Van commandant terug naar manschap

HAGESTEIN • Ruim dertig jaar was Gert-Jan Jansen postcommandant van het brandweerkorps Hagestein. Anderhalve week geleden nam hij afscheid.

Gert-Jan Jansen meldde zich in 1983 aan bij de vrijwillige brandweer van Hagestein. Evenals Klaas van Zanten werd hij een jaar later door het college van B & W van Everdingen/ Hagestein benoemd tot onderhoudsmonteur. "We zorgden samen voor het onderhoud van de brandweerauto en de manschappenauto met motorspuitaanhanger. Ook toen moesten we cursussen volgen, maar we kregen de pieper veel eerder dan nu."

Meerderheid
Na de gemeentelijke herindeling in 1986 wilde men naar één overkoepelend commandant en commandanten voor de posten Vianen en Hagestein. Binnen beide bemanningen is erover gestemd wie dat zou moeten worden, en in Hagestein kreeg Jansen de grote meerderheid.

De benoeming volgde in 1987, en daarmee was hij eindverantwoordelijk voor onder andere opleidingen, oefeningen, uitrukken en wedstrijden.

"We hadden destijds een jong en gretig korps dat het geweldig vond om aan wedstrijden mee te doen. Door veel te oefenen zijn we in het begin van de jaren negentig, met vier landskampioenschappen in verschillende klassen, bijzonder succesvol geweest. De kroon op het werk was het landskampioenschap in de hoofdklasse, in 1994."

De vier zware en imposante beelden van een brandweerman hebben nog altijd een prominente plekje in de kantine van de vernieuwde kazerne.

Heftige inzet
De inzet van de brandweer op het gebied van brandinzet en hulpverlening is in de achterliggende steeds technischer geworden. Vroeger was het een kwestie van slangen uitrollen, de druk erop en spuiten maar. Nu wordt bij een brand eerst de vorming van rookgassen bepaald en daar wordt de blustechniek op aangepast: met volle kracht spuiten of vernevelen. Ook wordt een zorgvuldige afweging gemaakt of het verantwoord is om een pand met een brandhaard binnen te gaan.

"In die dertig jaar als postcommandant heb ik tal van grote branden meegemaakt", vertelt Gert-Jan Jansen.

"Meubelfabriek Spiravi aan de Lekdijk, de vuurwerkfabriek aan de Diefdijk, Dekker Hout, en het verzamelgebouw aan de Limiet. Daarnaast natuurlijk ook tal van hulpverleningen, met ongevallen op zowel de rijks- als binnenwegen. Het ongeval met de giertank in Zijderveld was een moeilijke en heftige inzet. Eén jongeman verloor daarbij het leven, maar gelijktijdig hebben we ook twee jonge levens gered."

Teamsport
Binnen het korps Hagestein, en dat zal elders niet anders zijn, is veel gelachen maar ook gehuild. De collegiale opvangteams waar tegenwoordig gebruik van kan worden gemaakt, waren er vroeger niet, en binnen de hechte Hagesteinse brandweergroep werd onderling regelmatig gepraat over ingrijpende voorvallen. Ook daar had Jansen als commandant een belangrijke rol in.

"Tien weken na dat giertankdrama kwam het tijdens de oefenavond zo maar bovendrijven. We zijn in de kazerne gebleven, hebben de hele avond gesproken over het incident waarbij iedereen zijn hart kon luchten. Er zijn best tranen gevloeid, en voor het korps, het onderlinge respect en de saamhorigheid was het goed dat we het zo hebben opgelost. Lid zijn van de brandweer is écht een teamsport, en gelukkig hebben we méér leuke dan trieste dingen meegemaakt."

Veranderingen
Gert-Jan Jansen heeft pas in januari besloten om ermee te stoppen. Enerzijds omdat hij al heel lang postcommandant is, anderzijds vanwege de op komst zijnde veranderingen: nieuwe ontwikkelingen binnen de VRU (Veiligheidsregio Utrecht) en de vorming van een nieuwe gemeente die ook voor de brandweer tot aanpassingen zal leiden.

"Daar komt bij dat ik al 60 jaar ben. Hoewel ik een paar maanden tijd heb gehad om er naar toe te leven, deed het afscheid toch pijn en had ik er best veel moeite mee. Terugkijkend ben ik blij dat men mij de ruimte heeft gegeven om dit waardevolle werk zo lang te mogen doen, zowel van mijn collega's, het thuisfront als van mijn werkgever Van Tilburg-Bastianen. Vijf jaar geleden heb ik een koninklijke onderscheiding gekregen, en daar ben ik nog altijd heel trots op. Nu ben ik weer gewoon chauffeur, bevelvoerder en brandweerman. En zo lang ik door de jaarlijkse keuring kom en mijn cursussen blijf volgen is de vrijwillige brandweer van Hagestein nog niet van me af!"