'Ik wil Srebenica nu loslaten'

NIEUW-LEKKERLAND • Als dienstplichtig militair meldde Hugo Bakker zich begin jaren negentig vrijwillig voor een VN-missie in voormalig Joegoslavië. De maanden die hij daar was lieten een diepe en blijvende indruk achter op de inwoner van Nieuw-Lekkerland, zeker doordat een jaar later het drama van Srebenica zich voltrok op de plek waar hij gelegerd was geweest. De Dutchbatters moeten duizenden moslimmannen laten gaan, niet wetende dat zij in koelen bloede vermoord zullen worden. Het is een open wond die Nederland nog steeds pijn doet. Ook Hugo Bakker werd er intens door geraakt. “De mensen die ik op tv zag heb ik gezien, ik heb met hen gesproken. Het was zo onwerkelijk om dan te horen dat zij zijn afgeslacht. Ik heb er heel lang last van gehad. Als we het over Srebenica hadden, kon ik zo in janken uitbarsten. En nog steeds is dat zo." Boosheid Hij vervolgt: "Eerder dit jaar was ik van plan om in het najaar naar Srebenica terug te gaan, een stichting op te zetten om daar mensen te ondersteunen. Afgelopen week heb ik echter besloten het los te laten. Ik heb boosheid gevoeld, onbegrip over het onbegrip voor Dutchbat. Maar ik kies ervoor om niet in die woede te blijven hangen en door te gaan.” De rechtszaak die moeders van omgekomen moslims aanspanden tegen de Nederlandse staat, is ook aan de inwoner van Nieuw-Lekkerland niet voorbijgegaan. Hij voelt daar geen boosheid over. “Het zijn moeders en echtgenotes; het is toch logisch dat zij de onderste steen boven willen halen? In hun positie had ik waarschijnlijk hetzelfde gedaan.” Het volledige interview met Hugo Bakker staat deze week in Het Kontakt en volgende week in De Klaroen.