Verhalen uit de spreekkamer: ‘Hoe meneer Prins zijn gedachten kwijtraakte’
Algemeen 793 keer gelezen
WOUDRICHEM • Elf klinisch neuropsychologen hebben de krachten gebundeld en samen een boek uitgebracht. In het boek ‘Hoe meneer Prins zijn gedachten kwijtraakte’, bespreken de klinisch neuropsychologen ‘die ene patiënt’. Die patiënt die hen aan het denken zette, die hun altijd is bijgebleven, die hen verbaasde of hun iets leerde over veerkracht.
Eén van de elf klinisch neuropsychologen die meewerkte aan het boek is Carla Ruis uit Woudrichem, werkzaam bij het Universitair Medisch Centrum Utrecht. “Ieder van de elf auteurs is (deels) opgeleid in Utrecht en we hebben elkaar hier ontmoet”, stelt Ruis “Inmiddels is een deel van ons uitgewaaierd over het land, maar we hebben altijd contact gehouden. Ik denk dat wij allen een grote voorliefde voor ons vak hebben, waardoor we de afgelopen jaren steeds contact hebben gehouden over bijzonder casuïstiek. Zodra we iemand (een patiënt, red.) zagen die ons raakte, deelden we dat met elkaar”, vertelt de Woerkumse. Op een gegeven moment bespraken Ruis en haar collega’s dat de verhalen over patiënten die hen intrigeerden, ook wel eens interessant zouden kunnen zijn voor andere mensen. “Er zijn allerlei studieboeken geschreven over de neuropsychologie, maar erg weinig boeken voor het ‘algemene publiek’”, stelt Ruis. “Anderhalf jaar geleden hebben we, in eerste instantie een beetje grappend, tegen elkaar gezegd: ‘Zullen we dan samen een boek schrijven?’. Maar eigenlijk bleek iedereen heel serieus over dit idee.”
De elf klinisch neuropsychologen, Helen Anema, Esther van den Berg, Sarai Boelema, Annelies Buhrmann, Irene Huenges Wajer, Josje Kal, Mariska Mantione, Haike van Stralen, Kim Verweij, Martine van Zandvoort en dus Carla Ruis, zochten daarom contact met Boom uitgevers Amsterdam. “Zij waren eigenlijk meteen erg enthousiast”, zegt Ruis. In de maanden die volgden schreven de elf auteurs ieder een eigen verhaal over ‘die ene patiënt’. “We hebben geprobeerd de verhalen te schrijven, vanuit de belevenis van de patiënt.” Het boek gaat dus niet zozeer om kennisoverdracht. “Natuurlijk zit onze neuropsychologische expertise erin, maar het gaat echt om het verhaal van de patiënt. Ik denk dat dit heel erg aansprekend is voor het algemene publiek.”
Volgens Ruis kan het boek voor veel herkenning zorgen, bij zowel patiënten als bij naasten. “Ik denk dat bijna iedereen wel iemand kent met dementie of een andere hersenaandoening. In het boek staan hele bijzondere en uitzonderlijke verhalen, maar ook verhalen die voor veel herkenning zullen zorgen.” Dit was overigens geen doel op zich. “We zijn het project gestart, omdat wij nog steeds ontzettend gefascineerd zijn over welk effect een hersenaandoening kan hebben op ons gedrag. Die verhalen maken nog steeds een enorme indruk op mij en we wilden het publiek een kijkje over de schouder gunnen, zodat zij zien wat er allemaal kan gebeuren. Voor de buitenwereld zijn de gevolgen van een hersenaandoening niet altijd zichtbaar, terwijl patiënten soms tegen erg veel problemen aanlopen”, zegt Ruis.
Het verhaal dat Ruis schreef is gebaseerd op een combinatie van de verhalen van meerdere patiënten die zij gezien heeft. “Het gaat om problematiek die vaker voorkomt en waar meer mensen tegenaan lopen”, legt de Woerkumse uit. “Mijn hoofdstuk gaat over Pieter, zoals hij in het verhaal heet. Pieter is gediagnosticeerd met een hersentumor. In mijn werk zie ik erg veel patiënten met hersentumoren. Wij begeleiden hen in een traject, vanaf het moment dat zij de diagnose krijgen. Voor veel van deze mensen geldt dat zij een operatie moeten ondergaan, vaak wakker, net als Pieter.” In het verhaal van Ruis wordt er specifiek ingezoomd, op het feit dat Pieter na een aantal maanden vastloopt. “We zien vaak dat mensen, na het horen van hun diagnose, in een soort achtbaan stappen. Ze moeten een operatie en een intensieve medische behandeling ondergaan. Als dit achter de rug is, verwacht de omgeving soms dat de patiënten weer de oude zijn. Veel mensen lopen op dat moment vast.” De man die Ruis beschrijft, loopt in het hoofdstuk tegen allerlei cognitieve problemen aan. “Zo krijgt hij problemen met denken en kan hij zijn dagelijkse activiteiten niet meer uitvoeren. Maar hij is ook heel angstig en somber geworden, omdat hij een beperkte levensverwachting heeft. Hij is bang voor de toekomst en heeft de angst dat de tumor weer zal gaan groeien. Dit zijn angsten die de buitenwereld niet ziet. In het hoofdstuk wordt gezocht naar een nieuwe balans, waardoor Pieter zijn leven weer zo kan oppakken dat hij daar voldoening uit haalt.”
Het verhaal van Ruis gaat specifiek over een patiënt met een hersentumor, maar in het boek worden ook patiënten beschreven met bijvoorbeeld een hersenbloeding, dementie, patiënten vanuit de psychiatrie, een meisje dat problemen ondervindt door een klap tegen haar hoofd etc. “De verhalen zijn dus heel divers en gevarieerd qua ziektebeelden”, aldus de klinisch neuropsycholoog. Omdat Ruis en haar collega’s een grote diversiteit aan patiënten zien, was het lastig om één verhaal eruit te pikken. “We staan dus allemaal te springen om, eventueel, ooit nog een deel twee van het boek te maken”, verklapt ze.
Auteurs: Helen Anema, Esther van den Berg, Sarai Boelema, Annelies Buhrmann, Irene Huenges Wajer, Josje Kal, Mariska Mantione, Carla Ruis, Haike van Stralen, Kim Verweij en Martine van Zandvoort.
Verkrijgbaar via: www.boompsychologie.nl en in de boekhandel.
Prijs: 22,50 euro.
