Olympische Spelen in Tokyo lonken voor Laura de Zwart

GROOT-AMMERS • Twee jaar geleden speelde Laura de Zwart nog bij de dames van VC WIK 2. Begin juli maakte ze haar debuut voor het Nederlands team en sindsdien droomt ze van de Spelen in Tokyo. "Dat zou heel gaaf zijn en anders de Spelen van 2024", blikt de 18-jarige Ammerse niet onbescheiden vooruit.

Haar eerste speelminuten in Oranje maakte ze in een wedstrijd ter ere van het 50-jarig bestaan van volleybalclub Dynamo uit Apeldoorn. "Verrast was ik wel", glimlacht Laura de Zwart in haar ouderlijk huis. "Ik wist niet dat ik mee mocht doen, maar op vrijdagmiddag lag het shirt met nummer 21 voor mij klaar. Met daarboven mijn naam. Een beetje zenuwachtig was ik zeker, want er kwamen toch aardig wat mensen kijken. Het ging wel goed. Ik heb twee sets gespeeld en opende met een harde ace."

Met dank aan de gerichte trainingen. "Dat kun je wel zeggen. Sinds kort gebruik ik bij de opslag de zogenaamde 'sprongfloat'. Door het kleine sprongetje zit je net iets hoger, waardoor je de bal strakker naar beneden kan slaan. Het smaakt naar meer, want nu wil ik verder doorgroeien en binnen een paar jaar een vaste waarde zijn voor Oranje."

Bondscoach
Laura beseft dat haar ontwikkeling heel snel gaat. "Op mijn zevende jaar ben ik, net als mijn broer Mark, begonnen in de jeugd van VC WIK. Ik vond het een leuke sport, maar niet meer dan dat. Andere meiden en jongens bezochten volleybalscholen of -kampen. Ik niet en ik was als vijftienjarige actief bij de Meisjes B. Op een zaterdag mocht ik een keer meedoen bij de A'tjes en dat ging schijnbaar zo goed, dat ik werd uitgenodigd voor een regiotraining. Toevallig stond er bij die eerste training een bondscoach langs de lijn, die er heilig van overtuigd was dat ik ooit in de eredivisie zou kunnen spelen."

Haar aangeschoven moeder Jantine schiet in de lach. "We dachten dat die man niet goed bij zijn hoofd was. Na een goed gesprek is Laura het avontuur aangegaan, want zo zien wij haar ontwikkeling. Het gaat inderdaad supersnel. Als we net aan iets nieuws gewend zijn, komt de volgende verandering."

Tokyo
Laura, die zichzelf een pasgeboren giraffe noemt, vult aan: "Mijn doel ligt inmiddels hoger, want een buitenlands avontuur en de Olympische Spelen van Tokyo over drie jaar wil ik meemaken. Door de vele trainingen, en ook een individuele aanpak, ben ik gigantisch gegroeid in mijn spel. Mijn motoriek is een stuk verbeterd en ook het lezen van de wedstrijd gaat mij nu veel beter af. Er zijn nog genoeg verbeterpunten en dat mag ook, ik ben pas 18 jaar. Over een paar jaar moet ik er staan. Tot die tijd hoop ik nog veel te leren, zoals van mijn idool Robin de Kruijf en Yvon Beliën."

Papendal
Aanvankelijk zat de vaart er nog niet zo in. Na de eerste regiotrainingen in het voorjaar van 2014 werd het stil en dus meldde ze zich na de zomervakantie weer bij de WIK-dames.

"Ik werd ingedeeld bij het tweede team, maar in september kwam het mailtje van de NeVoBo met de mededeling dat ik was geselecteerd voor de Oranje-jeugd. Ik heb het seizoen afgemaakt, maar trainde wel twee keer per week op Papendal. Op dinsdag zelfs de hele dag. Mijn school in Schoonhoven werkte goed mee en natuurlijk ook mijn moeder, die mij telkens in Arnhem bracht met de auto."

Na een intensief jaar verhuisde de boomlange Laura, 1.98 meter en een halve centimeter, naar Papendal. "Een hele rust voor ons gezin en heel goed voor de ontwikkeling van onze dochter. Ze wordt vroeg zelfstandig en ondanks dat ze nog op de middelbare school zit, is ze in feite vervroegd gaan studeren."

VWO
"Het is perfect geregeld op Papendal, waar ook mijn wielrennende oud-klasgenoot Bas Ottevanger woont en ik soms Daphne Schippers tegen het lijf loop. We worden volledig ontzorgd en hoeven nergens aan te denken. Alleen sporten en leren. Na het ontbijt in het restaurant stap ik op de bus naar school of ga ik trainen. Als ik 's avonds thuis kom, staat mijn sportmaaltijd al klaar. Op het Beekdal Lyceum heb ik mijn VWO-examen verspreid over twee jaar; komend leerjaar hoop ik mijn diploma te halen. Ik weet nog niet wat ik ga studeren, voorlopig liggen mijn prioriteiten bij het volleybal."

Bundesliga
Afgelopen jaar speelde Laura met het Top Talentteam in de Eredivisie. "We zijn op de zevende plek geëindigd en hebben als jong team goede wedstrijden gespeeld. Vooral de winst op Sneek was een topprestatie. Komend seizoen vertrekken slechts drie speelsters. Onze basis blijft dus in tact en dat moet resultaat opleveren. En daarna zie ik wel waar ik ga spelen. Voor het Talent Team ben ik dan te oud, misschien vervolg ik mijn loopbaan in Nederland of in de Duitse Bundesliga."

Theo Sprong