De laatste burgemeester van Nieuw-Lekkerland

NIEUW-LEKKERLAND • Rinus Houtman neemt op 1 januari 2013 afscheid neemt als burgemeester van Nieuw-Lekkerland. Een echte burgervader die middenin de samenleving staat. Deze warme woorden zijn voor Rinus Houtman, die op 1 januari 2013 afscheid neemt als burgemeester van Nieuw-Lekkerland. Woensdagavond werd hij benoemd tot ereburger van het Lekdorp. Hij werd in december 2007 aangesteld als interim-burgemeester van Nieuw-Lekkerland. Hij was toen 65 jaar. Op een leeftijd dat de meeste mensen met pensioen gaan, ging Rinus Houtman de uitdaging aan om Nieuw-Lekkerland te leiden door een roerige periode. Hij trad namelijk aan in de wetenschap dat hij waarschijnlijk de laatste burgemeester van het dorp zou zijn. Leerkracht Ooit begon hij zijn carrière als leerkracht. Al snel kwam hij terecht in directiefuncties, onder meer bij de Hogeschool van Gouda, de plaats waar hij nu nog steeds woont. Ongeveer veertig jaar geleden maakte hij de overstap naar de politiek en de overheid. Vóór zijn burgemeesterschap in Lekkerland was hij Gedeputeerde voor de provincie Zuid-Holland. Ook was hij directeur van het Leerpark in Dordrecht. Ervaring als burgemeester had hij niet voordat hij in Nieuw-Lekkerland aan de slag ging. Maar dat heeft nooit iemand echt gemerkt. “Door alles wat je meegemaakt hebt, ken je het klappen van de zweep als het om bestuurlijke zaken gaat.” Herindeling In Nieuw-Lekkerland kreeg hij te maken met enkele interessante maar ook ingewikkelde onderwerpen. “Dat proces van herindeling, waar we voor gesteld waren, was enorm uitdagend. Het was boeiend, omdat er samengewerkt móest worden. Maar we zaten niet op één lijn. Nieuw-Lekkerland wilde wel, Graafstroom wilde niet en Liesveld zat er een beetje tussenin.” “Het proces van de herindeling is moeilijk geweest. Je weet dat het noodzakelijk is, maar niet iedereen is het daarmee eens. De reacties waren verschillend; bij sommigen was er begrip, bij anderen was er verzet. Het was mijn taak om zoveel mogelijk begrip ervoor te creëren. Als ik erop terug kijk, dan denk ik dat we al eerder één gemeente hadden kunnen worden. Maar het is goed geweest zoals het nu gegaan is, want daardoor kon ik nog wat langer doorgaan als burgemeester.” Liefde en toewijding Die laatste woorden tekenen Rinus Houtman. Wat hemzelf betreft had hij nog niet hoeven stoppen. Hij deed zijn werk met liefde en toewijding. “Hij kan zich goed inleven in datgene wat leeft binnen het dorp en is altijd aanwezig en zichtbaar op bijvoorbeeld braderieën, verkopingen en uitvoeringen; steeds vergezeld door zijn vrouw Miep. Maar ook in geval van calamiteiten en droeve omstandigheden staat de burgemeester direct voor ‘zijn’ inwoners klaar en is hij er voor hen met zijn warme persoonlijkheid en luisterend oor.” Deze woorden stonden te lezen in de voordracht voor zijn ereburgerschap van Nieuw-Lekkerland, die hij vorige week als bekroning op zijn Lekkerlandse carrière mocht ontvangen. Voor de mensen Houtman: “Ik vind het heel wezenlijk om er te zijn voor de mensen, want je bent de personificatie van de overheid. Als burgemeester geef je de overheid een menselijk gezicht. Dat doe je door op alle mogelijke momenten bij de mensen te zijn, in vreugde maar ook in verdriet. Ik heb ervaren dat een gemeenschap als Nieuw-Lekkerland daaraan behoefte heeft, en ik ben blij dat ik dichtbij de mensen heb kunnen staan.” Behalve de bestuurlijke