Elastiek hielp judoka Jade Ömerköylü in coronatijd

LINGEMEER • De 17-jarige Jade Ömerköylü werd onlangs derde op het Nederlands kampioenschap judo onder 18 jaar. Ze hield er een bronzen plak aan over. De enthousiaste Lingemeerse is succesvol in haar sport en heeft meer plannen.

Jade Ömerköylü begon bij Juliën in Lienden met judoën toen ze vijf jaar jong was, met de witte band. Inmiddels is ze zeventien en heeft ze de bruine band. Jade is de jongste van drie kinderen uit een eenoudergezin. Haar vader overleed zeven jaar geleden. Sporten tot 18 jaar is in het gezin verplicht. Jade zóu volgend jaar dus kunnen stoppen met judo. “Dat ben ik niet van plan”, zegt ze heel beslist. “Ik moet er níet aan denken.”

Jade mocht overigens niet meteen op judo. Ze moest eerst het zwemmen afmaken. “A-B-C zwemmen was belangrijker”, zegt haar moeder. Vrijwel meteen daarna stond haar jonge leven echter al in het teken van judo. Zo ging Jade op haar negende al heen-en-weer naar Nijmegen, waar ze bij Judoschool Theunissen in de selectiegroep zat. Een aantal jaren later ging ze naar Top Judo Nijmegen. Ze vindt judo geweldig, omdat het een pittige fysieke sport is. “Je kunt iemand echt keihard op de mat werpen, zonder dat die er echt last van heeft”, legt ze uit. “Je wilt iemand het liefst door de mat heen werpen. En het maakt ‘t leuk als je er goed in bent.”

Papendal
Ze trainde ook bij een regionaal trainingscentrum en de volgende stap is Sportcentrum Papendal in Arnhem. Ze hoopt dat ze daar zo snel mogelijk naartoe kan, maar wanneer het daadwerkelijk gebeurt is nog onduidelijk. “Dat is moeilijk in te schatten, het kan ook pas over vijf jaar zijn”, zegt ze. “De bond bepaalt waaraan je moet voldoen, maar wat dat is weet eigenlijk niemand. Het heeft in elk geval ook met de gewichtsklasse te maken.”

Tijdens het NK -18 onder de 70 kilo in Den Haag lootte Jade, zoals ze zelf zegt, heel zwaar. Hoewel; de eerste tegenstandster viel enorm mee. “Die vond het denk ik te spannend en ging meteen al zelf liggen”, vertelt Jade gniffelend. Ook de tweede en de derde wedstrijd won ze, maar in de halve finale moest ze het onderspit delven. “Toen had ik een hele sterke tegenstander”, zegt ze.
Jade werd derde en nam een bronzen medaille mee naar huis. Brons op het NK is zéker niet haar enige succes. Zo deed ze op 17 en 18 juli in Boekarest (Roemenië) mee aan Europacup-wedstrijden, waar ze vijfde werd. En in augustus kwam ze op de mat in actie tijdens het Europees kampioenschap. Daar eindigde ze als negende.

Jade hoopt binnenkort ook aan het wereldkampioenschap onder 21 jaar mee te doen. “Ik weet niet wanneer dat is, want door corona loopt alles door elkaar. Als er geen corona was geweest, had het WK wellicht dít jaar al gehouden kunnen worden.” Of ze daadwerkelijk kans maakt, is nog even de vraag. “Dat is moeilijk in te schatten, want van onder 18 jaar naar onder de 21 jaar is wél een hele stap.”

Online en in de tuin
Ook in de afgelopen coronaperiode bleef Jade fanatiek trainen. Toen vorig jaar maart alles dicht ging, bedacht ze een andere manier om haar doel te bereiken. “Ik ben toen meteen thuis met trainen begonnen, online en in de tuin. Ik heb geen enkele training overgeslagen, hoewel het online-trainen wel lastig was. ‘s Morgens om acht uur begon ik al, via Zoom. Dan zag je iedereen ook in beeld.”

Fysiek trainen deed ze ook, met een denkbeeldige tegenstander. “Aan de bomen in onze achtertuin had ik elastiek vastgemaakt”, vertelt ze. “Dat had ik nooit eerder gedaan. In plaats van íemand vast te pakken, pak je ‘t elastiek vast.”
Jade zit op een speciale school van het ROC. “De Young Talent Academy. Daar draait je school om de sport en kun je bij wedstrijden makkelijk vrij krijgen. Ook kun je blijven trainen. Ik loop nu achttien uur per week stage en ik train twaalf tot vijftien uur.”

Sponsors
Jade is naarstig op zoek naar enkele sponsoren óf een grote sponsor. “Judo is een individuele sport en we betalen alles zelf”, legt ze uit. “Nu zijn er nog weinig wedstrijden, maar normaal gesproken is er bijna wekelijks een toernooi. En meedoen aan een Europacup in bijvoorbeeld Duitsland of België kost al gauw 500 tot 600 euro per keer. Dat wordt wel een bottleneck.”

Rob Zantinge