Streekvertelsels: Wonderverhaal uit Nieuwaal

Rob & Robbies Streekvertelsels

Het dorp Nieuwaal heeft een oeroude geschiedenis en wordt in een geschreven bron uit het jaar 1031 voor het eerst als 'Niuwela' genoemd. In dat jaar werd de aan Sint Willibrord (658-739) gewijde dorpskerk geschonken aan benedictijner abt Sigehard van de abdij Abdinghof bij het Duitse Paderborn. Destijds maakte Nieuwaal namelijk deel uit van het Heilige Roomse Rijk. Dat keizerrijk, dat een groot deel van Centraal Europa besloeg, werd zo genoemd omdat het zowel als voortzetting van het West-Romeinse Rijk werd beschouwd, als een 'heilig rooms' keizerrijk, dat onder bescherming stond van de Paus in Rome. Vandaar de dubbelkoppige adelaar in het blazoen van de keizerlijke familie, die daarmee hun heerschappij wist uit te drukken over zowel de wereldlijke als kerkelijke macht.

Van de Willibrorduskerk is niets meer over. In de Tweede Wereldoorlog werd een kerk die nog op de plaats stond van de Willibrorduskerk verwoest en nooit meer opgebouwd.

Wel is er nog een middeleeuws wonderverhaal bewaard gebleven dat te vinden is in het Mirakelboek van Onze Lieve Vrouw van 's-Hertogenbosch. Daarin staat beschreven dat er in het jaar 1385 in Nieuwaal iets wonderlijks gebeurde. Een meisje, Margriet genaamd, werd door haar vader drijvend in het water gevonden. Ze voelde koud aan en iedereen was ervan overtuigd dat ze niet meer in leven was. Haar ouders waren zo verdrietig om het verlies van hun dochter, dat ze de Heilige Maagd om redding smeekten. Zij beloofden een bedevaart naar 's-Hertogenbosch te ondernemen en daar het gewicht van hun dochter te offeren in wijn en graan.

Amper hadden Margriets vader en moeder de smeekbeden beëindigd of het meisje begon weer te ademen en opende haar ogen. Ze was gered door tussenkomst van Maria. Samen met haar ouders ondernam zij een bedevaart naar Onze Lieve Vrouw in de Sint Jan van 's-Hertogenbosch.

Tekst: Robbie Dell'Aira

Illustraties: Rob Reis