Column Theo Segers: ‘Bach in Bles’

We leven in de passietijd. Deze week wordt door veel mensen de ‘stille week’ genoemd. Op weg naar Goede Vrijdag en Pasen wordt door veel mensen gedacht aan het lijden en sterven van Jezus. Ook dit jaar weer, ook in Molenlanden. Er wordt op allerlei manieren aandacht aan besteed. Hoe bijzonder om al die verschillen van beleving te zien en te ervaren, van vesperdiensten tot eieren, van voorjaar en nieuw leven, tot denken aan het sterven, van niets tot aan passie.

Een ding is zeker. De uitvoering van passiemuziek is nergens ter wereld zo ingeburgerd als in Nederland. De wereldberoemde ’Matthäus Passion’ van Johann Sebastiaan Bach wordt op veel plaatsen uitgevoerd en beluisterd. Voor gelovigen en niet-gelovigen blijft het een bijzonder muziekstuk. De grote passie is bijna 300 jaar oud. Voor het eerst voerde Bach dit muziekstuk uit op Goede Vrijdag 1727 in de Thomaskirche in Leipzig. Jarenlang is de Passie niet uitgevoerd. Maar vandaag de dag wordt het, vooral in Nederland, veel beluisterd.

Ik ben een groot liefhebber van deze muziek. ‘Geen dag zonder Bach’ is een van mijn motto’s. En eerlijk is eerlijk, veel musici ook van populaire muziek, komen terug bij de grondlegger van veel muzikale thema’s, Bach. Dit jaar heb ik twee live uitvoeringen meegemaakt en op mijn nachtkastje ligt het boek van Ad de Keyzer: ‘Bachs grote passie’. Ik raak er niet op uitgekeken, geluisterd en over uitgelezen.

Vorige week werd de Matthäus Passion uitgevoerd in Bleskensgraaf. Een pracht uitvoering. Te meer omdat de kinderen van de school met de Bijbel mede uitvoerenden waren. Dat hoort bij de Mattheus, bij het openingskoor ‘Erbarm dich, unser, o Jezus.’ en bij het slot van deel 1: ‘O Mensch bewein dein Sunde gross’. In de uitvoering in Bleskensgraaf werden ook sommige koralen mee gezongen door de kinderen van de basisschool en door de leerkrachten. Heel bijzonder.

Goede Paasdagen!