Sterk staaltje wielrennen van Peter Schulting in Ronde van Lexmond

LEXMOND • Wie mocht denken dat een vluchtpoging met een halve minuut voorsprong beslissend is, kwam in Lexmond bedrogen uit. Zowel bij de Sportklasse als bij de Elite/Beloften werd de winnaar pas in de allerlaatste ronde bekend. Die winnaar bij de Elita/Belofte renners werd Peter Schulting. Hij stond een paar weken geleden ook al op het hoogste podium in de Houtse Linies. Dus inderdaad een man om rekening mee te houden.

Hoewel, de tijd dat er honderd renners bij de Elite/Beloften van start gingen is ook in Lexmond een uitzondering geworden. Maar met ruim zeventig coureurs aan de start was er toch sprake van een interessant rennersveld.

Half koers ging een zevental op avontuur. Maar de voorspong bleek niet voldoende om weg te blijven. Na de samensmelting zag Kelvin van den Dool zijn kans schoon om weg te springen. Hij had nu geen ploeggenoot vooraan, dus hij mocht voor eigen kans gaan. De Hoogbloklander kreeg negen vluchtmakkers mee.

"Maar je moet hier echt een behoorlijk gaatje slaan, anders is het onbegonnen werk", berustte hij na afloop.

Voorlaatste ronde
Dus ook die poging ging niet door. Meer perspectief bood een ontsnapping van acht renners. Met nog 18 rondjes voor de boeg en een aantal sterke mannen in deze kopgroep, leek de strijd nu toch echt beslist. Nee, dus.

In de voorlaatste ronde waagden Beau Duvigneau, Martin Pluto en Jarno Gmelich Meijling het nog maar eens. Maar toen gingen Peter Schulting en Marc de Maar er achteraan. Die twee zouden alsnog volop mee strijden voor het podium.

"Een tempo van dik vijftig", vertelde de winnaar na afloop. "Toen we naderbij kwamen, had ik me voorgenomen dat een kwestie was van d'r op en d'r over. Ik rekende erop dat mijn ploegmaten zouden afstoppen en dat lukte perfect. We rijden met de ploeg hele mooie wedstrijden. Toch anders dan toen ik nog bij de profs reed. Ik mag dit wel, Het spel vroeg op de wagen en steeds weer andere situaties. Dat is de charme van Elite/Beloften-wedstrijden.

Nummer twee, ploeggenoot Martin Pluto, was al net zo lovend over de gehanteerde strijdwijze. "En ja, let op, we gaan nog veel meer hoofdrollen vertolken."

Nummer drie, Marc de Maar was realist. "Ik besefte dat ik gewoon die podiumplaats veilig moest stellen. Dus ik heb in de slotfase op save gereden. Meer zat er niet in. Maar ik ben dik tevreden."

Kelvin van den Dool legde uiteindelijk beslag op de tiende plaats. Verder speelden de streekrenners geen rol van betekenis. Ook al waren er dan dertig prijzen te verdelen.

Ed van Tuijl