Voorbereidingen gedenksteen oorlogsslachtoffers in volle gang

PAPENDRECHT • Voorzichtig manoeuvrerend rijdt één van de medewerkers van H. Visser Hoveniersbedrijf z'n shovel over de smalle paden van de gemeentelijke begraafplaats van Papendrecht. Zorgvuldig brengt hij de 400 kilo zware funderingssteen naar de plek waar over een paar weken de grote gedenksteen moet komen.

Op deze gedenksteen komen alle namen te staan van Papendrechters die door oorlogsgeweld om het leven zijn gekomen, maar die buiten hun gemeente begraven liggen. Daar horen ook de namen bij van de Papendrechtse militairen die in de periode 1945-1949 in Indië om het leven zijn gekomen.

"Dit kan gelukkig gewoon doorgaan", verzucht Wim de Leur, voorzitter van het 4-mei Comité. Van een afstandje kijkt hij toe hoe de mannen van Visser de loodzware steen precies horizontaal in positie brengen. Ze volgen nauwgezet de aanwijzingen van Sandra Verdoorn, ook lid van het 4-mei Comité, die het ontwerp van het perk, dat tegenover de oorlogsgraven ligt, heeft gemaakt. Zorgvuldig heeft ze er daarbij voor gezorgd dat alles in dezelfde sfeer past van de graven waar de Engelse bemanning van de Lancaster Popeye begraven ligt.

Bezwaard voelen
Vego Papendrecht, het bedrijf waar ze haar man ondersteunt, stelt alle materialen gratis ter beschikking. Maar ook de mannen van H. Visser Hoveniers, Cor en Erwin, werken deze keer voor niets. De Leur voelt zich er bijna ongemakkelijk bij. "Het is natuurlijk fantastisch dat die bedrijven dat allemaal doen. Over drie weken staat Natuursteenbedrijf Van der Mijle hier met de gedenksteen en die brengen alles ook weer gratis aan. In normale omstandigheden zou ik dat in vreugde heb geaccepteerd, maar we weten allemaal hoe deze bedrijven in de huidige omstandigheden moeten knokken om het hoofd boven water te houden en dan voel je je toch wel wat bezwaard", aldus De Leur.

Mooi bewijs
"Het is een mooi bewijs dat, ondanks alles, het herdenken van 75 jaar vrijheid leeft binnen onze gemeenschap. Peter Jan van der Giessen van het comité, ondersteund door Piet van Wijngaarden, de schrijver van het boek 'Papendrecht in de Tweede Wereldoorlog', en Edgar Zaagsma, Papendrechts Consul van de oorlogsgraven, hebben maandenlang gewerkt aan het zorgvuldig opstellen van de lijst", vervolgt de voorzitter. "Het is mooi dat we dit toch kunnen realiseren. De onthulling die we in gedachten hadden, verschuiven we voorlopig maar naar later, maar die prachtige gedenksteen komt er. En daar ben ik alle betrokkenen en sponsoren enorm dankbaar voor."

"Het is meer dan spijtig dat onze stijlvolle 4-mei herdenking, voorafgegaan door de Stille Tocht, dit jaar geen doorgang kan vinden, maar ik doe toch graag een beroep aan iedereen om toch met dit thema bezig te zijn."

Niet zomaar laten voorbijgaan
De Leur benadrukt nog eens dat ze samen met het Oranjecomité en de gemeente nadenken over manieren om die 75 jaar vrijheid toch onder de aandacht te brengen. En ook de herdenking op de 4e mei zal niet zomaar voorbijgaan.

"We kunnen die avond niet lijfelijk bij elkaar zijn", sluit De Leur af, "maar we kunnen wel met en aan elkaar denken. Het is misschien een beetje gek gezegd, maar al die ellende die het coronavirus veroorzaakt, laat ons nog eens extra voelen wat het betekent als je opeens beperkt wordt in je vrijheid. Heel misschien kunnen we er iets van leren. Na de oorlog zaten we ook vol mooie plannen. Daar is maar een deel van uitgekomen. Ik hoop zo dat we dit jaar van 75 jaar vrijheid ook echt in vrijheid mogen afsluiten. Dat we elkaar aan het eind van dit jaar weer mogen omhelzen en dan echt opnieuw proberen er een wat betere wereld van te maken."

Als Sandra het sein geeft dat alles is gelukt, lopen ze samen de begraafplaats af; keurig met anderhalve meter tussenruimte.