‘Medische vertwijfeling na bijwerkingen vaccinaties’

Ingezonden door Hans Stein

Tiel - ‘’Het aantal vaccinaties neemt in rap tempo toe. Grote groepen gezonde en minder gezonde mensen worden ingeënt met een van de bekende vaccins. Jubelstemming alom, maar ook aarzelingen bij gevaccineerden: zij hopen hooguit dat het conform de overheidsvoorlichting een verantwoord geachte handeling is. De een vertrouwt erop dat het virus erdoor bedwongen wordt en de ander neemt enkel het vaccin om de vrijheid van deelname aan activiteiten niet te verliezen. Kortom, de hoge vaccinatiegraad bezit een scala aan motieven waarbij de bijwerkingen voor lief worden genomen. Maar hoe wordt door de medici zelf eigenlijk gereageerd op dit nog niet voltooide medische experiment? Hoewel ik geen arts ben, heb ik wel de gelegenheid om signalen van diverse medici te ontvangen. Er bestaat nu onder de artsen een eigenaardig soort solidariteit om niet openlijk als arts zijn mening te verkondigen, laat staan zijn twijfel. Daarom doe ik dat maar als risicoloze burger, die overigens wel door hen geregeld geïnformeerd wordt.

De bijwerkingen van de vaccins worden openlijk gebagatelliseerd en ‘wegen niet op tegen de voordelen’, zo wordt gezegd. Toch blijkt dat het aantal bijwerkingen niet alleen diverser is maar ook talrijker dan we denken. Trombosegevallen, hoofdpijnen, ernstige pijn in de arm of hand (enkele weken na de vaccinatie), concentratieproblemen e.d. De behandelingen ervan zijn raadsels geworden: de medici proberen via ‘trial and error’ allerlei geneeswijzen, maar de verbeteringen blijven vaak uit. De behandelkosten lopen op en zorgverzekeringen maken zich zorgen; af en toe moet op de pauzeknop gedrukt worden. Schouderophalend staat menig arts na de nodige pogingen er vertwijfeld bij; raadpleging bij collega’s levert te weinig op. De medici zijn elkaars lotgenoten geworden! Natuurlijk is er bij hen vertwijfeling ontstaan, want het vaccin is geen medicijn ter genezing maar een gentherapie. De structuur van ons natuurlijke afweersysteem (RNA) wordt nu door het inbrengen van een onnatuurlijk gen ontregeld. Kortom, de fysieke eigenschappen van ons immuniteitsstelsel zijn verstoord geraakt en een behandeling leidt niet tot genezing omdat het natuurlijk (en doorgaans ongeschonden) afweersysteem niet meer optimaal functioneert zoals het altijd gewend is! Dat proces zal bij de een sneller aan het licht komen dan bij de ander, maar het ingebrachte gen blijft voor altijd in het lichaam en versterkt zich! Dit aspect wordt nimmer publicitair uitgelegd omdat de plichtsgetrouwe bevolking vooral vaccinatiebereid moet blijven! Ja, we leven in een samenleving die niet meer uit zichzelf is veranderd!’’