipuleerd zijn dat hun lijf is uitgerekt met een extra rib en een extra tepel.

De plannen liggen klaar om in Erichem weer zo’n stal te bouwen. Wie houdt die varkensflat tegen? Jan de Boer hoeft zich er niet druk meer over te maken. De drie wethouders die in Horssen, Babberich en Oosterhout wonen wel. Ik hoop dat zij de kont tegen de krib zullen gooien. Dat ze niet zullen meewerken aan een vergunning. Gaan ze dit varkentje wassen? Varkentje? 25.668 varkens!

Mochten ze er samen met de gemeenteraad onverhoopt in slagen al dat dierenleed in Erichem te voorkomen, dan neem ik er een Burens Biertje op. Of twee. Of drie. Voor mijn part 25.668.

Jan Beijer

(reageren: jbeijer@upcmail.nl)

Spot op de Betuwe