Postpiet bezorgt in weer en wind

TIEL • Postpieten maken in december overuren om alle pakjes en brieven op tijd bezorgd te krijgen. Terwijl hun collega’s in witte busjes rondrijden met de pakketten, lopen onze postbezorgers hun vaste rondje door de wijk. Door weer en wind, voor een bescheiden salaris. Het Kontakt liep een ochtend mee met Gabrielle Ruitenbeek, postbezorger en hoofddepothouder bij PostNL in Tiel-Noord.

“Dit is ons wijkdepot”, vertelt Gabrielle (50) als ze om kwart voor tien ‘s ochtends de deur van een oude barak achter ziekenhuis Rivierenland opent. “Er zijn meerdere depots in Tiel, zodat je nooit ver hoeft te fietsen om de post op te halen.” 

Binnen ziet het eruit als een oud klaslokaal, en zo ruikt het ook. Lege rekken tegen de wanden, in het midden enkele tafels op kratjes. Voor het sorteren van de post, zo blijkt later. Een bezorgfiets en een soort scootmobiel met het bekende oranje logo verraden dat het hier om een verzamelpunt van PostNL gaat. “Die e-scooter wordt gebruikt voor bezorging in het buitengebied, en sommige collega’s gebruiken een elektrische fiets”, legt Gabrielle uit. “Doe mij maar mijn eigen, gewone fiets, die hoef je niet op te laden.”

Iets na tienen druppelen haar collega’s van vandaag binnen: drie vrouwen van pakweg 35 tot 70 jaar. In totaal werken er negen medewerkers vanuit dit depot, zowel mannen als vrouwen. Gabrielle heeft al zeven jaar ervaring als postbezorger, waarvan vier bij PostNL. Ook de anderen doen dit werk al jaren en kennen elkaar duidelijk goed. Even wordt het gezellig tijdens het wachten op het busje met de postzakken, maar dan is het ook gedaan met de pret.

Razend tempo 
In een razend tempo laden ze de gelabelde postzakken uit, zetten ze op volgorde in de rekken en sorteren de inhoud na op de tafels. Een kwartier later is iedereen op de fiets vertrokken. Ook Gabrielle vult haar fietstassen en hangt een soort babydrager op haar borst voor de post die het eerst aan de beurt is.

“Ik heb vandaag een ‘daldag’, met alleen 24-uurs post en brievenbuspakketjes”, legt ze uit. “Dat kost ongeveer een uur per wijk. Dan zet ik steeds mijn fiets ergens neer en loop een rondje. Op “piekdagen’ bezorgen we ook tijdschriften en reclame, dan heb je wel vijf of zes tassen post en moet je tussendoor terug naar het depot.”

Geen dag is dus hetzelfde en dat bevalt Gabrielle wel. “Ik bezorg in drie wijken en heb een contract voor gemiddeld negentien uur per week. Het is fijn dat de werktijden niet precies vastliggen, al moet de post natuurlijk wel dezelfde dag bezorgd worden. Die vrijheid bevalt me goed en het is heerlijk om veel buiten te zijn, zelfs in de winter. Lachend: “Het zou mooi zijn als ik er ook van zou afvallen, maar helaas.” 

Regenpak van PostNL
En bij slecht weer? “Dan trek ik zo nodig een regenpak van PostNL aan en verder is het gewoon ‘verstand op nul en gaan’. Wel krijg je dan soms wel klachten over natte post, maar daar kunnen we echt niks aan doen. Op den duur ken je de meeste mensen in jouw wijken wel en zij jou. Er hangt in de kersttijd zelfs weleens een cadeautje voor me aan de voordeur!” Ook interesse? Er zijn vacatures voor postbezorgers voor drie tot twintig uur per week, met een aanvangssalaris rond het minimumloon.

Corien Remijn