Meer focus op vrouwenvoetbal bij v.v. Asperen

ASPEREN • Veel mensen beschouwen voetbal nog altijd als typische ‘mannensport’, zegt John Vendelbosch (53), sinds twee jaar trainer van het dames 1 voetbalteam van de Voetbal Vereniging Asperen (vvA). 

Anna Oldenhuis (15) en Sanne van Gameren (23), speelsters bij respectievelijk Meiden Onder 17 jaar (MO17) en dames 1 bij vvA kunnen dat duidelijk merken. “Als de mannen voetballen staan er meer supporters bij de wedstrijd van het eerste elftal, dan bij onze dameswedstrijd.” En vrouwen moeten zich bewijzen. Sanne: “Dat wij ook kunnen voetballen, geloven ze maar half, totdat ze door ons ingemaakt worden.”

Talenten behouden

Toch is het damesvoetbal, door de prestaties van het Nederlands team op landelijk niveau, de snelst groeiende tak binnen de sport. “Damesvoetbal zit in de lift” zegt John beslist, “Er is wereldwijd veel meer aandacht voor vanuit de bonden.” Ook bij vvA staan bestuur en technische commissie positief tegenover het professionaliseren van vrouwenvoetbal, vertelt John. “Met behulp van een meerjarenplan willen we alle vrouwenteams een stap verder brengen, en daardoor de talenten behouden.” Zo mag Anna al meetrainen met de dames 1, terwijl ze nog in het MO17 speelt. En dat motiveert. “Voetballen is mijn passie geworden en nu kan ik er niet meer mee ophouden”, lacht ze. vvA heeft zo’n 85 vrouwelijke leden van de 550, waaronder een 30plus vrouwenteam. In het meerjarenplan is de wens opgenomen voor een dames-coördinator voor alle teams, vertelt John. “Die kan het overzicht bewaren en het vrouwenvoetbal volgens onze visie blijven aansturen, want we streven naar een hoog kwalitatieve en plezierige damestak.” Anna vindt dat vvA er alles aan doet om het vrouwenvoetbal aantrekkelijk te maken. “Mijn vriendin zit bij een andere club, maar die hebben bijvoorbeeld geen eigen ballen en kleedkamers. Als je op dat vlak verzorgd wordt, heb je er ook meer plezier in.”

Goede sfeer

Volgens Sanne is het door die clubinspanningen gelukt voldoende dames en meiden binnen te houden. “Er is hier een goede begeleiding op de teams.” Zij begon op haar achtste, de Oranje Leeuwinnen speelden in dat jaar tegen Amerika, de opkomst van het vrouwenvoetbal. “Ik ben bij de jongens begonnen, samen met nog een meisje. Later zijn we doorgeschoven naar het enige damesteam. Nu zijn er 3 damesteams die in competitieverband spelen.”

Anna begon toen ze in groep 7 van de basisschool zat en de Leeuwinnen het gesprek van de klas waren. “Jongens zijn fysieker en ook kritischer dan meisjes. Als je in een meidenteam een foutje maakt zeggen ze: volgende keer beter, dan voel ik me meer gesteund.” Wat is er zo leuk aan voetbal? Anna: “Het is een teamsport, en ik heb veel vriendinnen gemaakt . Na m’n blessure van een gescheurde meniscus werd ik heel leuk opgevangen, zo van: hee Anna, fijn dat je er weer bent, we hebben je nodig! Om die sfeer wil je niet weg.” Sanne begon ook jong en speelt nu nog steeds met de helft van de meisjes van toen. “Ik heb het altijd naar m’n zin gehad. Het gaat er niet persé om of je wint of verliest, maar dat je met elkaar meeleeft. We doen ook andere dingen met elkaar; gaan uit eten of een weekendje weg. Tijdens de zomerstop ga ik hardlopen ofzo, maar ik mis het voetballen altijd.” 

Andere benadering

Na de wedstrijd is er altijd een teambuildingsmoment en wordt er met een drankje nagepraat over de wedstrijd. De dames hebben meer behoefte aan duidelijkheid dan mannen, heeft John gemerkt. “Het trainen en begeleiden van damesteams vraagt om een andere benadering”, legt hij uit. “De dames willen heel graag proberen de stap te maken naar de tweede klasse, en als het zou lukken is dat uniek binnen de damesafdeling van Asperen. Vanwege die ontwikkeling en het meerjarenplan heb ik mijn trainerscontract met trots nog een jaar verlengd.”

Wil je weten of voetballen ook iets voor jou is? Kom naar de inloopavond bij vvA op 14 mei van 18:30 tot 19:30 uur, vanaf 10 jaar. Mail: acvvasperen@gmail.com.

Levien Vermeer