Stichting Kerk Heesselt haalt Moving Art naar Heesselt

HEESSELT • Bijna uitverkocht: de bijzondere voorstelling Moving Art met ‘levende’ schilderijen en muziek van het strijkkwartet Club Classique, bekend van Podium Witteman. Stichting Kerk Heesselt haalt Moving Art (in Volkskrant en NRC vier sterren!) naar Heesselt.

Het Amsterdamse Parool noemde het ‘een ongelooflijke ervaring’. Als voorproefje een gesprek met cellist Leonard Besseling van Club Classique die zondag gaat spelen op de plek waar het allemaal begon!

Het was een gure avond begin februari 2020. In een duistere schuur in Heesselt bewogen vier marmerwitte nymfen gracieus in een geïmproviseerde vijver te midden van bloemkratten, een tractor en gereedschap. Half verborgen tussen bloeiende waterlelies lonkten ze naar een schone jongeling op de oever. 

Het schilderij uit 1896 ‘Hylas en de Nymfen’ van de Britse schilder John William Waterhouse was met hulp van een visagiste, acteurs, een producer en figuranten tot in detail gereconstrueerd. Achter een grote camera stond bedenker van het idee filmmaker Gijs Besseling. Hij is de broer van Leonard: ‘Het is ongelooflijk hoe hij dit met zijn team telkens weer klaarspeelde!’ Dat er af en toe even warm water moest worden bijgevuld, is op de uiteindelijke film niet te zien.

De Heesseltse film werd zo goed dat ze besloten het project uit te breiden met meer ‘tableaux vivants’. Het beloofde een prachtige voorstelling te worden met live muziek van Club Classique bij ‘schilderijen’ met echte, traag bewegende mensen. Het volgende schilderij werd de ‘De Droom van Sint Joseph’ van Rembrandt waarvoor op 11 maart 2020 twintig mensen waren opgetrommeld in een Noordhollandse schuur. 

Sopraan Laetitia Gerards (bekend van Wie is de Mol) daalde zingend als engel neer uit de hemel die de schilder zoveel eeuwen geleden schetste. Het was een operatie die wekenlang was voorbereid. ‘Er zat ook een engel op onze schouder’, zegt Leonard Besseling terugblikkend, ‘de dag daarop ging Nederland vanwege corona op slot’. 

Ze kozen uiteindelijk voor zeven schilderijen. Elk schilderij bleek zijn eigen uitdaging te hebben. Naast de techniek van de neerdalende engel was Rembrandt ook ingewikkeld vanwege het licht dat bij de ‘Meester van het Licht’ een extra lading geeft aan wat je ziet. Net als bij het filmen van het wereldberoemde Melkmeisje van Vermeer. En hoe maak je een abstract kleurig schilderij van Rothko zonder mensen erop ‘levend’? 

Bij Van Goghs ‘Op de drempel van de Eeuwigheid’ was juist de eenvoud van het beeld van de op een stoel zittende man de moeilijkheid; door toevoeging van complexe muziek kom je in zijn hoofd terecht. Leonard Besseling: ‘Soms begonnen we met de muziek. We hadden een dromerig stuk van Debussy en daar moest een schilderij bij gezocht. Het mythologische ‘Hyllas en de Nymfen’ werd het; een beeld van een parallelle sprookjesachtige wereld. Bij het Melkmeisje ging het juist andersom.’ 

Nadat het exact nagemaakte iconische schilderij door broer Gijs op film was vastgelegd, luisterden de musici wat het beste zou werken. Elk muziekstuk had een andere beleving tot gevolg, zegt de cellist; uiteindelijk kozen ze voor Tsjaikovski. Leonard: ‘De muziek gaat als filmmuziek werken; hij wordt bepalend voor hoe je het beleeft.‘

Club Classique, ooit begonnen door Myrthe Helder en Leonard Besseling, zoekt vaker naar een ‘avontuurlijke samenwerking met andere kunstvormen’. En ze spelen bij voorkeur op locaties waar je hen niet verwacht. ‘We willen klassieke muziek graag informeel maken, zo begonnen we ooit in een Amsterdams café met jamsessies. Biertje erbij, mensen konden reageren als ze iets mooi vonden en ook verzoeknummers doen.’ 

Uiteindelijk gingen de jonge musici van het café toch ook naar Concertgebouw en Podium Witteman op televisie. Leonard Besseling vindt het bijzonder om zondag 6 maart op de plek te spelen waar het allemaal als probeersel is begonnen. 

‘We wisten toen nog niet dat het zo groot zou worden, met zeven levende schilderijen en een tour door het hele land.’ In de Heesseltse Cultuurschuur spelen ze op een onverwachte plek voor een publiek dat waarschijnlijk geen abonnement op het Concertgebouw heeft. De cellist verheugt zich nu al: ‘Het liefst zou ik ook een open bar hebben in de schuur. Om zo het elitaire imago van klassieke muziek te doorbreken. Deze muziek moet een onderdeel worden van de volkscultuur!’

Tijd: zondag 6 maart van 20:00 tot 22:00. Inloop vanaf 19:30; gelieve om uiterlijk 19:50 binnen te zijn. Lokatie: Gerestraat 13a Heesselt. Er is parkeerplek in de buurt, volg de pijlen. Kosten voor deze unieke voorstelling: kaartje inclusief kopje koffie of thee voor aanvang €17,50Vrienden van Stichting Kerk Heesselt betalen €15,00Reserveren kunt u via info@kerkheesselt.nl

Door: Jacqueline Maris