Sandra Dekker wil geen pelotonvulling zijn

LEKKERKERK • Sandra Dekker geniet met volle teugen van haar debuutjaar in de topdivisie marathonschaatsen. De Lekkerkerkse is net terug van de Weissensee, waar ze vier pittige wedstrijden goed doorstond.

"Het waren mijn eerste marathonwedstrijden op natuurijs, dus dat was even wennen", zegt ze in de ouderlijke dijkwoning aan de Opperduit. Ze kan met een goed gevoel terugkijken. "Ik heb me goed kunnen handhaven, onder soms lastige omstandigheden. Tijdens het Open Nederlands Kampioenschap zag je bijvoorbeeld geen hand voor ogen tijdens een heftige sneeuwbui. Ik ben vier keer onderuit gegaan, maar ik heb steeds weer aan kunnen sluiten."

Fijne kneepjes
Behalve blauwe heupen hield ze er verder geen schade aan over. Sandra absorbeert ervaringen als op de Weissensee en probeert steeds beter te worden. "In mijn team –Jacobus.nl- staat plezier voorop. We zijn alle vijf relatief onervaren marathonschaatsers, maar leren wekelijks bij. We trainen samen met team A6.nl, waar onder anderen Manon Kamminga en Pien Keulstra deel van uitmaken. Zij leren ons de fijne kneepjes van het vak."

Want het is aanpoten geblazen in het drukbezette vrouwenpeloton. Je wurmt je als 'beginneling' niet zomaar tussen de ervaren rotten. "Soms krijg je een 'tikkie', maar op zich gaat het er best sportief aan toe, hoor. Je moet alleen niet al te verlegen zijn, want dan rijd je nooit vooraan."

Om dichterbij Thialf te wonen is ze dit seizoen ingetrokken bij haar vriend in Heerenveen. Hij is eveneens schaatser. "Dan hoef ik niet steeds heen en weer te rijden. Dat scheelt me een hoop tijd."

Reistijd was ook datgene wat Sandra opbrak toen ze nog deel uitmaakte van RTC Zuid, waar ze na onenigheid met het eigen gewest terechtkwam. "Het gereis 's morgens vroeg naar de ijsbaan in Breda of Tilburg, in combinatie met mijn studie bedrijfseconomie aan de Hogeschool Rotterdam, werd me teveel. Vandaar dat ik eind vorig seizoen besloot een andere weg in te slaan."

Zeenatuurijs
Deze maand staan er nog enkele uitdagingen op het programma, waaronder wedstrijden op (zee)natuurijs in Zweden. "Weer een nieuwe ervaring voor me", kijkt ze er nu al naar uit. "Het schijnt heel ruw en stroef te zijn. We zullen zien."

Na enkele weken rust in maart wil ze daarna de draad weer oppakken richting het nieuwe seizoen. "Lekker fietsen met de Lekstrekers hier", lacht ze.

Maar ook school vereist haar aandacht, omdat ze voor afstuderen staat. "Dat is ook belangrijk uiteraard, want van marathonschaatsen alleen kan ik in de toekomst niet rondkomen."

Neemt niet weg dat de 21-jarige hoopt nog vele seizoenen haar rondjes te rijden. "Ik heb nu één keer top-10 gereden. Dat smaakt naar meer. Ik hoop langzaam maar zeker op te schuiven richting het podium en een prijs te pakken. Pelotonvulling zijn is niets voor mij, dan ga ik liever wat anders doen."