Topseizoen bekroond met nationale titel

HEUKELUM • Sandro Cara (46) uit Heukelum is bezig aan een topseizoen. Door een 'Jan Bolsje' liep de schaatser onlangs het wereldkampioenschap ongelukkig mis.

Vorige week revancheerde hij zich door met overmacht het Nederlands Kampioenschap bij de Masters 45+ te winnen. Cara excelleerde met een 'clean sweep': hij won alle afstanden.

Idolaat
Sandro Cara was al vroeg idolaat van schaatsen. "Toen ik een jaar of drie was, verhuisden we naar Gorinchem. Er waren in die tijd een paar pittige winters achter elkaar. Zo kwam ik in contact met het schaatsen. Ik denk dat ik begon toen ik een ventje van een jaar of zes, zeven was."

Hij werd lid bij de IJssportvereniging Alblasserwaard, maar stopte later met de sport. "Ik had last van mijn enkel, mijn kraakbeen was versleten."

Geen talent
Destijds bleek wel dat Cara een heel behoorlijk schaatser was. "Maar geen talent. Ik deed aardig mee, maar daar hield het wel mee op. Bovendien kwam er zoveel op mijn pad dat ik nooit het maximale uit mijn mogelijkheden heb gehaald.

Ik deed mee aan gewestelijke wedstrijden en het NK voor junioren, verder kwam ik niet."

Toen hij zijn vrouw leerde kennen, pakte de inwoner van Heukelum de draad toch weer op. Sandro Cara werd lid en vervolgens ook (hoofd)trainer van schaatsvereniging De Vijfheerenlanden.

Prestaties
Ondanks een drukke baan als projectmanager bij Damen Shipyards, een gezin met twee kinderen van tien en dertien jaar en zijn activiteiten bij De Vijfheerenlanden zag de inwoner van Heukelum de afgelopen jaren kans om regelmatig aan de weg te timmeren met zijn schaatsprestaties.

Zo werd hij in het seizoen 2012/2013 ook al Nederlands kampioen bij de Masters. Datzelfde jaar werd hij bij het WK in Inzell tweede in de categorie 40-plus. Daarna hield hij zich vooral bezig met het trainerschap en de begeleiding van schaatsers bij De Vijfheerenlanden.

Alles op alles
"Toen ik zag dat het WK in 2018 in Baselga gehouden zou worden, ben ik weer aan de slag gegaan. Ik viel af en zette alles aan de kant om wereldkampioen te worden. Ik heb het zo druk dat ik maar een keer in de week op het ijs train."

"Dat is niet zo'n probleem, want de techniek verleer je niet. Ik schaats veel marathons en fiets zeventig tot negentig kilometer per dag. Daarnaast leef ik gezond, hou rekening met mijn sport en als trainer weet ik precies hoe ik moet pieken."

Topvorm
Het hele jaar werkte hij naar twee hoogtepunten toe: het WK en het NK. Tijdens het wereldkampioenschap Masters in Italië in januari was hij in topvorm en won de 500, 1.500 en 3.000 meter. Op de afsluitende 5.000 meter ging het mis.

"We startten in kwartetten. Er stond een harde wind en ik zocht beschutting bij de boarding. Ik reed sterk en haalde voortdurend andere schaatsers in. Achteraf bleek dat ik verkeerd heb gewisseld en een buitenbocht te veel heb gereden: een 'Jan Bolsje'."

Rommeltje
"Het was een rommeltje op de baan, er gingen meer dingen verkeerd, maar ik werd wél gediskwalificeerd. Het was of ik door de grond ging. Mijn hele seizoen stond in het teken van dit kampioenschap en dan dit. Het deed zo'n zeer."

"Ik ben vijf minuten op een bankje gaan liggen om bij te komen. Meer niet. Er viel toch niets meer aan te doen. Het helpt niet om een deur in te trappen of met je schaatsen te gooien. Dus diep ademhalen en weer verder. Op naar het NK."

Gemotiveerd
Voor dat kampioenschap was Cara tot op het bot gemotiveerd. Hij won in Groningen alle afstanden, reed baanrecords op de 1.500 en 3.000 en persoonlijke records op 3.000 en 5.000 meter.

Hij is blij met zijn tijden: 41.28, 4.11.27, 2.01.60 en 7.19.96. "Vooral de 2.01 op de 1500 en zeker de 4.11 op de 3000 meter zijn beretijden. Mijn persoonlijke records reed ik aan diggelen. Daar ben ik hartstikke trots op."

Op de afsluitende 5.000 meter werd het nog spannend. Cara had een forse voorsprong op Piet Hijlkema, de nummer twee van het klassement.

'Kom op papa'
"Maar die vijf kilometer wilde ik ook winnen. In de laatste rondes kwam hij steeds dichterbij. Ik hoorde 'm komen, hij haalde een seconde per ronde op me in."

"Op de laatste kruising ging hij me voorbij. Ik wilde die rit per se winnen en hoorde mijn zoontje roepen 'kom op papa'. In de laatste binnenbocht gaf ik alles en won de rit. Mijn voorlaatste ronde ging in 35.0, de slotronde in 33.8. Wat was ik blij."

Gemis
Ondanks de trots en de blijdschap om het nationale succes knaagt bij Sandro Cara toch het missen van het wereldkampioenschap.

"Volgend jaar wordt het WK in Noorwegen gehouden. Of ik dan weer meedoe? Als ik er plezier in blijf houden en gemotiveerd blijf wel. Ik wil gewoon nog een keer wereldkampioen worden."

André Bijl