Medaille voor redder in nood: ‘ik zou het zo weer doen’

LOPIK/BERGAMBACHT/SCHOONHOVEN • Bergambachtenaar Koos Jopse redde onlangs Schoonhovenaar Johan de Kriek uit zijn te water geraakte auto. Reden voor burgemeester Laurens de Graaf (Lopik) om hem maandagmiddag namens de Koninklijke Maatschappij tot Redding van Drenkelingen (KMRD) een bronzen medaille op te spelden.

Koos Jopse reed op 11 april jongstleden op de M.A. Reinaldaweg (N210) ter hoogte van de accommodatie van voetbalvereniging Cabauw achter Johan de Kriek, die in zijn bestelbus slingerend over de weg reed. De 80-jarige Schoonhovenaar kwam in botsing met een tegenligger. Die auto sloeg over de kop -de inzittenden raakten licht gewond- en De Kriek belandde met zijn voertuig in het naastgelegen water. 

Lifehammer
“Ik zag dat allemaal voor mijn neus gebeuren,” vertelt Koos een aantal maanden na dato in de raadzaal van de gemeente Lopik, waar de betrokkenen en hun familieleden bijeen zijn gekomen voor het eerbetoon. “Ik bedacht me geen moment, remde voluit en reed terug. Ik pakte mijn lifehammer en rende naar de brede sloot. Vervolgens dook ik het water in en zwom naar de auto, die langzaam zonk.”

Het portier kreeg hij echter niet open en het inslaan van de autoruit lukte niet met de veiligheidshamer. “Zonder erbij na te denken sloeg ik de ruit met mijn vuist kapot. Ik sneed de veiligheidsgordel, die nog vastzat, door en trok meneer De Kriek naar buiten. Samen zwommen we naar de kant, waar omstanders ons op het droge trokken. Het slachtoffer ging een politiebusje in en ik trok mijn droge werkkleren aan, die nog in mijn auto lagen. Na het achterlaten van mijn gegevens ben ik naar huis gereden. Dit overkwam mij. Ik zou het zo weer doen.”

Ontmoeten
Nadat de aanwezigen met volle aandacht het verhaal van de 29-jarige ijzervlechter hadden aangehoord, vertelde de geredde Johan de Kriek zijn visie. “Ik kan me niet alles meer herinneren, maar ik weet nog dat ik de autodeur niet open kreeg en het water tot aan mijn lippen steeg. Ik schrok toen de autoruit werd ingeslagen en zei nog tegen die persoon: ‘Wat doet u nu?’ Daarna ging alles zo snel. Voor ik het wist stond ik op het droge. Tot vandaag wist ik niet wie mijn redder was. Ik ben heel erg blij hem te ontmoeten.”

Eren
KMRD-vertegenwoordiger Volkert Teding van Berkhout was aanwezig bij de uitreiking van de bronzen medaille. “Gelukkig gebeurt het niet vaak meer dat iemand verdrinkt. Vroeger was dat wel anders. Eeuwenlang gold in Nederland dat wie te water raakte, bijna zeker verdronk. Alleen al in Amsterdam waren er tientallen verdrinkingen per dag. Dit was voor een aantal Amsterdamse burgers genoeg reden om in 1767 De Maatschappij tot Redding van Drenkelingen op te richten. Zo’n zestig keer per jaar eert deze stichting een redder of redders.”

Wim Kroone