Spectaculaire muzikale zonsondergang in de Heesseltsche Uiterwaarden

Quartet Quinetique liet afgelopen zondag zonsondergangsklanken over de weidse vlakte van de Heesseltsche Uiterwaarden dansen. Om het geïmproviseerde podium in de vorm van een aanhangwagen zaten mensen op gepaste Corona-afstand, soms hele gezinnen, onder dekens. Zij leken de opkomende kou vergeten te zijn. Zelfs de Konikpaarden achter het hek bij de Waal stonden doodstil te luisteren.

door Jacqueline Maris

Om klokslag 19.26 begon het concert, een kwartier voor het zogenaamde ‘gouden uur’ als de zon gaat zakken. De tot aan haar sokken in het geel geklede violiste Vera van der Bie vroeg zich van tevoren af of ze al een extra – geel - vest moest aantrekken. Altviolist Adriaan Breunis, aanstaande schoonzoon van de Heesseltse Mieke Nijboer en Fausto van Houwelingen, had een rood maatpak aan. Jur de Vries achter zijn grote cello was in het blauw en violist Peter Grond kleedde zich zwart, de duisternis. Zo ver was het nog lang niet.

Huppelend ging de muziek door het gouden uur heen, maar Adriaan Breunis had al gewaarschuwd: ‘U gaat het horen als de zon echt onder is’. Toen de zon niet meer te zien was, werd het doodstil. De paarden achter de heining in de verte durfden weer te bewegen. Muggen kwamen tot leven en een zwerm vogels bewoog synchroon met de in de verte traag draaiende windmolens.

De musici van Quartet Quinetique noemen zich geen componisten maar ‘players & piece writers’. Ze spelen met muziek en ze ‘plakten’ de verschillende door de tijdszones van de zonsondergang ingegeven muziekstukken aan elkaar. Dit concert was de eerste keer echt buiten, eerder speelden ze in een strandtent met de zee op de achtergrond.

Het ‘blauwe uur’ brak aan, als de zon net onder is en het landschap onder een blauwachtige waas komt te liggen. Melancholieke celloklanken voerden het publiek naar het zwart, het duister, het ‘nautische’ uur. En opeens waren er waxinelichtjes en kampvuren laaiden op. Licht brengt feest, zei Vera van der Bie, de gele zon. Er klonk vrolijke muziek vanaf de aanhangwagen. Bier en wijn gingen open, mensen warmden zich bij het vuur. Ook de musici konden eindelijk hun verkleumde vingers verwennen. De droom werd weer een mooie herfstavond in Heesselt.

Kon de zon maar altijd zo ondergaan.

Dit concert kwam tot stand met subsidie van de gemeente West Betuwe en werd georganiseerd door Stichting Kerk Heesselt.

(Foto met toeschouwers bij daglicht: Esther de Bruijn)