Freerunner Marck Oosterom spot met de zwaartekracht

NIEUW-LEKKERLAND • Als Marck Oosterom (18) uit Nieuw-Lekkerland buiten loopt, ziet hij in elk muurtje een kans voor een mooie sprong of salto.

Als kind maakte Marck salto’s op de trampoline bij zijn oma, steeds hoger en hoger. Hij deed dat samen met zijn broer Jaap, die inmiddels 22 is. “Mijn broer en ik speelden altijd veel buiten”, vertelt hij. “We klommen in bomen, sprong van stoep naar stoep. Zeven jaar geleden namen klasgenoten van mijn broer hem een keer mee om te gaan freerunnen, in Rotterdam. We kwamen toen tot de ontdekking dat we dat eigenlijk al deden, zonder dat we het wisten. Net als freerunners zochten we overal uitdagingen.”

Sport bekend maken
Marck was elf jaar toen hij ontdekte dat hij eigenlijk een freerunner was. “Die sport was in Nederland totaal niet groot op dat moment. Je kon alleen in Rotterdam les krijgen. Mijn broer kon daar wel eens naartoe. Jaap en ik wilden de sport bekend maken en er een van de besten in worden. Toen ik twaalf was, had ik mijn eerste wedstrijd in Rotterdam. Ik werd vierde. Ik ontdekte dat er niet één beste freerunner is, omdat iedereen een andere manier van bewegen heeft."

Solidair
"Jaap en ik vinden deze sport erg leuk omdat de vibe (de sfeer, het gevoel, red.) zo goed is. Bij voetbal hebben fans hun eigen club, maar bij onze sport is iedereen solidair. Als iemand iets presteert, feliciteren we elkaar. Het is een en al gezelligheid. Dit is geen sport, maar een lifestyle. Je gaat ook heel anders naar je omgeving kijken.” Hij lacht en zegt: “Als ik een muurtje zie, denk ik: hé, wat zou ik daar kunnen doen?”

Filmpjes

Filmpjes van andere freerunners brengen Marck op ideeën. “Je leert van anderen bewegingen en connecties te maken. Er is een Facebookpagina: Freerun. Als mensen een goede plek tegenkomen, filmen ze die en plaatsen het filmpje op die pagina. Dan denk ik: leuk, daar ga ik een keer naartoe. Foto’s en filmpjes maken hoort bij deze sport. Bij voetbal heb je sponsors, in onze sport kun je wat verdienen door bekend te worden. Door de hoeveelheid ‘views’ krijg je geld. Dat is bij mij nog niet het geval. In Nederland zijn we nog bezig met het groter maken van de sport.”

Meisjes 
Ook Marck plaatst foto’s en filmpjes op zijn Instagramaccount. Wie de beelden bekijkt, ziet een gespierde sporter door straten buitelen en stuiteren of over brede waterpartijen naar de overkant zweven, als een Tarzan in een jungle. Alsof er geen zwaartekracht bestaat. "Of ik hierdoor veel meisjes achter me aan heb?" Hij lacht. "Dat valt best mee. Ik krijg af en toe reacties van meiden, daar ga ik niet zo op in. Ik vind het leuker om iemand in het echt te ontmoeten."

Weggestuurd
Omdat de sport plaatsvindt in de openbare ruimte, zijn er vaak toeschouwers. "Vroeger werden mijn broer en ik wel eens weggestuurd omdat mensen het te gevaarlijk vonden wat we deden. Maar we krijgen vooral veel respect. Soms zegt iemand: 'Straks breek je iets'. Dan leg ik uit dat we het rustig hebben opgebouwd en jaren getraind hebben."

Krachttraining
Om hogere salto's te kunnen doen en om zich tijdens moeilijke sprongen zekerder te voelen, is Marck fanatiek bezig met krachttraining. "Ik heb een tijdje gehad dat ik sommige oefeningen eng vond. Toen ben ik begonnen met calisthenics: handstanden, opdrukken, trainen op eigen lichaamsgewicht. Dat kun je combineren met freerunnen." Hij leerde zijn angst te overwinnen. "Mijn broer pushte me overal bij, hij heeft me erg geholpen, ik ben zelf voorzichtiger. Je begint klein, met iets makkelijks. Eerst ga je trainen op een plek waar het niet fout kan gaan, dan ga je naar de plek waar je de sprong wilt doen. Als je geconcentreerd bent, kan het niet fout gaan."

Hij heeft nog nooit wat gebroken. "Alleen wel eens mijn voet een beetje gekneusd. Ik heb vooral schaafwonden gehad. En door overbelasting had ik een tijdje last van mijn knieschijf. Om blessures te voorkomen is een warming up heel belangrijk."

Eigen freerunhal
Slechts twee keer volgde Marck een les in zijn sport. "Mijn broer kreeg wel les, hij hielp me. Nu doe ik een sportopleiding, op het Albeda Sportcollege in Rotterdam. En ik geef lessen in Krimpen aan den IJssel, Gouda en Rotterdam. Ik wil doorleren voor fysiotherapeut en samen met mijn broer een eigen freerunhal beginnen. We zijn op zoek naar een geschikte plek. Mijn broer en ik bieden de sport op een veilige manier aan en laten zien dat sommige sprongen jaren training vragen. Want mensen zien soms iets op filmpjes en denken: ik kan dat ook."

Helemaal vrij
Voor Marck is het freerunnen een uitlaatklep. "Ik kan er mijn ding in kwijt. Als ik iets heb wat me dwars zit, of een drukke dag heb gehad, ga ik freerunnen. Je bent helemaal vrij in je doen, er zijn geen regels, je bepaalt zelf wat je doet, een salto of verre sprong. Daarna ben je weer blij, vooral als je iets hebt gedaan waar je al lang naar uitkijkt."