Ahmed wil bij familie blijven

GORINCHEM/ALBLASSERDAM • Het gezicht van Ahmed staat strak. Tijdens zijn vlucht deed hij meer mensenkennis op dan bij zijn leeftijd past. Is de journaliste tegenover hem te vertrouwen?

We hebben afgesproken in restaurant De Hoofdwacht in Gorinchem, de Alblasserdammer Bert Vonk is erbij. Bert leerde Ahmed afgelopen winter kennen; de jonge Irakees was een van de 39 vluchtelingen die tijdelijk onderdak vonden in het Damdorp.
Ahmed bestelt een glas water en haalt zijn telefoon tevoorschijn. In gebrekkig Engels vertelt hij zijn vluchtverhaal heeft vastgelegd, samen met een bevriende Nederlander. Hij mailt de tekst naar Bert, die het verhaal voorleest. Terwijl buiten de voorjaarszon doorbreekt en de terrassen op de Grote Markt zich vullen met vrolijke mensen, is het in de ogen van Ahmed nog volop winter.

Geslagen

Twee en een half jaar geleden ontvluchtte Ahmed zijn geboorteland. Hij heeft informatie over IS aan de politie gegeven en is zijn leven niet meer zeker. Via Turkije reist hij naar Bulgarije, waar de politie hem oppakt, in de gevangenis zet en zijn geld en telefoon afneemt. Ook dwingt de politie hem om zijn vingerafdruk te geven. In verband met het Verdrag van Dublin wil Ahmed dat niet. Dit verdrag zegt dat een vluchteling alleen asiel kan aanvragen in het eerste Europese land waar hij zijn vingerafdruk achterlaat. Hij wordt naar een azc gebracht waar hij dagenlang geen eten krijgt. Als hij het terrein wil verlaten om ergens eten te gaan zoeken, wordt hij door bewakers geslagen. Ahmed loopt over zijn hele lichaam kneuzingen op, ook zijn oogkassen raken de bewakers flink.

Op straat
Na tien dagen en betaling van 100 dollar (die Ahmed krijgt van een vriend uit Irak) mag hij vertrekken naar een azc in Sofia. Daar is echter geen plaats voor hem. Ahmed leeft tien dagen op straat, midden in de winter. Hij treft iemand uit Irak, die hem helpt om vanuit zijn geboorteland geld over te maken, zodat hij een appartement kan huren. Bij het azc vraagt hij elke dag om een slaapplaats, maar steeds wordt hij met geweld weggestuurd. Als hij probeert de grens van Bulgarije met Macedonië over te steken, pakt de politie hem op.

Seksvideo's
De politie dwingt Ahmed een document tekenen waarin hij verklaart dat hij geen nieuwe poging zal doen om de grens over te steken. Hij besluit naar Servië te vluchten, maar wordt bij de grens opnieuw opgepakt. Daarna zwerft hij dagenlang door de bossen, zonder eten. "Ik at ijs en dronk gesmolten ijs." Opnieuw wordt hij opgepakt en in de gevangenis gezet. Terwijl Bert voorleest, kijkt Ahmed strak voor zich uit. Er wellen tranen op in zijn ogen. Bert vertelt dat agenten seksvideo's aan Achmed lieten zien en zeiden: 'Dit gaan we vannacht ook met jou doen'. Bij deze passage pakt Ahmed een papieren zakdoek en veegt tranen van zijn wangen. "Ik heb gezegd, als jullie dat doen, pleeg ik zelfmoord."

Mensenrechten
In Bulgarije wordt Ahmed opnieuw gedwongen een document te tekenen. De strekking: als hij in Bulgarije opnieuw wordt opgepakt, gaat hij minimaal een jaar de cel in. Hij weet naar Servië te vluchten, waar hij in een azc belandt, opnieuw vlucht en de trein naar Budapest neemt. Vandaar reist hij naar Wenen, maar Oostenrijk stuurt hem terug naar Bulgarije, het laatste wat Ahmed wil. "Mensen in Bulgarije vinden moslims niet leuk, ze slaan hen. Ik had gehoord over Nederland, dat ze daar de mensenrechten serieus nemen."

Ter Apel
Via internet vindt hij een Nederlander met wie hij kan meerijden naar Rotterdam. Vandaar neemt hij de trein naar Ter Apel. Ook in Nederland krijgt hij te horen dat hij niet kan blijven. Ahmed vlucht naar Turkije, waar zijn jongere broer (17) en twee jongeren zussen (15 en 22) naartoe zijn gevlucht. Ze reizen samen verder en komen in september 2015 alle vier in Nederland aan. Ze verblijven onder andere in Ter Apel, Veldhoven, Dordrecht, Alblasserdam en Gorinchem. Opnieuw krijgt Ahmed te horen dat hij terug moet naar Bulgarije. Zijn broer en zussen mogen blijven, maar Ahmed niet.

Bang
Ahmed heeft maar één wens: "Laat me bij mijn familie blijven, ik wil voor mijn broer en zussen zorgen. Ik ben nu bang voor alles en iedereen." Hij laat een foto van een krantenartikel zien, over het Verdrag van Dublin. Hoopvol: "Er staat in dat er mensen zijn die vinden dat het verdrag moet worden aangepast. Misschien veranderen ze de regels."