Dag kermis

De Tielse najaarskermis stond er de laatste jaren bij als een glas dood bier. Zonder schuimkraag, zonder sprankeling en verkeerd getapt. Hoe kon die kermis, het oudste evenement van Tiel, zo verpieteren? Hadden onze bestuurders en hun ambtenaren er gewoon geen zin meer in om dit evenement weer van een lekkere opfrissende schuimkraag te voorzien? Of was het ook hier weer een centenkwestie? Het zal het laatste wel zijn. Of misschien wel allebei.

Hoe dan ook, B en W hebben de hele kermis in de spoelbak gekieperd. Ook al ziet men dat zelf anders. Het is geen kwestie van het opheffen van een kermis, maar van het combineren van de najaars- en de pinksterkermis, zodat je alleen die laatste overhoudt, aldus de gemeentelijke toelichting op het liquidatiebesluit. Ja, ja, zo lust ik er nog wel een paar. Kunt u het nog volgen?

Ik vraag me bovendien af of een lokale overheid een vele eeuwen bestaande traditie zo maar van de inwoners kan afpakken.

Zonder dat de mensen daar iets over te zeggen hebben. Wettelijk zal het allemaal wel kloppen, maar het voelt niet erg lekker.

Ons demissionaire kabinet strooit met miljoenen om de evenementenbranche in deze coronatijd overeind te houden en de gemeente Tiel kiest juist een evenement als de kermis, die bij de volkscultuur van de stad hoort, om op te heffen.

De artistieke Nijmeegse ex-wethouder Ben van Hees, die nu tijdelijk zijn kunsten in het Tielse college van B en W komt vertonen, heeft ook meegeholpen om de Tielse kermis de nek om te draaien. Sorry, meneer Van Hees, mijn politieke verstand laat mij nu even in de steek. Nijmegen kent u toch als de “feestwethouder”, als de bestuurder die het behoud van de stedelijke cultuurhistorie torenhoog in het vaandel heeft staan? U heeft er zelfs een onderscheiding voor gekregen. U zou het, zo lijkt me, niet in het hoofd halen om de kermis in uw geboortestad de Waal in te kieperen. En geldt dat niet voor Tiel?

Ik was er even bang voor dat met het verdwijnen van de najaarskermis ook de kermiskoek ten grave zou worden gedragen. De koek die al twee eeuwen gebakken wordt door hofleverancier Van Ooijen en beschermd wordt door het Nederlands Cultureel Immaterieel Erfgoed. De van Betuwse honing en rogge gemaakte lekkernij staat zelfs op een postzegel afgebeeld. Veel gemeenten zijn er jaloers op.

Enigszins ongerust greep ik naar mijn mobieltje en belde de bakker.

Goed nieuws, de Van Ooijens laten zich niet uit het veld slaan door het besluit van de gemeente, ook al is het jammer, zei zijn vrouw “dat de liefde van een kant moet komen.”

De koek blijft. Ik hoop dat die nog lang in de smaak zal vallen.

Of deze column dat in het stadhuis ook doet, waag ik ernstig te betwijfelen. Ik heb al eens vaker geschreven dat het gemeentebestuur meer aan de promotie van de kermiskoek zou mogen doen, in plaats van altijd met appels (Tiel fruitstad) te koop te lopen.

Uit zeer betrouwbare bron heb ik vernomen dat de bestuurders daar toen not amused over waren. Het leverde me zelfs een bijnaam op. Koekiemonster.

Jan Beijer

(reageren: jbeijer@upcmail.nl)

spot op de betuwe