Column Stephan Tellier: een indrukwekkende afsluiting in Seoul

Met het afsluiten van de Olympische Spelen in Pyeongchang, alweer ruim een week geleden, zat mijn fotografische missie in Korea erop. Gelukkig kon ik afgelopen week nog een aantal dagen uitblazen en rondhangen in miljoenenstad Seoul. Je komt er niet jaarlijks en daarom maakte ik van de gelegenheid gebruik om werk én vrije tijd aangenaam te combineren.

Met de hogesnelheidstrein vertrok ik dinsdag met Volkskrant-collega Klaas Jan van der Weij vanuit Media Village in Gangneung naar Seoul, met bijna 10 miljoen inwoners een echte metropool. Het waren mooie dagen om de hectiek en gekte van Pyeongchang achter me te laten en eens rond te scharrelen in oude stadswijken, langs boeddhistische tempels en tevens de 243 meter hoge Namsan Tower te beklimmen. Het enorme metronetwerk is dan ook het beste middel als je in Seoul iets wilt bezoeken.

Vrijdag hadden we een unieke excursie gepland naar de 'Demilitarized Zone' aan de grens tussen Zuid en Noord-Korea. De DMZ aan de Noord-Koreaanse grens ligt op ongeveer een uur rijden van Seoul, waar je als toerist alleen per bus via een officieel boekingskantoor kunt komen. In het midden van deze 250 kilometer lange en 4 kilometer brede bufferzone ligt legerbasis Panmunjom met de 'Joint Security Area'. Een zwaar beveiligd kamp waar het Zuid-Koreaanse en Amerikaanse leger samen de dienst uitmaken.

Toeristen kunnen er uitsluitend in groepen en onder strenge voorwaarden een kijkje nemen en alleen op vastgestelde plaatsen foto's maken. Je kunt er zelfs, vanachter een muur, foto's maken van industriestad Kaesong in Noord-Korea. De grens kom je uiteraard niet over. Het bezoek is niet geheel zonder risico's, maar deze unieke kans wilden we niet voorbij laten gaan. De bijzonderste plek tijdens deze excursie was de Joint Security Area met de beroemde blauwe barakken: militairen uit Noord- en Zuid-Korea staan er permanent gewapend tegenover elkaar en dat maakt alsof je in een slechte film bent beland. Een grimmige sfeer waar de militairen allemaal een zonnebril dragen. Niettemin was het bezoek indrukwekkend en had ik dit niet willen missen.

Zaterdagavond arriveerden we op Schiphol waar mijn gezin stond te wachten. Maar ook mijn schaatsvriend Jerry van Herk, die samen met zijn vriendin Saskia van Wijnen een grote gouden medaille bij zich hadden. Jerry had al een zilveren medaille gemaakt van drie meter doorsnede voor op de ouderlijke boerderij van Patrick Roest, maar deze gouden medaille had hij voor mij gemaakt. Wat een ontzettend gaaf gebaar!

Zondagochtend heb ik het staartje van het natuurijs nog kunnen meepikken, en dat maakte het helemaal af. Ik hoop dat de Krimpenerwaarders iets hebben meegekregen van de onvergetelijke Olympische Spelen met in het bijzonder de geweldige prestaties van Patrick Roest. Trots om daarvan getuige te zijn geweest en een genoegen om een bijzondere bijdrage te leveren aan Het Kontakt!

Stephan Tellier