Koert Koster wil bemoedigen met boek over angst

GIESSEN-OUDEKERK • Mensen die te maken krijgen met angst kunnen die het best onder ogen zien en accepteren. Dat concludeert theoloog en filosoof Koert Koster uit Giessen-Oudekerk in zijn boek 'Geef mij je angst'.

Koster schreef zijn boek vanuit compassie. Via de telefoon vertelt hij. "Ik schreef dit boek omdat angst mij niet vreemd is en ik geraakt word door het lijden van andere mensen. Hun angst gaat mij aan het hart. Ik wil anderen bemoedigen en uitdagen de moed niet te verliezen en de hoop nooit op te geven."

Dood
Al jong werd Koster met een grote angst geconfronteerd: die voor de dood. "Mijn vader stierf aan leukemie toen ik acht was. Hij was 35. Dat heeft mij angstig gemaakt. Wel leefde ik in de wetenschap dat Jezus de dood heeft overwonnen, dat ik mijn vader terug zal zien." In 2012, Koster was toen achterin de dertig, overleed zijn moeder na een slopend ziekbed. Opnieuw greep angst hem bij de keel. "Ik zag haar wegteren. Dat heeft veel meer met me gedaan dan de dood van mijn vader."

Bijzondere timing
Koster verbindt in zijn boek angstige ervaringen van personen in de Bijbel met actuele situaties. "Omdat die verhalen hoop geven", zegt hij. De eerste editie schreef hij in 2015, ver voor de coronacrisis. Vorig jaar besloot de auteur de tekst bij te schaven en aan te vullen, zodat vorige maand een herziene versie kon verschijnen. Vanwege de angst voor Covid-19 was dat een bijzondere timing.

Geen antwoord
"Ik zie de angst in de ogen van de mensen op de ic, de onbeholpenheid van artsen. Ook bij de dokters zie ik onzekerheid en angst. Artsen proberen ziektes in hun greep te krijgen, maar hebben hier geen antwoord op. Ook ik ben er niet immuun voor, ook niet na het schrijven van mijn boek. Ik heb niet alle antwoorden in pacht."

Hamsteren
Zijn eigen ervaringen zorgden ervoor dat Koster graag over angst wilde schrijven. "Ik vind het een bijzonder thema omdat het in de Bijbel veel mensen parten speelt." Hij vroeg zich af wat angst met mensen doet, ook nu er een dodelijk virus rondwaart. Hij begrijpt dat mensen bang zijn en daarom gingen hamsteren. "Ik merk dat ik geneigd ben hamsteren te veroordelen en te denken: wat triest dat mensen zo tekeer gaan in winkels. Ze lijken op dieren, graaien maar, denken niet aan naasten. Maar ik had ook medelijden. We zijn bang dat we tekort komen, dat onze kinderen tekort komen. Daar moet ik niet over oordelen. Ik kan niet oordelen over een individu. Sommige mensen hebben een goede reden."

Kwetsbaar
Dat angst een slechte raadgever is erkent hij. "Daarom is het goed om na te gaan of je angst reëel is." Desondanks vindt hij het nog altijd moeilijk om ermee om te gaan. "Ik heb een driejarig jongetje onder de auto gehad, hij moest met hoofdletsel naar het ziekenhuis. Die ervaring heeft me kwetsbaar gemaakt en zorgt ervoor dat ik extra voorzichtig wil zijn met mijn zoon in het verkeer. Ik ben op mijn hoede, angst maakt me scherper. Die angst is gegrond."

Kracht
Bevriezen, vluchten of vechten zijn de eerste reflexmatige reacties op een angstige situatie. "Angst overvalt je, het heeft niet veel zin om erover te redeneren, het gaat soms met paniek samen. Bij een primaire emotie kun je niet reflecteren, dat komt pas later. Dan is het goed om je angst te aanvaarden en niet te ontkennen, er je kracht van te maken. Mijn boek had ik niet kunnen schrijven als ik mijn angstervaringen niet had gehad. Hopelijk geeft mijn boek mensen om me heen kracht. Ik heb me heel kwetsbaar opgesteld, het niet van me weggeduwd, maar onder ogen gezien."

Naar God
Wat leerde Koster van de verhalen van angstige mensen in de Bijbel? "Samenvattend: zij gingen met hun angst naar God toe. Daar vonden ze rust. Augustinus zei: je vindt pas rust, als je rust vindt bij God. Tot die tijd is ons hart onrustig. De boodschap is: ga met je angst naar God, naar Jezus. Hij heeft als mens angsten gekend. Hij begrijpt ons, in onze angst. Ik ben een gevoelsmens, laat me raken door de werkelijkheid om me heen. Deze coronacrisis raakt me. Het verdriet van mensen om me heen moet ik proberen los te laten, aan God te geven die daar beter mee kan dealen."