Identiteitscafé voor lotgenoten in cultuurgebouw Zinder

TIEL • Elke drie weken wordt in de Tielse bibliotheek, in cultuurgebouw Zinder, van 18.30 tot 20.00 uur het Identiteitscafé gehouden. Jongeren vanaf 12 jaar komen op deze ontmoetingsplek samen, al dan niet samen met hun ouders of begeleiders. Telkens staat een ander thema centraal.  

De oprichters van het Identiteitscafé zijn werkzaam bij het wijkteam in Tiel. Zij vinden het belangrijk dat elk kind of jongere zich kan ontwikkelen en kan opgroeien in een veilig omgeving. Het wijkteam wil met het Identiteitscafé een veilige omgeving creëren voor jongeren om hun vragen rondom identiteit te kunnen stellen. De vragen worden met respect, openheid en oprechtheid benaderd. Vervolgens wordt samen, in een veilige omgeving, op zoek gegaan naar oplossingen en/of antwoorden.

“We hebben in ons Team Jeugd en Gezin veel cliënten die vastlopen in hun genderproblematiek”, zegt jeugd en gezinsprofessional Marco de Boer van zorgorganisatie Santé Partners. “Daarom zijn we vorig jaar gestart met het Identiteitscafé voor lotgenoten. En dat is best wel een succes. We krijgen gemiddeld tussen de 20 en 25 jongeren. De gemeente, die een en ander vanuit het Regenboogplatform financiert, heeft ook aangegeven dat ze dit project door willen zetten. Vooral ook vanwege het enthousiasme onder de jongeren.”

Zoekende

Het Identiteitscafé bestaat op 11 oktober precies een jaar. Het initiatief kwam vanuit Santé. “Daarna hebben we samenwerking gezocht met Buurtzorg Jong. Samen met Maxime Formijn en Babette Elzinga zijn we nu dus met z’n vijven. We zijn nog enigszins zoekende naar wat aansluit bij de jongeren. Zo hebben we als leuke activiteit bijvoorbeeld graffiti spuiten.”
“De doelgroep is heel wisselend”, zegt Robin Wijdieks.

“We hadden eerst de leeftijd 16 tot 23 als doelgroep, maar dat hebben we later veranderd in 12 tot 23. Het leeftijdsverschil tussen de jongste en de oudste is natuurlijk best groot, dus we zijn nog wel zoekende in hoe bereik je iedereen het beste. En bereik je ook dat iedereen zich veilig voelt en kan delen wat ze willen, zónder dat je mensen voor het blok zet. Of iets deelt dat eigenlijk qua leeftijd niet passend is. Ik denk wel dat we inmiddels veel openheid hebben kunnen creëren en dat we voor de jongeren een goede basis hebben kunnen leggen.”

“Het is heel belangrijk dat jongeren, die soms vastlopen in de maatschappij, zich veilig voelen en kunnen zeggen wat ze willen”, voegt Marco eraan toe. “En dat we met respect met elkaar omgaan.”

“We nemen ze serieus”, zegt Arja Huisman. “Ze zijn allemaal zoekende naar wie ze zijn. Ze gaan googelen, vinden vervolgens van alles en gaan twijfelen: Ben ik dan wel een jongen? Ben ik wel een meisje? En wat ís dan genderproblematiek? Hoe zit ik dan in elkaar? Duf ik dat dan wel? Bij ons mogen ze gewoon zijn wie ze zijn, ongeacht wie, wat, waar.”
“Ze worden op straat nog wel eens nageroepen of gepest, dus dat soort dingen worden ook besproken, net als vooroordelen en stereotypen. En daar herkennen sommigen zich in.”

Balans

De jongste bezoekers van het Identiteitscafé hebben volgens Marco ook vaak een hele andere visie dan de wat oudere jongeren. “En dat moeten we in balans zien te krijgen”, zegt hij.
“Het afgelopen jaar hebben we verschillende thema’s gehad. We zijn bijvoorbeeld naar Raven van Dorst en Splinter Chabot geweest, naar een lezing van Israel van Dorsten, een schilder kwam portretten kwam uitleggen, we hebben actrice Dilan Yurdakul gehad, dus er is ook diversiteit.”

Daarnaast zijn er ook wel spelletjesavonden. “En dat vinden de jongeren ook leuk”, zegt Arja. “Dat hoeven ook niet spelletjes te zijn die gericht zijn op geaardheid, want het gaat om de gesprekken.”

Onlangs stond ook bowlen op het programma, maar dat was níet zo’n succes. “De groep die er toen was heeft ook te maken met autisme, dus er waren teveel prikkels van licht en geluid en van de ballen.”

Het eenjarig bestaan van het Identiteitscafé wordt op 11 oktober (Coming Out Day) gevierd met het hijsen van de regenboogvlag, ‘s avonds een samenzijn met wat te eten en daarna een voorstelling in de Agnietenhof van Boys won’t be Boys.

Rob Zantinge