Wielrenner Lars van de Vall winnaar in Alblasserdam

ALBLASSERDAM • Natuurlijk kon Kelvin van den Dool uit Hoogblokland tevreden zijn met zijn tweede plaats in de ronde van Alblasserdam. Maar dat was hij toch niet.

Van den Dool werd tweede in de eindstrijd met Lars van der Vall en Jeroen Kers. Twee geroutineerde grossiers in podiumplaatsen. Vandaar dat hij na afloop de nodige complimentjes kreeg in de geest van: "Sterk gereden. Het hoogst haalbare." Maar eerlijk gezegd was hij het daar zelf bepaald niet mee eens. Hij baalde behoorlijk.

Kopgroep
"Want ik had hier gewoon kunnen en willen winnen," aldus het jonge talent uit de streek. "Maar het uiteindelijke koersverloop pakte voor mij gewoon niet goed uit." De Belofterenner doelde daarmee op het feit dat hij aanvankelijk deel uitmaakte van een kopgroep van zes renners met daarin ook Joost van der Burg, broer Jens van den Dool en de sterk rijdende Canadees Alex Bhogal. Kortom, de nodige assistentie om de twee-eenheid Van der Vall/Kers tegengas te geven. Het is immers bekend dat die twee in de verschillende criteriumwedstrijden een soort verbond hebben. De een zal de ander nooit terughalen.

"Dat was wat er nu feitelijk precies gebeurde", vervolgde de nummer twee berustend. "Toen Van der Vall weg sprong merkte ik al snel dat Kers niet bepaald wilde rijden om weer aan te kunnen sluiten. Later, toen ik er toch wat over zei, ging hij weer overnemen. Maar toen was de koers al gelopen."

Goede benen
De Hoogbloklander had recht van spreken. Al waren de benen van Van der Vall deze namiddag wel erg goed. Met lange aflossingen zorgde hij er voor dat de zes vluchters weg waren en weg bleven. "Die benen waren inderdaad goed", beaamde de sterke Heemstedenaar. "Maar de focus op dit parcours liet nog wel eens te wensen over. Maar goed, ik win en daar draait het tenslotte om."

Te sterk
Dat Kelvin van den Dool in de laatste ronde toch op een sterke manier nog weg kon rijden van Kers mocht hij toch wel degelijk als een compliment beschouwen. Want de man uit Amstelveen gaf het na afloop ruiterlijk toe. "Nee," ik had geen antwoord op die laatste demarrage. Die jongen was gewoon veel te sterk voor me."

Wielergevecht
Zo kwam er een einde aan een best wel boeiend wielergevecht waarbij, zoals gemeld die kopgroep van zes de hoofdrol speelde. Van der Burg en Bhogal waren de aanstichters. Zij gingen met nog zo'n vijftig ronden voor de boeg, als eerste op avontuur.  Een paar rondjes later sprongen de andere vier naar hen toe. Al snel was duidelijk dat de winnaar bij dit viertal gezocht moest worden.

Dat die groep niet intact bleef kwam vooral doordat het gedubbelde peloton een tijdlang gelijk op bleef koersen. Dus moest je als koploper voortdurend attent zijn om in de buurt van de overige vluchters te blijven.

In de tang
Toen Kers en Van de Vall uiteindelijk weer wegsprongen, miste Bhogal en Jens van den Dool de boot. Toen later ook Van der Burg nog afhaakte was dat allemaal toch het doemscenario voor Kelvin van den Dool. Hij kwam nu immers min of meer in de tang te zitten. Dus ja, die tweede plaats en de manier waarop hij Kers zijn hielen liet zien was best wel een compliment waard.

Zadel kwijt
De Hoogbloklander zelf bleef daar zo zijn eigen gedachten over houden. Overigens leverde Bhogal in deze wedstrijd een wel héél bijzondere prestatie. Met nog zo'n twintig rondjes voor de boeg raakte de Canadees door materiaalbreuk pardoes zijn zadel kwijt. In tegenstelling tot wat niemand voor mogelijk hield, reed hij staande op de pedalen de wedstrijd uit en werd uiteindelijk achter Jens van den Dool nog vijftiende.

Ed van Tuijl