Kees Romijn uit Langerak: het spel van het besturen

LANGERAK • Dat er voor zijn afspraak op donderdagochtend een pak mét stropdas werd klaargelegd, zorgde al voor wat gezond wantrouwen bij Kees Romijn. De melkveehouder uit Langerak werd tijdens de lintjesregen in de gemeente Molenwaard benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.

"Het doet goed om op deze manier waardering te krijgen voor een bijzonder drukke en hectische periode", blikt hij terug. "Als door de burgemeester opgenoemd wordt wat je allemaal gedaan hebt, kijk je daar zelf ook van op. Als je ermee bezig bent heb je dat zelf niet in de gaten."

"Het was zeker de afgelopen jaren praktisch meer dan een fulltime baan, waar ik iedere dag mee bezig was. Het voordeel was wel dat de drukke periodes vooral in de winter waren, terwijl het op het boerenbedrijf juist in de zomer op zijn drukst is. Daarnaast melken we met melkrobots en had ik vijf dagen in de week ondersteuning. Dat moest wel; als ik in Den Haag of Brussel zat, moest ik zeker weten dat het op de boerderij allemaal op rolletjes liep."

Indrukwekkend
De lijst van verdiensten is indrukwekkend: bijna twintig jaar langs vervulde Kees Romijn diverse bestuursfuncties in de agrarische wereld. De meest in het oog springende is het voorzitterschap van het melkveehouderijgedeelte van Land- en Tuinbouw Organisatie (LTO) Nederland, waarbij hij als spreekbuis van de melkveehouders regelmatig ook de landelijke media haalde.

Het zat er al vroeg in bij de Langerakse boer: "Na de Agrarische Hogeschool wilde ik eigenlijk naast de boerderij ook een gewone baan, anders zou het wel heel melkerig worden", lacht hij. "Dat vond ik terug in de bestuursfuncties. Eerst was dat bij het Agrarisch Jongeren Kontakt. En je weet hoe het gaat: als je dat goed afgaat, word je vanzelf ook voor andere taken gevraagd. Op een gegeven moment moest ik nee gaan zeggen en ben ik bij bijvoorbeeld de Rabobank en het Wellantcollege gestopt."

Lol
Kees Romijn is een makkelijke prater. En, zoals zijn vrouw zegt, hij weet diverse partijen om de tafel te krijgen. Zeker zo belangrijk: hij heeft gewoon lol in het spel van het besturen. "Zeker omdat ik van winnen houdt. Voor- en tegenstanders op één lijn krijgen, samen een stap in de goede richting zetten. Los van de inhoud, want die is niet altijd leuk, heb ik altijd genoten van dat spel."

Die uitdaging is in de loop van de jaren alleen maar groter geworden. De diversiteit van de achterban van de LTO is bijvoorbeeld fors gegroeid. "Wat betreft de schaalgrootte, maar ook doordat boeren in de zorg gingen, zich toelegden op natuurbeheer of met broers en neven één bedrijf gingen runnen. Door die verschillen gaan de belangen steeds meer uit elkaar lopen. Als voorzitter van de LTO zet je je in voor het algemeen belang en is het dus steeds moeilijker om het iedereen naar de zin te maken. Al weet je van tevoren dat dat nooit gaat lukken."

Vooruitgang
Hij is er trots op dat er toch stappen zijn gezet. "Terugblikkend zie ik echt wel dat we vooruit geroeid zijn." De belangrijkste insteek van Kees Romijn om dat te bereiken: met zoveel mogelijk partijen in de zuivelsector de handen ineenslaan. "Dat kan een kleine stap zijn, maar als je die met zijn allen zet, boek je toch een grote vooruitgang."

"Een goed voorbeeld is de discussie rond de weidegang. Die begon rond 2012. Steeds minder koeien gingen nog het weiland in. Samen met de partijen uit de sector hebben we toen het weidegangconvenant opgezet, waar inmiddels 75 partijen bij betrokken zijn. Melkveehouders, zuivelfabrikanten, maar ook scholen en banken. Dat heeft ervoor gezorgd dat de neergaande lijn is omgebogen en er weer steeds meer koeien buitenkomen." En met een lach: "Ik heb wel een enkele weddenschap gewonnen van mensen die zeiden: 'Dat ga je niet redden.'"

Duurzame Zuivelketen
Hij vervolgt: "Ik ben ervan overtuigd dat je dit soort ontwikkelingen met elkaar aan moet pakken. Zo heb ik me sterk gemaakt voor de Duurzame Zuivelketen. Daarvoor heb ik eveneens zoveel mogelijk partijen bij elkaar gebracht. Gezamenlijk zetten we ons zo in voor onder meer het milieu en het dierenwelzijn."

"Voor de LTO en onze melkveeleden ben ik veel in andere EU-landen en Brussel geweest. Dan is het mooi om te zien hoeveel we met dit poldermodel bereiken. In bijvoorbeeld Frankrijk is er elke drie maanden strijd om de melkprijs. Met ons systeem van coöperaties, overleg en samenwerking hebben we gemiddeld al jaren een hogere prijs dan in omliggende landen."

Telefoon
Zoals gezegd, je kunt het niet iedereen naar de zin maken. Regelmatig had Romijn mensen aan de telefoon die het niet eens waren met de behaalde resultaten. "Degenen voor wie het goed uitpakt, bellen over het algemeen niet."

"Daarbij komt dat het werk dat we verzetten om onze belangen te verdedigen veelal achter de schermen plaatsvindt. Het overleggen met Tweede Kamerleden, met mensen van het ministerie, het lobbyen bij voor- en tegenstanders, is onzichtbaar. Maar ik ben ervan overtuigd dat het veel meer zoden aan de dijk zet dan boze ingezonden brieven schrijven of een snelweg afzetten. Daarom vind ik het extra mooi om nu deze koninklijke onderscheiding te krijgen."

Rust
Zijn bestuursfuncties, waaronder het voorzitterschap van LTO Melkveehouderij, legde hij afgelopen jaar neer. Het zorgt voor een aangename rust. Al blijft het kriebelen. "Ik ben voorzichtig al weer aan het rondkijken wat ik zou kunnen doen. Zeker ook omdat ik twintig jaar ervaring en kennis heb op veel gebieden. Het is zonde om daar niets mee te doen. Al vind ik het wel heerlijk om doordeweeks gewoon lekker thuis te zijn. Dat was ik al een tijdje niet meer gewend."

Geurt Mouthaan