‘Altijd een vakantiegevoel op vijf kilometer van huis’

ERICHEM • Opvallend veel gasten van campings in Rivierenland komen uit de regio zelf. Wat brengt mensen er toe om jaar in, jaar uit, naar dezelfde camping in de buurt van hun woonplaats te gaan? “Thuis blijf je maar poetsen en visite ontvangen, hier is het permanent vakantie”.

Ben (84) en Gonnie (83) uit Tiel brengen al meer dan 30 jaar de zomer door op “Recreatieoord in den Boomgaard”, een familiecamping halverwege Tiel en Geldermalsen. Hun standplaats, met uitkijk over de zwemplas, ziet er perfect onderhouden uit. Geen rommel of onkruid te bekennen, de heg keurig getrimd. De professioneel ogende bestrating met creatieve rondingen blijkt het stel eigenhandig te hebben aangebracht, een behoorlijke prestatie voor mensen die niet uit de bouwwereld komen. 

Gonnie werkte tot haar pensioen in de horeca, Ben bij Rijkswaterstaat. “Onze eerste caravan stond in een drukker gedeelte, maar toen hier iets vrij kwam hebben we die kans gegrepen.” 

Aan de overkant van de plas raast het verkeer over de A15 voorbij, en tegenwoordig ook treinen op de Betuwelijn. “Dat horen we niet meer, totdat iemand er iets over zegt”, lacht Ben. En inderdaad, het achtergrondgeluid valt al snel niet meer op. 

Tenerife
Beiden zijn geboren “aan de overkant”, in het land van Maas en Waal, maar wonen al meer dan 35 jaar in Tiel en omgeving. Zodra het weer aangenamer wordt, verkassen ze van hun flat in Tiel naar hun stacaravan acht kilometer verderop. Af en toe gaan ze terug voor de post of om een wasje te draaien, maar dat is het dan ook wel. Dat was vroeger wel anders, vertelt Ben. “Toen we allebei nog werkten, vlogen we elk jaar naar de zon. Tunesië, Tenerife, steeds een andere bestemming.

Na veertien dagen was de zak met geld leeggeschud en gingen we weer aan het werk, zo’n 5000 euro lichter. Op een gegeven moment zei ik tegen de vrouw: ‘Dat geld kunnen we wel beter besteden!”. Het stel schafte eerst een vouwwagen aan en verruilde die al snel voor een stacaravan op het voormalige Liendebos nabij Echteld. Toen die camping in de jaren ’90 werd omgebouwd tot een woonwijk, verkasten ze hier naartoe. En bleven. Inmiddels heeft hun dochter hier ook een eigen plek, aan hetzelfde veldje. 

Ons kent ons
In den Boomgaard heeft pakweg 200 plaatsen, het merendeel bezet met stacaravans. Volgens beheerder/eigenaar Peter Kabalt woont een derde tot de helft van de gasten minder dan 25 kilometer hier vandaan. Veel gasten zijn familie of vrienden van elkaar: er wordt samen gevist, gefietst en naar voetbalwedstrijden gekeken. Het is hier ‘ons kent ons’ en daar moet je wel van houden.

Aan Ben en Gonnie zijn al die groepsactiviteiten niet zo besteed, maar ze hebben het hier desondanks erg naar hun zin. Ben: “Tegenwoordig doe ik vooral niks, en dat bevalt me prima. Vroeger ging ik ’s nachts nog wel op karper vissen en Gonnie kwam me dan eten brengen. Of ik ging wielrennen, maar dat gaat me nu te hard.” 

Gonnie is wat actiever en trekt er vaak met vriendinnen op uit met haar elektrische fiets. “Puur voor het plezier, we stoppen gewoon wanneer we daar zin in hebben. Dat is niks voor Ben.” 

Overlast van buren op deze levendige camping hebben ze nauwelijks, maar dat ligt ook aan jezelf, vinden ze. Ben: “Natuurlijk zijn hier ook mensen die weleens te veel drinken, maar je moet niet overal een probleem van maken, dan krijg je ook geen woorden.”

De vijfsterrencamping
Een paar kilometer verderop, op de vijfsterrencamping de Vergarde in Erichem, zitten vaste gasten Monique Wittebol en Melissa Struik samen aan de koffie onder de luifel van de toercaravan van Monique.

Melissa: “Als ik naar het toiletgebouw loop krijg ik onderweg zeker vijf keer koffie aangeboden, en ik blijf dus altijd wel ergens hangen.” Monique (50) en haar man Mark (53) uit Tiel komen hier al dertien jaar. Monique blikt met een glimlach terug: “De kinderen vonden deze camping het leukst, vooral vanwege het activiteitenprogramma, maar voor ons betekende het wel dat we alsnog de hele dag op de klok moesten kijken, want ze wilden overal aan meedoen.” 

Na de eerste vakantie hier kozen ze voor een seizoensplaats. “Het kost ons elk jaar een paar weekenden om deze plek weer in te richten, maar een stacaravan zien we niet zitten, dan heb je nog nauwelijks contact met de buren.” 

Ze staan met een tiental andere seizoensgasten rond een goed onderhouden speelveldje met veel groen. Het oogt wat ruimer en rustiger dan een familiecamping, maar ook hier staat gezelligheid voorop. 

Vriendenclubje
Monique: “Toen de kinderen nog klein waren hebben we via hen andere ouders ontmoet en intussen hebben we een vast vriendenclubje hier. In coronatijd waren er weinig activiteiten voor volwassenen, maar we vermaken ons hier op ’t veldje prima, met gezamenlijke BBQ’s, een vuurkorf en spelletjes. Met een aantal hebben we ook in de winter, buiten de camping, contact.” Nadrukkelijk zegt ze erbij: “We sluiten niemand uit hoor, tijdelijke gasten zijn ook welkom!”

Dat laatste blijkt vandaag ook, wanneer een tijdelijke buurvrouw uit de enige huurtent op het veldje aanschuift voor de koffie. Monique en Mark hebben een baan, maar brengen vrije dagen meestal hier door. Bij goed weer althans. “De schoonmaak is hier snel gedaan en dan is er tijd om te zonnen, te lezen en te kletsen. Het voelt altijd als vakantie!”