Krimpen wil inkomenstoets invoeren bij aanvraag huishoudelijke hulp

KRIMPEN A/D IJSSEL • Inwoners van Krimpen aan den IJssel die zelf een huishoudelijke hulp kunnen betalen, krijgen geen huishoudelijke hulp meer vanuit de Wmo. Met deze maatregel hoopt wethouder Hugo van der Wal (sociaal domein) een proefproces uit te lokken. 

Wanneer een inwoner een aanvraag doet voor huishoudelijke hulp, kijkt de Wmo-consulent voortaan eerst naar iemands inkomenspositie. “Als er voldoende geld is om de hulp zelf te betalen, wijzen we de aanvraag af”, legt Van der Wal uit. “De aanvrager kan dan bij de commissie beroep- en bezwaarschriften een bezwaar indienen. Als de commissie het bezwaar afwijst en het college dit overneemt, kan de aanvrager besluiten om de gang naar de rechter te maken. We hopen dat een cliënt dat gaat doen, want dan weten wij als gemeente waar we aan toe zijn.”

Kosten
Inwoners betalen nu nog een eigen bijdrage van 19 euro per maand voor hulp in de huishouding. Na invoering van dit abonnementstarief in 2019 kwamen er veel meer aanvragen binnen bij de gemeente Krimpen aan den IJssel, met name van inwoners van rijkere postcodegebieden. De kosten rijzen volgens Van der Wal inmiddels de pan uit. “Wanneer we de uitgaven van 2020 vergelijken met die van 2018, dan is er sprake van een toename van ongeveer 980.000 euro. Dat is een toename van ruim 50 procent in twee jaar tijd.”

De Wmo dreigt volgens Van der Wal onbetaalbaar te worden, zeker nu het Rijk niet van plan is om gemeenten hiervoor tegemoet te komen. “Daarom stelt het college voor om door het hanteren van een inkomensgrens beter te kunnen sturen op wie er in aanmerking kan komen voor Wmo-ondersteuning. Want naar onze mening telt iemands financiële situatie ook mee in het beantwoorden van de vraag of hij of zij voldoende zelfredzaam is. En dus in staat is om zelf huishoudelijke hulp te regelen.”

Inkomensgrens
Wanneer de raad begin juni instemt met de gewijzigde verordening, voert de gemeente een inkomensgrens in. Voor niet AOW-gerechtigden ligt die grens op 200 procent van het bruto wettelijk minimumloon en voor AOW-gerechtigden op 150 procent van het bruto wettelijk minimumloon. Van der Wal: “De reden om twee grenzen in te voeren is dat een niet AOW-gerechtigde aanzienlijk meer loonheffing op het inkomen afdraagt dan een AOW-gerechtigde en dus netto minder overhoudt. Heeft de inwoner dit hoge (gezins-)inkomen, dan is diegene in principe financieel zelfredzaam.”

Dit kan anders zijn wanneer er bijvoorbeeld sprake is van beslag op het gezinsinkomen of hoge schulden. Van der Wal: “In dat geval kan een aanvraag voor huishoudelijke hulp wel worden toegekend. Er vindt daarom in alle gevallen een volledig onderzoek plaats naar de individuele omstandigheden.”