Veertig jaar Ziekenhuis Rivierenland: “We zijn een sterk merk”

TIEL • Ziekenhuis Rivierenland in Tiel (ZRT) bestaat veertig jaar. Een goede reden om deze periode te belichten. Dat doen we met een serie van drie artikelen in de vorm van interviews met Marc Hendriks, voorzitter raad van bestuur, Monique van Teeffelen, verpleegkundig specialist en voorzitter verpleegkundig stafbestuur én met Stephan Levering, ziekenhuisapotheker en voorzitter medische staf.

Hoe gaat het nu met het ziekenhuis? “Ik denk dat wij er goed voorstaan”, zegt Marc Hendriks. “We zijn een sterk merk, een steady ziekenhuis en we doen veel zorg. Oók in deze periode - waarin veel ziekenhuizen moeite hebben om hun hoeveelheid zorg op peil te houden, met lange wachttijden tot gevolg - doen wij precies wat we afgesproken hebben. En een beetje meer.”

Knelpunten
Ook over de personeelsvoorziening binnen het ziekenhuis, gezien de arbeidsmarkt best een probleem, is Hendriks best positief. “Op afdelingsniveau zie je hier en daar de knelpunten, maar over het algemeen hebben wij niet de problemen die veel andere ziekenhuizen wel hebben”, zegt hij. “En zowel de kwalitatieve als de financiële parameters staan in het groen.”

“Ook vanuit het verpleegkundig perspectief denk ik dat het ziekenhuis er heel goed voor staat”, vult Monique van Teeffelen aan. “We hebben mooie ontwikkelingen meegemaakt als je het hebt over de positionering van de verpleegkundigen in ons ziekenhuis. We zijn binnen twee jaar van een verpleegkundige adviesraad naar een verpleegkundig stafbestuur ontwikkeld. Binnen de organisatie zijn we steeds zichtbaarder geworden als verpleegkundigen. Bij alle belangrijke onderwerpen zitten we bij de raad van bestuur en de medische staf aan tafel. Ik denk dat dat de kwaliteit van zorg uiteindelijk ook ten goede is gekomen. En komt.”

Mooi en steady
Stephan Levering sluit zich daar bij aan. “Het is een mooi en steady ziekenhuis. We zijn een regionaal basisziekenhuis. Wij kunnen de zorg dus ook gewoon leveren. We hebben geen echte tekorten, hoewel we af en toe wel wat moeite hebben om vacatures ingevuld te krijgen. Maar uiteindelijk is het altijd wel gelukt. En die rol van de verpleegkundigen, waar Monique het over heeft, is gewoon een hele belangrijke component bij ons in huis.”

Levering, die inmiddels 26 jaar aan Ziekenhuis Rivierenland verbonden is, ziet ook de verschillen met hoe het er tientallen jaren geleden in het ziekenhuis aan toe ging. Hij noemt een voorbeeld van wat er op het gebied van ziekenhuisapparatuur is veranderd . “Toen ik er net zat heb ik de eerste MRI zien komen. Tegenwoordig is zo’n apparaat een standaardvoorziening, maar destijds was het gewoon een gigantische happening als er een MRI naar Tiel kwam.”

Medische ontwikkelingen
“Er is natuurlijk van alles gebeurd, in technisch opzicht”, aldus Levering. “Alle medische ontwikkelingen hebben niet stilgestaan en daar hebben we gewoon aan meegedaan. We zijn ook dingen kwijtgeraakt, omdat het niet meer paste. We hebben bijvoorbeeld een afdeling nucleaire diagnostiek, waar met radioactieve materialen diagnostisch onderzoek wordt gedaan. Vroeger maakten wij radiofarmaca zelf, maar de faciliteiten om dat veilig en goed te doen zijn veel te duur voor een ziekenhuis van onze omvang. Tegenwoordig kopen we radiofarmaca dus in.”

Menselijke maat
Bestuursvoorzitter Marc Hendriks maakt Ziekenhuis Rivierenland inmiddels zo’n zesenhalf jaar mee, maar hij zit al 43 jaar in de ziekenhuiswereld. “Als ik kijk naar de technische kwaliteit de technische outillage en de kwaliteit van medisch-specialistisch handelen, dan zijn we meegegroeid met wat er in deze tijd van ziekenhuizen gevraagd wordt. Daar ben ik op zích trots op. Maar waar ik écht trots op ben, dat is dat we in dit huis in staat zijn geweest om de menselijke maat er ook in te houden. We zijn echt een ziekenhuis van deze regio met hele goede relaties naar de huisartsen, de verpleeghuizen en de thuiszorg als onze directe zorgpartners. En we zijn in staat om ook het contact met de patiënten heel persoonlijk te houden. Dat vind ik wel een verworvenheid die ik bij veel ziekenhuizen níet zie. Ik hecht daar heel veel waarde aan. De kwaliteit van zorg is ook nabijheid van zorg.”

Hartstikke spannend
Bestuursvoorzitter Marc Hendriks blikt ook nog even terug op de coronatijd. “De Covid-periode was heftig”, benadrukt hij, “maar wij gaan hier iedere dag met zieke mensen om. Natuurlijk zijn er goede en slechte tijden, maar ik denk dat wij hier veel meer op persoonsniveau dan op organisatieniveau zitten. Dit was een aandoening die we niet kenden. Dat maakt het hartstikke spannend, zeker ook als ik terugkijk naar alle ellende die er op persoonsniveau was voor patiënten, voor medewerkers, besmet raken enzovoorts. Maar als ik kijk naar het organisatieniveau, dan ben ik beretrots op hoe we het hier gedaan hebben.”

Hoogwater
Een andere heftige periode in veertig jaar Ziekenhuis Rivierenland was het hoogwater in 1995. Die periode staat bij veel Rivierenlanders in het geheugen gegrift. “We moesten toen ontruimen en dat zijn hele bijzondere situaties”, aldus Hendriks. “Dat is ook wel een periode geweest dat het financieel tegenzat, maar dat is ook allemaal weer hersteld.”

Rob Zantinge