De column van Johan Cahuzak: Kerst

Er staat een vuilnisman kastanjes uit het vuur te halen. Het is donker en koud en hij voelt de sneeuwvlokken in zijn nek. Vol overgave doet hij zijn werk terwijl hij denkt aan de opgestapte CEO van zijn organisatie, Anton V. Ritburg, die nu waarschijnlijk aan de negende gang van zijn kerstdiner met bijpassende wijngarnituur bezig is. Vrolijk koutend over de koetjes en kalfjes die op zijn bord liggen en naast hem zitten. Hier een decolleté, daar een pochet; de stemming zit er goed in.

De vuilnisman kijkt op als hij geluid denkt te horen. De wereld leek uitgestorven maar tot zijn verbazing komen er twee mensen aangeschoven. Als ze dichterbij komen, ziet hij dat het een man en vrouw zijn. Zij rilt en de vuilnisman voelt haar kou in zijn lichaam. Goede raad is, net als een CEO, erg duur. Razendsnel denkt hij na. Onderaan de Gamerschedijk, bij Zaltbommel wordt weleens illegaal gestort. Daar zal vast een matras bij liggen.

Samen met de man draagt hij de vrouw naar die plek. De beide mannen recycelen een eenvoudig hutje van bouw- en sloopafval, papier, dakleer, hout en plastic. Met stro en doeken wordt een tv-meubel een wiegje. "Van een koude Kerst thuisgekomen," lacht de vrouw zwanger. "Het komt wel goed," zegt de vuilnisman, "misschien zelfs bij ons."

Johan Cahuzak