Streefkerkse varkenshouder blikt terug op fatale stalbrand

STREEFKERK • Hij stond ernaast toen het op donderdagmiddag 22 augustus om kwart over vijf gebeurde; een enorme explosie boven hem en daarna overal rook en vuur.

"We konden op tijd de stal uitkomen", blikt Teunis van Beijnum (39) terug. "Maar het ging heel snel, dat was gelijk duidelijk." De varkenshouder, die tevens een loonbedrijf heeft langs de Middenpolderweg nummer 23a in Streefkerk, kan het nog maar nauwelijks bevatten wat er bijna twee weken geleden gebeurde in zijn ongeveer 70 meter lange stal vol varkens.

Doffe dreun
"Het was een doffe dreun. Ik vond de klap wel meevallen, maar later begreep ik dat de buren het gehoord hadden. Ik denk dat er kortsluiting geweest is in de hoofdaansluiting van de elektriciteit, nabij het dak. Daarna moet er een stofexplosie geweest zijn, want het ging allemaal zo snel. In één keer stond de hele schuur vol rook. Ik heb de varkens amper horen gillen, de meeste dieren waren overleden voordat ze doorhadden wat er gebeurde. Toen we de dode dieren de dag erna gingen opruimen, lagen ze erbij zoals ze er altijd bij liggen als ze rusten. Niet over elkaar, niet door elkaar, maar netjes naast elkaar. Zeker 80 procent van de dieren heeft er niets van gemerkt."

De buren kwamen gelijk helpen om muren open te breken met kranen, zodat de varkens bevrijd zouden kunnen worden, maar de hulp kwam voor bijna alle dieren te laat. "We hebben elf varkens kunnen redden. Uiteindelijk hebben we er eentje moeten euthanaseren, omdat die ernstig gewond was. Er zijn nog tien van de 1500 varkens over."

Geen mensen in de stal
Uit het voorste deel van de schuur kon Teunis samen met de buren nog een heftruck, golfkar en een scooter weghalen. "Maar ik durfde niet nogmaals naar binnen in de schuur. Het ging zó hard! Ik was zo blij dat ik zeker wist dat er geen mensen in de stal waren."

Daarna heeft hij het toegangspad leeg gehaald, zodat de gealarmeerde brandweer op het erf kon komen. "Zij hebben de varkens niet meer kunnen redden, maar ik ben blij dat ze het woonhuis hebben kunnen behouden. Dat had door de hitte gemakkelijk in de fik kunnen vliegen."

Na afloop van de korte maar felle brand ontdekte Teunis tot zijn verrassing dat de schuur met 50 geiten en 50 kippen gespaard was gebleven. "Tijdens de brand konden we daar niet bij komen en ik ging ervan uit dat ook die dieren overleden zou zijn. Zij stonden in een stal die direct naast de grote varkensstal gebouwd was. Het vuur was niet overgeslagen en de rook is net over ze heen gegaan. Toch hebben de geiten enorme hitte moeten verdragen, want de plastic voerbakken waren allemaal gesmolten."

Net een slagveld
De stal, die bijna twintig jaar geleden nog door zijn ouders is gebouwd, beschouwt hij als verloren. Alleen de fundering en de mestkelders zijn nog bruikbaar. "Ik hoop aan het eind van de week groen licht te krijgen van de verzekering om de restanten af te breken. Ik vind dat zo'n vervelend gezicht; zo'n geraamte. Het lijkt net een slagveld. We zijn vorige week nog een midweekje op vakantie gegaan. Eigenlijk zouden we de vrijdag na de brand vertrekken, maar dat hebben we uitgesteld. Ik wilde na de brand als eerste alle kadavers zo snel mogelijk afgevoerd hebben. Het zou vrijdag en zaterdag 30 graden worden. De stank van de dode dieren wilde ik niemand aandoen."

Na anderhalve dag hard werken waren alle dieren op zaterdagochtend 24 augustus 10.00 uur geruimd. Het gezin is daarop toch nog een paar dagen op vakantie gegaan. "Dat was goed, maar het houdt je natuurlijk enorm bezig. Dat beeld van de brand raak je nooit meer kwijt. Ik kreeg het ook even Spaans benauwd toen ik van de week weer in een grote stal kwam. Ik dacht 'Wat als er hier nu ook brand uitbreekt? Kom ik dan op tijd weg?' Gelukkig heb ik dat maar één keer gehad."

Dankbaar
Hij is enorm dankbaar met de vele steun die hij gehad heeft van familie, vrienden, personeel en de buren. "Ook van mensen die ik niet ken, hebben we heel mooie reacties gehad. Ik denk dat ongeveer 95 procent van alle reacties positief was. De overige 5 procent weet niet waarover ze praten." Met name anonieme reacties op social media en dierenactivisten hebben hem gestoord. "Tijdens de brand kwam er ineens iemand het erf oprennen die een camera door een raam van de stal stak om de lijdende dieren te kunnen fotograferen. Gelukkig is die in de kraag gevat en hij moest van de politie zijn foto's wissen. Zulke mensen snappen niet dat wij het beste voor hebben met de dieren. Natuurlijk is het slachtvee, maar zo'n brand, dat wil toch niemand? En natuurlijk wil je ze redden, maar dat lukte gewoon niet, het ging zó snel."

Teunis wil nu graag weer vooruit kijken. Hij wil de stal slopen en herbouwen, uiteraard volgens de nieuwste voorschriften en veiligheidseisen. "We hebben als boeren te maken met onnoemelijk veel regels, maar een sprinklerinstallatie en rookmelders zijn niet verplicht in stallen. Maar ik heb besloten dat die er moeten komen. Daarnaast wil ik op diverse plekken in de stal brandwerende muren bouwen die tot de nok komen, zodat vuur zich nooit meer via het dak over de hele stal kan verspreiden, zoals dat twee weken geleden hier gebeurde. Ik hoop dat we over een jaar de nieuwe stal kunnen openen. Dan zal ik trots zijn."