Gaby Ermstrang 23e op wereldranglijst: ‘Ik ben echt wel trots op deze posities’

WOUDRICHEM • Afgelopen maand publiceerde ‘This is Reportage Family’ de lijst met 100 beste familiefotografen ter wereld. In deze lijst staat ook Gaby Ermstrang van Gaby Ermstrang Fotografie. Met de zeven awards die ze won, wist ze de 23e plek op deze wereldranglijst te veroveren. Ze is de vierde Nederlandse fotograaf op de lijst. Bij een andere wedstrijd voor familiefotografen, de ‘Fearless Best Family Photographers Of 2021’, staat ze met nog een ronde te gaan, zelfs derde op de wereldranglijst.

“Ik ben echt wel trots op deze posities”, vertelt Gaby. “Als ik naar de drie Nederlandse inzendingen boven me kijk, dan zijn die fotografen écht goed. Dan zie je ook wel dat het een hooggewaardeerde wedstrijd is, want anders doen zij hier niet aan mee.” De fotowedstrijd is onderverdeeld in twee type prijzen: aan de ene kant zijn er de prijzen voor losse foto’s en er zijn prijzen voor fotoverhalen. “Zeker die tweede categorie, dat is gewoon heel moeilijk. Je stuurt dan vijftien tot twintig foto’s in, die samen een verhaal vertellen. De jury kent het achtergrondverhaal niet en moet uit de foto’s kunnen afleiden welk verhaal je wilt vertellen. Daarnaast moet echt elke foto daarvan goed zijn. Er worden duizenden foto’s per kwartaal ingestuurd, maar de eerste keer dat ik foto’s voor de Story Award inzond, wonnen er maar zes verhalen een award.”

Dat Gaby meedeed aan deze wedstrijd heeft er alles mee te maken dat ze graag wilde weten hoe haar foto’s door professionele juryleden werden beoordeeld. “In 2021 ben ik me nog meer dan voorheen gaan focussen op familiefotografie. Door corona kwamen veel van de bruiloften die ik normaal fotografeer te vervallen. Toen ik deze wedstrijd zag, vroeg ik me af of mijn foto’s hiervoor ook goed genoeg zouden zijn. De eerste wedstrijd won ik gelijk met één foto. Omdat ik ook een mooi fotoverhaal had waar ik zelf heel tevreden over was, stuurde ik die ook in. Toen won ik die Story Award. Een kwartaal later stuurde ik weer een fotoverhaal in en won ik weer. Twee van dit soort prijzen achter elkaar winnen, dat voelde wel heel bizar.”

Alhoewel Gaby de smaak te pakken had, bleef een derde inzending voor een fotoverhaal uit. “Je maakt als fotograaf vaak superleuke reportages. Daar springen altijd wel foto’s uit waar je trots op bent. De rest van de foto’s is gewoon goed, maar een serie van vijftien tot twintig foto’s die allemaal geweldig zijn, dat is best lastig. Als je me nu vraagt of ik nog een derde fotoverhaal heb, dan weet ik dat eigenlijk niet.”

De twee verhalen waarmee Gaby haar prijzen won, konden qua emotie niet verder uit elkaar liggen. “Sanne en Milan waren op vakantie”, vertelt Gaby over de fotoserie waarmee ze haar eerste prijs voor een serie bij This is Reportage Family won. “Ik vond het leuk om ze een dagje vast te leggen met alles wat ze deden. De hele dag door heb ik foto’s gemaakt. De focus ligt natuurlijk op de leuke momenten met elkaar, maar ik probeer ook juist die momenten vast te leggen waar je als kijker om moet lachen. Bij Sanne was dat bijvoorbeeld dat ze van een kinderglijbaan afging en toen zuchtte omdat ze klem kwam te zitten.”

Het verhaal van Aiden, waarmee Gaby haar tweede serie-prijs won, is juist heel verdrietig. “Toen Aiden nog in de buik zat, kwamen ze erachter dat de zuurstoftoevoer naar een van de hartkamers niet goed was. Er bestond twijfel of hij bij de geboorte zelfstandig zou kunnen ademen. Al een paar dagen na de geboorte kreeg hij een openhartoperatie. Ik maakte foto’s van Aiden vlak voor hij de operatiekamer inging. En een dag na de operatie legde ik het gezin samen vast. Een week later ging het fout. Hij kreeg een hartstilstand en werd gereanimeerd. Dat leek even goed te gaan, maar twintig minuten later stopte zijn hart er weer mee en konden ze niks meer voor hem doen. Toen ben ik direct naar Rotterdam gereden en heb ik vastgelegd hoe ze hem mee naar huis hebben genomen. Dat was wel heel heftig.”

Gaby hoopt ook in het nieuwe jaar weer mooie, grappige en ontroerende verhalen vast te mogen leggen. Of zo’n ‘dag uit het leven van…-shoot’ niet heel erg gearrangeerd is, is Gaby heel stellig. “Mensen boeken je, maar ze willen niet geposeerd. Ik stel dan voor om iets te gaan doen of ze komen zelf met ideeën, zoals pannenkoeken bakken, naar een speeltuintje of naar de supermarkt. Gewoon de dingen die je doet, zoals je ze normaal ook doet. Je moet geen dingen gaan doen die je nooit doet, want dan voel je je niet op je gemak en dat zie je op de foto’s. Je wilt foto’s terugzien en dan kunnen zeggen: ‘ja, dat doet Klaas altijd’.”