Henry Mentink over zijn tocht van 520 kilometer van Varik naar Parijs

VARIK • Henry Mentink oogt opvallend energiek na zijn tocht van 520 kilometer van Varik naar Parijs.

Hij vertrok op 22 april, de Dag van de Aarde, en klopte op 7 juni aan bij het UNESCO hoofdkantoor in Parijs, met het verzoek om de hele Aarde op de Werelderfgoedlijst zetten. De reactie: “Dat kan niet, maar het is wel een goed idee.” Maar als iemand tegen Henry zegt dat iets niet kan, zet hij nog een tandje bij. Voor de goede zaak.

In de maanden voor vertrek verzamelde Henry buideltjes grond die hem uit alle delen van de wereld werden toegestuurd. Hij legde ze in een kruiwagen en liep daarmee in 45 dagen in een rechte lijn naar Parijs, vergezeld door een wisselende groep sympathisanten. Dat klinkt eenvoudiger dan het was: achter de schermen had zijn supportteam het er maar druk mee. Onderweg bezocht Henry aansprekende duurzame projecten: voedselbossen, biologische landbouwbedrijven, klimaatmanifestaties en sociale initiatieven. Hij werd uitgenodigd door scholen en burgemeesters om over zijn missie te praten, en werd uiteindelijk in Parijs ontvangen door de directeur van de UNESCO Erfgoedlijst. 

“We wisten tot op het laatste moment niet of we daar wel binnengelaten zouden worden”, lacht Henry, een ras-optimist. “Het doel van deze krui-tocht was vooral om mensen er op een theatrale manier van bewust van te maken dat we beter voor de Aarde moeten zorgen. Gezamenlijk, met meer liefde en aandacht. De Aarde op de Werelderfgoedlijst is daarbij een mooie stip aan de horizon, een manier om ook formeel bescherming te regelen. Weet je, het is hoog tijd voor vernieuwing van onze economie en samenleving. Een positieve omslag. Steeds meer mensen beseffen dat, en met deze tocht wilde ik hen inspireren en met elkaar verbinden.”

Gezelschap

Een eenzame tocht was het bepaald niet. Hij had niet alleen gezelschap van de chauffeur van de volgauto, maar ook van medestanders die één of meerdere dagen met hem meeliepen. “Dat leverde mooie gesprekken op en ze namen regelmatig de kruiwagen van me over. Daardoor was het ook goed vol te houden”, vertelt Henry, “en op rustdagen kreeg ik bezoek van familie en vrienden.” Bij de organisaties waar hij onderweg aanlegde, werd de groep steevast hartelijk ontvangen. “In een kleine stad in Frankrijk werden we zelfs opgewacht door honderd schoolkinderen en onder politiebegeleiding naar het eindpunt gebracht. Die kinderen bleken al weken naar ons bezoek te hebben toegewerkt met een schoolproject. Prachtig toch, hoe dat werkt?” 

Ook de nationale en internationale pers wist hem goed te vinden. Tientallen omroepen, internetkanalen, kranten en tijdschriften interviewden ‘de Nederlander’ over zijn bijzondere Pelgrimage voor de Aarde. Een filmploeg volgde hem op zijn tocht en er verscheen zelfs een artikel in “Le Parisien”, een toonaangevend Frans dagblad. “Ik had eigenlijk niet zoveel pers verwacht, maar vooral in België kreeg de krui-tocht heel veel aandacht” constateert Henry tevreden.

Grond vrijkopen

Voor Henry is zijn krui-tocht een stap in een veel groter proces. Met geestverwanten onderzoekt hij mogelijkheden om grond van de markt te halen en terug te geven aan de gemeenschap. Hij deed daarmee al ervaring op door de grond onder zijn thuishaven, het Veerhuis in Varik, ‘vrij te kopen’. Via crowdfunding werd het terrein verlost van de hypotheek en vervolgens ondergebracht in een stichting die het land beschikbaar stelt voor initiatieven uit de gemeenschap. Verkoop is geen optie meer. “Eigenlijk is daarvoor een ander eigendomsmodel nodig, zoals een Community Land Trust (CLT), maar dat bestaat nog niet in Nederland. Daar werken we nu aan”, legt Henry uit. 

Nieuw is het idee van gratis grond niet. In veel landen, waaronder India en Frankrijk, zijn op deze manier al duizenden hectares in gebruik gegeven aan gemeenschappen, of geschonken aan landloze boeren. Ook steeds meer grondeigenaren dragen daar een steentje aan bij door stukken land af te staan.  ”Deze nieuwe benadering van grondbezit gaat buiten de gebaande paden en daar zitten ook juridische haken en ogen aan. Het is belangrijk dat initiatiefnemers elkaar weten te vinden, ervaringen delen en gezamenlijk gaan optrekken. Ook de EU speelt hierin een belangrijke rol.” Voor meer informatie, zie wheelbarrow-walk.com en veerhuis.nl.

Corien Remijn