Veertig jaar in touw voor Paardenmarkt

VIANEN • "Wat is de tijd snel gegaan," reageert Jack Baars, aan de vooravond van zijn veertigste Paardenmarkt. De lijst van zaken die hij in die lange periode allemaal heeft gedaan is haast onuitputtelijk. Een kleine bloemlezing.

Eind jaren zeventig was de Paardenmarkt heel anders van opzet dan tegenwoordig. Op de Voorstraat, nabij de Grote Kerk, stonden wat kermisattracties. Het grote middengedeelte was beschikbaar voor de kraamhouders van de jaarmarkt, en richting Lekpoort werd op zeer bescheiden schaal gehandeld in paarden en pony's.

Paardenman
"Er moest wat meer leven in de brouwerij komen," vertelt Baars. "Men wilde gaan starten met het voorbrengen en keuren van paarden en pony's. De toenmalige leden van het comité hadden geen van allen iets met paarden, terwijl ik me al vanaf mijn twaalfde bezig hield met het fokken ervan. Ik was van huis uit een paardenman. Secretaris Jan Labrie vroeg mij en enkele leden van de Brederoderuiters en de Stuwruiters om medewerking te verlenen, en dat gebeurde."

Samen met Gert-Jan van Zante kreeg Jack Baars de leiding over het hele gebeuren in de ring: de inschrijvingen van de deelnemers, het indelen in rubrieken, het aanschrijven van juryleden. Tanja Koen, destijds een bekende omroepster van de NCRV, werd benaderd als lady-speaker. Later werd dat Greet Bergstra, een fenomeen die over elke viervoeter die werd voorgebracht wel iets wist te vertellen.

Hoofdprijs
"We zetten ook een loterij op touw, met drie pony's als hoofdprijs. Ik kocht die bij fokkers uit de regio. Als de winnaars bekend waren controleerden we eerst of die zaten te wachten op een pony en er stalling voor hadden. Vaak genoeg heb ik ze teruggekocht voor de prijs die ervoor was betaald. Daarnaast werden kippen, kalkoenen, konijnen en een big verloot. Toen de mensen die geslacht naar huis mee wilden nemen, zijn we daarmee gestopt."

"De keuringen waren een succes, en later is daar het ringsteken bijgekomen. Ook is begonnen met het verlichten van de gracht."

Zakelijker
Na een paar jaar werd Jack Baars lid van het comité, iets wat hij 27 jaar is geweest. Lange tijd werd vergaderd in de voormalige brandweerkazerne aan het Hofplein.

"Dat was verreweg de gezelligste tijd. Tijdens en na het vergaderen was de drank niet aan te slepen en het is vaak genoeg voorgekomen dat we het licht hebben zien worden. Nu is het allemaal wat zakelijker geworden, en dat is misschien maar goed ook. Het comité had vroeger maar zes leden. Nu zijn het er een stuk of tien en iedereen heeft zijn eigen taken."

"Toen ik stopte als bestuurslid ben ik vrijwilliger geworden, nog altijd met heel veel plezier."

door Peter Verbeek