Column Theo Segers: (Pr)ik-spijt

De winnaar van de verkiezing van het officiële Van Dale woord van het jaar 2021 is ‘prikspijt’ geworden. Jullie hebben dit vast uit het nieuws opgepikt. Met dit woord kan je eigenlijk twee kanten op. Mensen die spijt hebben van een vaccinatie. En mensen die spijt hebben dat ze geen prik hebben gehaald.

Het nieuwe jaar is begonnen: op verschillende manieren heb ik alle inwoners, mede namens het college, het bestuur en de medewerkers alle goeds voor 2022 toegewenst. In deze column opnieuw: alle goede wensen voor het nieuwe jaar. Een jaar dat vaak begint met nieuwe voornemens. Dat zou je met een knipoog ook ‘ikspijt’ kunnen noemen. Ik heb spijt van te weinig bewegen, ik heb spijt van verkeerde eetgewoontes; ik heb spijt van teveel werken en te weinig tijd besteden aan mijn vrouw, kinderen en kleinkinderen. Ikspijt. De lijst is met veel meer uit te breiden. 

Ik krijg veel reacties op mijn columns en daar ben ik dankbaar voor. Veelal positief, maar soms is iemand ook niet zo gecharmeerd van mijn schrijfsels. Laatst heb ik zo’n kritische lezer nog uitgenodigd voor een gesprek. Voor mij zijn deze columns een manier om met jullie in ‘Kontakt’ te zijn. En daar heb ik zeker geen spijt van. Je hoeft het natuurlijk niet altijd met me eens te zijn. Er komen zoveel voorvallen en gebeurtenissen in deze columns langs. Het geeft een extra inkijkje in mijn dagelijks bestaan. 

Heb je spijt van iets. Probeer het in het nieuwe jaar uit te spreken en als het kan weer goed te maken. Ik daag je uit om ‘ikspijt’ te voorkomen, laat me weten wat de resultaten zijn.