In gesprek met wethouder Joop van Montfoort: ‘Achtergrond als verkeerskundige kan ook een valkuil zijn’

VIJFHEERENLANDEN • Toen de stofwolken waren opgetrokken op de uitslagenavond van de gemeenteraadsverkiezingen op 16 maart was PvdA-coryfee Joop van Montfoort geen moment bezig met een eventueel wethouderschap. Zijn partij had die avond, teleurstellend en onverwacht, een zetel verloren en dus wist hij dat er even pas op de plaats gemaakt moest worden. Nu, bijna drie maanden later, mag Van Monfoort zich toch echt wethouder noemen. 

“Als kleinste partij aan tafel (twee zetels) vond ik het wel belangrijk dat er ook naar onze mening zou worden geluisterd. Als ik het gevoel had gehad dat we niks in melk hadden te brokkelen, waren we er niet aan begonnen. De gesprekken waren vanaf het begin af aan echter erg prettig en we hebben ons zegje kunnen doen. Het heeft geresulteerd in een coalitieakkoord waar we ons in kunnen vinden.”

Rode opvoeding
Bij zijn installatie als wethouder op 9 mei werd het Van Montfoort even te kwaad. “Ja, dat zag ik zelf eigenlijk ook niet aankomen”, lacht hij. “Het had ermee te maken dat mijn ouders in de zaal zaten. Ik ben van huis uit ‘rood’ opgevoed, mijn ouders zetten zich ook allebei actief in voor de Partij van de Arbeid. Dat in combinatie met het feit dat mijn zoon Thomas werd benoemd tot commissielid deed me wat.”

Naast de stimulans vanuit huis, Van Montfoort werd op zijn 18e bijvoorbeeld ook aangespoord om lid te worden van de vakbond, had hij nog een andere reden om zich in 2014 in het politieke spectrum te gaan begeven. Hij werkte al een tijd als verkeerskundige voor de gemeente Molenlanden. Hij zat dus al dicht op de politiek en vond het tijd om zich te gaan mengen in politiek Vianen. 

Na vier jaar in de raad in Vianen volgde vier jaar als raadslid in Vijfheerenlanden en de komende periode mag hij daar dus aan het werk als wethouder. Van Montfoort wordt verantwoordelijk voor de portefeuilles HRM, Kernenbeleid & Overheidsparticipatie, Dorpshuizen, Werk & Inkomen, Integratie én Verkeer. Dit laatste lijkt een simpele optelsom gezien zijn 21-jarige carrière als verkeerskundige.

Valkuil
“Toch is dat juist ook een valkuil”, zegt Van Montfoort. “Ik moet me natuurlijk niet overal tegenaan gaan bemoeien. De rol van wethouders is nou eenmaal anders dan die van ambtenaar. Ik kan alleen natuurlijk ook niet ontkennen dat het wel helpt dat ik veel inhoudelijke kennis heb over het onderwerp.”

Van Montfoort kan direct aan de bak, want op het gebied van verkeer liggen er genoeg cases klaar binnen de gemeente. De één relatief eenvoudig, maar de ander een stuk complexer. 

Van Monftoort: “We willen bijvoorbeeld sluipverkeer tussen Lexmond en Vianen gaan weren. We willen daar een camera neerzetten die kentekens scant. Inwoners kunnen zich registreren, waardoor men daar altijd mag rijden. Voertuigen zonder registratie krijgen een boete. Dat moet dit jaar nog gaan draaien. Ook gaat de A27 worden verbreed. We moeten er dan voor zorgen dat Vijfheerenlanden goed bereikbaar blijft.”

Rondwegen
Ook de eventuele rondwegen langs Lexmond en Nieuwland zitten in de portefeuille van Van Montfoort. Al zijn dit zulke grote dossiers, dat het niet waarschijnlijk is dat hier op korte termijn een besluit over komt. “Maar dat betekent niet dat we er niet mee bezig moeten zijn”, aldus Van Montfoort. “Je moet ergens ooit beginnen. Bovendien hebben we bij die vraagstukken ook de provincie nodig.”

Een ander onderwerp waar van Montfoort meteen druk mee is, is de Monikkendreef 4 in Vianen. Deze locatie kocht de gemeente Vijfheerenlanden vorig jaar aan, zonder dat er toen direct een plan voor was. Nu wil men hier ‘flexwoningen’ neer gaan zetten: 19 voor starters en 19 voor statushouders. 

Van Montfoort: “We zijn nu bezig met de informatieavonden voor de omwonenden. Die hebben natuurlijk volop vragen over hoe dit er precies uit komt te zien, dat is logisch. Het is aan ons om hier zo goed mogelijk op te antwoorden. Vooral de huisvesting van statushouders ligt soms gevoelig. We hebben echter de plicht om een vastgesteld aantal statushouders op te vangen binnen onze gemeente.”

Dorpshuizen
Een andere taak voor van Montfoort heeft betrekking op de dorpshuizen. In het coalitieakkoord staat dat men ontmoetingsplaatsen binnen dorpen en wijken wil faciliteren. De uitdaging zit hem vooral in het harmoniseren van alle dorpshuizen. “De één krijgt eenmalig geld, de andere structureel. De één is een stichting, de andere niet. We moeten kijken hoe we dit kunnen harmoniseren, zonder dat de eigen identiteit verloren gaat.”

Genoeg te doen dus voor Van Montfoort, die nogmaals benadrukt dat de stem van de inwoners belangrijk is. “Wij zijn immers dienstbaar aan de gemeenschap.”