herindeling, waarbij Rinus Houtman met verve de rol speelde van ‘samenbinder’, zijn er nog meer projecten die hij boeiend en leuk noemt. De sportvelden, de winkelcentra, het ontstaan van de Brede School. “Natuurlijk hadden sommige processen beter en sneller kunnen gaan, maar over vijf jaar weet niemand meer dat het met die voetbalvelden zo stroef is verlopen.” Geen frustratie Houtman kan zich geen voorvallen herinneren die hem frustreerden, of die hem nu nog steeds dwars zitten. “Het heeft misschien met mijn leeftijd te maken, of met mijn ervaring. Je weet gewoon dat er veel tijd zit tussen het maken van plannen en de realisatie ervan. Het lijkt soms alsof er niets gebeurt, maar als je dat denkt, moet je na tien jaar maar eens terug kijken! Dan ontdek je vaak dat er juist heel veel veranderd is.” Na lang nadenken komt er toch iets boven dat hem gefrusteerd heeft. De brand van enkele weken terug in de voormalige kantine van de plaatselijke voetbalvereniging. Dat had namelijk veel erger kunnen aflopen. “Er is altijd een klein groepje dat het verziekt”, weet Houtman. Het gaat volgens hem om jongeren in een bijna ongrijpbare en telkens wisselende samenstellingen. “Als ze een leuk meisje of een baan vinden, is het vaak weer over, maar tot die tijd kunnen ze lastig zijn.” De laatste burgemeester van Nieuw-Lekkerland prijst de jongerenwerkers in het dorp en de wijkagenten, die goed op de hoogte zijn van wat er speelt en veel onheil voorkomen. “De problemen met dergelijke groepen zijn gelukkig altijd maar tijdelijk”, relativeert hij. Goede beslissing Als een duidelijk goed besluit van de afgelopen jaren noemt hij de aanschaf van de Kinderdijkse molens. “Gelukkig hebben we dat stukje Werelderfgoed niet laten opkopen door China of de VS, waardoor het hun speelbal had kunnen worden. We hebben zelf onze rol opgepakt en de regie gevoerd over wat er zou gebeuren.” Aan zijn werk als burgemeester komt nu een einde. Echt stoppen gaat Rinus Houtman overigens nog niet. Dat kan hij volgens zijn vrouw Miep niet. “Hij zal nooit achter de geraniums terecht komen!” Rinus Houtman zit nog altijd in enkele besturen en raden van toezicht, en ook houdt hij de optie open om voor enkele maanden nog ergens een klusje aan te nemen als waarnemend burgemeester of iets dergelijks. Iets rustiger aan “En ik zie er toch ook wel naar uit om het iets rustiger aan te doen. Als burgemeester ben je ‘7 keer 24’ beschikbaar. Natuurlijk hoef je niet altijd te werken en om eerlijk te zijn; ik kan niet zeggen dat het burgemeesterschap verschrikkelijk druk is geweest. Als Gedeputeerde was ik vaker van huis. Maar als burgemeester kun je nooit eens spontaan zeggen; ‘Nu gaan we een paar dagen weg.’ Ik verwacht dat dat nu wel gaat gebeuren”, vertelt hij, met een schuin oog naar zijn onafscheidelijke vrouw Miep. Iets meegeven Of hij de burgers van Nieuw-Lekkerland nog iets wil meegeven? “De gemeenschap moet zichzelf blijven”, vindt hij. “In dit dorp hebben veel mensen gelukkig nog oog voor elkaar, dat moet zo blijven. Ik heb er vertrouwen in, ook nu er een schaalvergroting heeft plaatsgevonden en Nieuw-Lekkerland opgaat in de gemeente Molenwaard. De dorpse gemeenschap blijft bestaan, daarvan ben ik overtuigd. Die gemeenschap bereikt mooie dingen. Kijk maar naar het zwembad of naar molen De Regt of de dierenweide. Alle veranderingen die om ons heen gebeuren, moeten we niet zien als een bedreiging, maar als een kans.”