De vele muzikale liefdes van Cees Trappenburg

NOORDELOOS/GORINCHEM • Fanfare Volharding zette dirigent Cees Trappenburg onlangs in het zonnetje: de beroepsmuzikant geeft al 12,5 jaar leiding aan het Noordelose muziekgezelschap. Hij geniet nog steeds van deze kant van zijn veelzijdige muzikale leven.

Zaterdag optreden voor 12.000 man en samen met de wereldberoemde dj Armin van Buuren op het podium staan; maandag in Lopik aan de slag met twintig amateurmuzikanten om hen een stap verder te brengen. Dat is het leven van trompettist en dirigent Cees Trappenburg in een notendop.

Al vanaf dat hij van het conservatorium afkwam, was het voor hem een bewuste keuze om die afwisseling te zoeken. "Ik ben toen aan de slag gegaan bij de musicals van Joop van den Ende, veelal in de orkestbak. Mooi werk. Maar ik deelde die baan altijd bewust met andere trompettisten, om de ruimte te hebben ook andere dingen te kunnen doen."

Arrangeren
Eén van die andere dingen is, naast het lesgeven, het arrangeren en het spelen in diverse bands en orkesten, dirigeren. De inwoner van Gorinchem volgde hiervoor privélessen tijdens zijn conservatoriumstudie. "En ik heb in de praktijk veel geleerd door naar andere dirigenten te kijken", vult hij aan. "Bij Fanfare Volharding viel ik af en toe al in. In 2005 werd ik gevraagd om het dirigeerstokje van Henk Clements over te nemen."

Hij vervolgt: "Waarom ik daar ja op zei? Ik ben zelf in deze vereniging opgegroeid en een geboren en getogen Noordelozer, dus de band met het dorp speelde daar een belangrijke rol in. Maar ik geniet er ook van om met amateurmuzikanten te werken. Ze hebben allemaal hun sterke kanten; die laat ik naar voren komen en tegelijkertijd werk ik eraan om de zwakke punten beter te maken. Dat ligt me goed."

Oubollig
Hij zegt het met enige bescheidenheid, maar toch: "Ja, ik denk dat ik Volharding in die jaren wel verder heb kunnen brengen. Zeker op het gebied van lichte muziek. Een fanfare is niet meer per definitie oubollig. Die traditionele uitstraling, daar willen we geleidelijk vanaf. We werken er hard aan om steeds met uitdagende projecten te komen, zoals The War of the Worlds van enkele jaren geleden en het stereoconcert met Aurora uit Leerdam afgelopen mei."

"Tegelijkertijd blijf je bij een vereniging afhankelijk van het aantal leden die erop komen. Talentvolle jeugdleden gaan op een gegeven moment studeren en haken dan soms af. Wel zien we, en dat is heel positief, dat volwassenen juist weer terugkomen in het orkest. Sommigen hebben al eerder een instrument gespeeld, anderen komen echt out of the blue. Het vergroot de aantrekkingskracht van de fanfare. We zijn nu weer gegroeid naar 32 leden, terwijl dat enkele jaren geleden nog maar 25 was. De instrumentbezetting wordt dan kwetsbaar."

Creativiteit
Het kost niet veel moeite om Trappenburg over Volharding aan het praten te krijgen. Hij geniet merkbaar van de samenwerking met de groep muzikanten, de mix van creativiteit en hard werken die ervoor zorgt dat briljante ideeën aan de bar ook echt werkelijkheid wordt. "Die continue ontwikkeling houdt het spannend en uitdagend; dat is zeker één van de redenen dat ik al jarenlang bij deze fanfare ben. We hebben volop plannen voor nieuwe concepten, zoals een uitvoering met een dj en we zijn bezig met de voorbereidingen voor een groots concert bij de opening van het nieuwe dorpshuis Noorderhuis in Noordeloos."

Magie
Cees Trappenburg verdient zijn geld met muziek, maar de liefde is duidelijk veel groter dan het verlangen naar euro's. De magie van het samen spelen, van het met elkaar naar een concert toe werken, zowel met professionele als amateurmusici, in een klein kroegje of een immense hal; het is zijn lust en zijn leven.

Daarbij is hij verknocht aan de trompet. "Het is het meest eerlijke instrument dat er is. Hoe je je voelt, zo klinkt-ie. Zenuwen, verdriet, blijdschap, boosheid, het wordt één op één vertaald in je spel. Daarom moet je niet te voorzichtig zijn om trompet te spelen en is zelfvertrouwen heel belangrijk."

Gehoorschade
Eerlijk is eerlijk: muziek maken is niet alleen rozengeur en maneschijn. Cees Trappenburg kan erover meepraten. Zijn gehoor is er in al die jaren intensief in de muziekwereld actief zijn niet op vooruit gegaan. "De omstandigheden zijn niet altijd ideaal. Uit een test bleek dat ik al een behoorlijke gehoorschade heb opgelopen. Dat merk ik vooral als ik druk ben. Dan hoor ik een ruis in mijn oren."

"De beste oplossing is om bij optredens met een in ear-systeem te spelen, die het omgevingsgeluid verminderd. Maar dit is niet altijd mogelijk en mijn ervaring is dat je dan je eigen instrument niet meer op een natuurlijke manier hoort en je concessies moet doen aan je spel. Dat is soms een dilemma, waarbij ik er eerder voor kies om gewoon via een goede monitor te spelen, zodat je alles hoort. Inderdaad, ondanks de risico's die dat met zich meebrengt voor het gehoor."

Eigen muziek
Als muzikant en trompettist blijft Trappenburg zich ontwikkelen en zorgt hij ervoor dat er altijd tijd overblijft voor iets nieuws. "Ik heb nog wel een primeur voor je", glimlacht hij. "Als trompettist ben ik vaak een sideman, sta ik met andere blazers aan de zijkant of helemaal onzichtbaar in een orkestbak. Om zelf met eigen muziek de schijnwerpers op te zoeken, ligt me eigenlijk niet zo. Ik houd ervan veelzijdig te zijn, bij veel diverse muzikanten en genres aan te sluiten."

"Nu ben ik enkele weken geleden zelf aan de slag gegaan om muziek te maken en die heb ik al naar collega-muzikanten ter beoordeling doorgestuurd. Het kan best nog even duren, maar op een gegeven moment hoop ik een cd met mijn eigen muziek te hebben. Dat wordt dan voor het eerst honderd procent Cees Trappenburg. Het lijkt me mooi om iets te hebben wat echt van mij is."

Geurt Mouthaan