‘Pip en tante Co op bezoek’ zoekt verbinding tussen buurtbewoners en bewoners van de noodopvang in Maurik

MAURIK • Theater verbindt, dacht Pascale Houdé toen ze vooral de negatieve berichten hoorde over de noodopvang voor vluchtelingen in Maurik. Ze vroeg een subsidie aan om haar voorstelling in het oude gemeentehuis te mogen spelen, voor de kinderen van Maurik én voor de vluchtelingenkinderen die de gemeente opvangt. Voor alle ideeën of activiteiten die bijdragen aan de leefbaarheid van de straat, buurt of kern, kunnen inwoners van de gemeente Buren een zogenoemd ‘leefbaarheidsbudget’ aanvragen. Pascale vroeg dit budget aan voor haar theatervoorstelling.

Eigenlijk heeft de voorstelling tot dit interview nog geen naam. “Misschien kun je de voorstelling het beste ‘Pip en tante Co op bezoek’ noemen, want dat is wat we feitelijk doen”, lacht Pascale, nadat ze even over de naam heeft nagedacht. 

Begrip over en weer
Pascale hoopt dat de buurtkinderen en de vluchtelingenkinderen elkaar door de voorstelling een beetje leren kennen en dat er over en weer begrip ontstaat. “Naast de plek waar we spelen, ligt een grasveldje. Hoe leuk is het als de kinderen na de voorstelling met elkaar kunnen spelen en de ouders misschien even met elkaar napraten? Ik hoop dat de buurtkinderen zien dat het in de opvang ook maar gewone kinderen en gewone gezinnen zijn. Die insteek heb ik normaal niet met mijn voorstellingen als ik in asielzoekerscentra speel. En die verbinding krijg je misschien ook niet direct door de voorstelling, maar mogelijk stemt het de mensen in de buurt van de opvang wel iets milder.”

Spelen in het AZC
Pascale en haar collega Marie-Ange Janissen spelen deze en andere voorstellingen nu ook al in asielzoekerscentra (AZC’s) in Nederland. “Ik ken de doelgroep dus. Bovendien werk ik in het speciaal onderwijs en mijn collega in het basisonderwijs en weten we hoe we de kinderen kunnen meenemen in een voorstelling. In deze voorstelling proberen we tante Co steeds op te vrolijken. Er gebeuren steeds dingen waar zij verdrietig of boos om wordt en samen met de kinderen zoekt Pip dan naar oplossingen om haar weer op te vrolijken.”

Mimiek
Het is dus een hele interactieve voorstelling. De taalbarrière hoeft daarbij geen probleem te zijn. “We spelen deze voorstelling ook in het basisonderwijs en dan is de voorstelling wel iets taliger. Maar ook in het onderwijs spelen we soms voor klassen waar kinderen in zitten die de taal niet goed spreken. Onze ervaring is dat zij het verhaal goed kunnen volgen. En dat is ook zo op de asielzoekerscentra waar we spelen. Onze voorstelling is heel veel met mimiek en herhaling. Er zitten ook liedjes in. De verhaallijn is voor ieder kind goed te begrijpen.”

Pip en Co speelt de voorstelling voor kinderen uit de noodopvanglocatie, voor kinderen uit de opvanglocatie voor Oekraïense gezinnen en voor de kinderen uit de buurt. “In de noodopvanglocatie zitten vooral asielzoekers uit Syrië en Eritrea en dan heb je natuurlijk nog de opvanglocatie waar Oekraïense kinderen verblijven. In de twee opvangcentra zitten best veel kinderen. Er is in de opvangcentra weinig voor ze te doen. Met deze voorstelling hoop is ze wat afleiding te kunnen bieden én ze ondertussen kennis te laten maken met de buurt. En natuurlijk geeft het de buurt ook kans om te zien wie er nu eigenlijk in die opvanglocaties wonen.”

Aanmelden
‘Pip en tante Co op bezoek’ speelt op 15 oktober om 15.00 uur in het oude gemeentehuis van Maurik. De voorstelling is vooral geschikt voor kinderen van vier tot negen jaar. Uiteraard zijn ook de ouders, grootouders en andere geïnteresseerden welkom om bij de voorstelling te blijven kijken. Geïnteresseerden kunnen zich via de Facebookpagina aanmelden.

q www.facebook.com/theaterPipenCo