Remco van Lohuizen: ‘Ik wil een zinvolle bijdrage leveren’

HAAFTEN • Remco van Lohuizen heeft dertig jaar geleden een dwarslaesie opgelopen, sindsdien zit hij in een rolstoel. Er zijn nog veel hobbels te nemen.

Hij heeft een leuke baan, doet vrijwilligerswerk, zingt en speelt badminton. Sinds kort is hij ook lid van het platform Toegankelijk West Betuwe. Maar ooit had hij andere toekomstplannen.

“Ik was pas zeventien toen ik een dwarslaesie heb opgelopen. Ik studeerde elektrotechniek en daarna ben ik bij de marine gegaan. Tijdens de sportdag waren er allerlei opblaasbare parcoursen, waaronder een modderbad. Het was een wedstrijdelement, dus alles ging met snelheid. Over de modderbak was op veertig centimeter hoogte een net gespannen, waar we onderdoor moesten kruipen. Het snelste ging dat als je er in één keer in dook en je er doorheen liet glijden.”

Gebroken nek
“Maar toen ging het mis. In de modderbak ben ik uitgegleden en ben ik achter het net blijven haken. Ik wist meteen dat het goed mis was. Ik kon niets meer bewegen. Achteraf bleek dat ik mijn nek had gebroken. In de modderbak was ik bijna verdronken. Gelukkig had men de situatie snel in de gaten. Ze lieten de bak zo snel mogelijk leeglopen. Ik was nog bij kennis. ‘Haal hulp, haal hulp’, riep ik. Ik was zelf erg kalm, maar in mijn achterhoofd dacht ik: ‘nu is het klaar’. Maar ik kon mij op dat moment helemaal aan de situatie overgeven.

Alles opnieuw leren
Ik ben geopereerd en heb een lang revalidatietraject gehad. Ik moest alles opnieuw leren. Eten, aankleden, douchen en ook rolstoel rijden. Toen ben ik mij gaan omscholen naar werkbouwkundig tekenaar en daarna ben ik aan de slag gegaan bij KPN. Nu werk ik daar inmiddels 25 jaar.”

‘Alles nog niet even rolstoelvriendelijk’
“Ik merk dat er nog veel dingen zijn, waar ik tegenaan loop. Zelf heb ik een handbike en kom ik onderweg weleens lastige situaties tegen. Een stoep of trottoir waar je moeilijk op komt, de overgang van verschillende type wegen, boomwortels die door stoepen heen komen. Als rolstoelgebruiker mag je alle wegdelen gebruiken, van de openbare weg tot en met het trottoir. Maar toch is alles nog niet even rolstoelvriendelijk.”

Lidmaatschap Platform
“Dat is één van de redenen dat ik lid ben geworden van het platform Toegankelijk West Betuwe. We willen meer bewustzijn bij gemeente, organisaties, bewoners creëren om zo samen te werken aan een betere sociale en fysieke toegankelijkheid voor mensen met een beperking in West Betuwe. Zowel buiten als binnen. Het lijkt mij fijn om daar een zinvolle bijdrage aan te leveren.”

Koorlid bij The EZvoices
Ik ben ook koorlid bij The EZvoices in Haaften. Daar merk ik ook dat ik soms tegen dingen aan loop. Bij een optreden is het voor mij lastig om het podium op te komen, er is zelden een helling. Dan moet ik vier mannen aan de jas trekken en vragen of ze mij op het podium willen tillen. Ik snap ook wel dat het een economische afweging van een bedrijf is om daar iets op te bedenken. Als een helling te duur is, zouden ze ook kunnen vragen of een timmerman iets van hout wilt maken. Je moet roeien met de riemen die je hebt.”

‘Dit is mijn ding’
“Maar ik ben wel enorm blij met mijn deelname aan het koor. Vanaf het eerste moment dat ik bij het koor in Haaften The EZvoices kwam dacht ik: ‘Dit is mijn ding’. Het geeft zoveel energie om samen te zingen. En het is ook goed voor mijn conditie. Daarnaast ben je ook gezellig onder de mensen, het is ook een hele sociale club. Het is fantastisch hier.”

Meer bewustwording
“Ik ben meer informatie over toegankelijkheid van gebouwen gaan lezen. En ik merk dat de beleidsnorm van de overheid soms nog te open is. Er worden slechts adviezen gegeven, maar die worden in praktijk vaak niet eens overgenomen. In andere landen zoals bijvoorbeeld Italië wordt daar veel beter over nagedacht. Er zou meer bewustwording moeten komen, vooral aan de top.”

“En we zouden meer invloed moeten hebben bij diegene die goedkeuring voor een project geeft. Ik zet mij graag in voor het toegankelijk maken van onze gemeente. Daar heb ik zelf ook zeker profijt van. Ik zou willen dat alles beter bereikbaar zou zijn. Van gebouwen tot aan speeltuinen.” 

“Ik merk dat ik nu ook op veel meer dingen let. Als ik zie dat iets beter kan, dan gaan we daar meteen actie op ondernemen.”

Platform toegankelijk West Betuwe
• Het Platform zet zich in om alle gebouwen en buitenruimte voor iedereen toegankelijker te maken.
• Men houdt zich bezig met vraagstukken rondom fysieke en sociale toegankelijkheid.
• Interesse in deelname? Kijk op toegankelijkwestbetuwe.nl.