Interview wethouder Joke van Vrouwerff: ‘Doe mij niet anders voor’

WEST BETUWE • Ze heeft Lingewater door haar aderen stromen. Het was misschien nog wel het meest lastige aan wethouder worden. Joke moest een flink aantal bestuursfuncties opgeven. Allemaal vrijwilligerswerk in haar directe omgeving en dus West Betuwe.

Muziek maken

Het was duidelijk dat ze met haar werk voor de verenigingen en stichtingen moest stoppen zodra ze het ambt zou aanvaarden. “Maar als ik ook had moeten stoppen met muziek maken was het niet doorgegaan”, zegt ze bloedserieus. Muziek maken bij de dweilorkesten en fanfare de Volharding is haar lust en haar leven. De transformatie van inwoner, naar raadslid en nu  naar wethouder is snel gegaan. 

Wennen aan wethouderschap

“Tijdens de eerste raadsvergadering was het wethouderschap nog echt iets waar ik aan moest wennen maar ik kan wel zeggen dat ik nu helemaal in mijn rol zit.” Het lijkt alsof deelnemen aan het gemeentebestuur nooit het plan was maar het is zeker een weloverwogen beslissing. “Ik weet nog wel dat het een grote verrassing was toen mijn partij mij naar voren schoof als kandidaat wethouder.” Ze geeft aan dat er geen opleiding is voor wethouders, het is werkend leren. “Maar het besturen van stichtingen en verenigingen heeft mij een goede basis gegeven.”

Nog steeds benaderbaar

Zodra Joke op stoom is wordt duidelijk dat het werk haar niet veranderd heeft, ze denkt en praat als iemand die met twee benen in de gemeenschap staat. “Ik doe mij nu ook niet anders voor, ik zit in een andere positie maar ik ben nog steeds de benaderbare Joke. En mensen weten dat, dus zoeken mij op.” Ze kreeg een bijzondere portefeuille en is nu ook de wethouder van platteland. Een taak waar veel om te doen is maar waar Joke haar lokale kracht terugziet: “Agrariërs ken ik bij hun voornaam.” De belangen van de landbouw en de fruitsector staan bij haar bovenaan.

‘Niet zomaar weggeven’

“Ons Rivierenland heeft een unieke positie, dat gaan we niet zomaar weggeven. Door allerlei regelgeving kan ons dit zomaar afgenomen worden, maar niet zolang ik wat te zeggen heb.” Door deze opmerkingen is goed duidelijk dat raadslid Joke en wethouder Van Vrouwerff elkaar gevonden hebben. Er blijft strijdvaardigheid maar ook de bestuurlijke verantwoording klinkt door.

Samenwerken

“Samen kom je overal, alleen kom je nergens”, is haar motto geworden. Belangrijk als wethouder van het platteland maar ook met klimaat in haar portefeuille. “Met de klimaatadaptatie ben ik serieus bezig. Als wethouder kan ik de kaders stellen en daarin ook de voor ons belangrijke sectoren ondersteunen.” Daarbij doelt Joke op bijvoorbeeld teelt ondersteunde maatregelen die goed ingepast worden maar ook de mogelijkheden voor agrariërs om een windmolen op eigen terrein te plaatsen.  “We hebben gebieden binnen West Betuwe aangewezen waar we zaken kunnen ontwikkelen en daarbij wil ik ook de kennis van de inwoners die in zo’n gebied wonen gebruiken. In Enspijk ontwikkelen de inwoners zelf een plan om een warmtenet mogelijk te maken. “We stellen kaders, spreken onze steun uit en kijken wat mogelijk is.”

Krachten bundelen en uitwerken

Joke blikt terug op hoe ze als raadslid tegen de komst van windmolens stemde: “Er ging zoveel subsidie naartoe en in het landschap namen ze zoveel plek in.” Nu beseft ze het belang van de visie die erachter zit, een strategie om doelen te behalen. “Ook daar komt weer de samenwerking om de hoek en waarom we met bepaalde overleggen soms wel met acht gemeenten tegelijk onze inbreng bundelen en uitwerken.” De wethouder doelt op bijvoorbeeld de samenwerkingsverbanden als het om de Avri gaat. “We kunnen lobbyen voor nieuwe innovaties maar ons ook inzetten voor behoud van bepaalde zaken.” Haar politieke visie is van zogenoemde meekoppelkansen. “De komst van een laadplein in Geldermalsen is echt iets heel bijzonders. Knap wat daar gerealiseerd wordt, het is dan nu ook het moment voor het bedrijfsleven om bij zoiets aan te sluiten. Bedrijven bouwen hun vrachtwagens om naar elektrisch maar nergens kunnen ze worden opgeladen. Dat zoiets dan in West Betuwe opgepakt wordt ben ik trots op.” 

Genoeg uitdagingen

En als wethouder liggen er dan weer genoeg uitdagingen om bijvoorbeeld in te zetten op genoeg ruimte in het energienet. “Daar heeft de politiek het voor het zeggen en kan ik nu mijn rol pakken.” Zo ziet Joke het ook haar verantwoordelijkheid om richting de provincie nog duidelijker een standpunt over te brengen als het om de waterwingebieden gaat. “De wethouder van het platteland is er dan om op te staan voor de fruitsector.”