De Goeij: al zestig jaar vooruitstrevend

VIANEN • Veel ondernemers die ooit op de Voorstraat zijn begonnen hebben de deuren van hun winkel, door wat voor reden dan ook, op enig moment moeten sluiten. Traiteurslagerij De Goeij is een van de familiebedrijven die zich, mede door een tomeloze inzet en veel uren maken, staande heeft weten te houden. De zaak bestaat inmiddels zestig jaar.

In de jaren vijftig van de vorige eeuw telde de Vianense bevolking pakweg zesduizend zielen. Die woonden tussen de stadsmuren, in de wijk Zederik en in het net gebouwde Hogeland. In talloze winkeltjes konden de bewoners terecht voor brood, groente, kruidenierswaren en vlees. Er waren niet minder dan zeven slagerijen, en voor iemand van buitenaf was het moedig om zich hier te vestigen.

Utrechter Gerard de Goeij was er zo één. Samen met zijn vrouw Corrie nam hij in 1957 de zaak van Jan de Roos over, één van de zeven slagers. Al gauw ging hij elke maandag, samen met collega's Stekelenburg en Molenaar (Lexmond), naar de Leidse veemarkt om daar twee koeien te kopen. De Goeij slachtte zelf, dinsdag maakte hij diverse worstsoorten en ging hij op de bromfiets naar het buitengebied om daar bestellingen op te nemen. Woensdag werden die klaar gemaakt en een dag later werd alles bezorgd. Varkens kocht hij vaak bij de boeren die hij op zijn route aandeed. De winkel werd gerund door zijn vrouw. De zorg voor de uiteindelijk acht zoons en dochters werd voor het grootste deel overgelaten aan een kinderjuffrouw.

"Vader was, zeker voor die tijd, vooruitstrevend en had oog voor nieuwe producten", vertelt zoon Hans de Goeij. "Hij ging onder andere tartaartjes en slavinken maken, producten die destijds onbekend waren in Vianen. Aanvankelijk werd hij weggehoond door zijn collega's. De consument was er echter dol op en het duurde niet lang voordat alle slagers die producten in hun assortiment hadden opgenomen. Vernieuwing is eigenlijk vanaf het begin de rode draad van deze slagerij geweest."
Na een aantal verbouwingen, enerzijds om gemakkelijker te kunnen werken, anderzijds om meer woonruimte voor het grote gezin te creëren, brak de tijd aan dat enkele zoons oud genoeg waren om mee te helpen. Gerard de Goeij had grote plannen. Naast de hoofdvestiging in Vianen, met slachterij en productieruimte, wilde hij drie regionale filialen die zouden worden gerund door drie zoons. Verder dan een dependance in Nieuwegein, tussen 1978 tot 1988, is het nooit gekomen.

In het begin van de jaren tachtig hield Theo zich al bezig met het bereiden van maaltijden, waaronder ook buitenlandse gerechten. In diezelfde tijd werd het assortiment uitgebreid met eigengemaakte grillworsten, ook al een volstrekt nieuw product.

"In 1988 ben ik samen met vader de winkel in Vianen gaan leiden", zegt Hans de Goeij. "Vier jaar later haakte hij af, en heb ik een grote verbouwing laten uitvoeren. Het hele woonhuis op de begane grond is bij de winkel getrokken, waardoor die oppervlakte meer dan verdubbeld is. Toen de worstmakerij in 1997 is verplaatst tot direct achter de winkel ben ik gestopt met slachten. Mijn vader heeft me meegegeven om intensief met dit vak bezig te zijn, me te ontwikkelen door mijn kennis te verbreden en steeds nieuwe producten te ontwikkelen. Mijn vrouw Esther gaat daar in mee, zij het meer op het gebied van maaltijden en soepen. We doen mee aan wedstrijden en hebben heel veel prijzen gewonnen. Daarnaast zijn we gegroeid als ondernemers. We hebben al vijf jaar een vestiging in IJsselstein, zijn uitbaters van zalencentrum 't Klooster en van de Theekoepel, en worden vaak gevraagd voor catering en het verzorgen van barbecues. Door die grote veelzijdigheid blijft dit vak boeiend."