Slager Molenaar uit Schoonrewoerd stopt er na 47 jaar mee

SCHOONREWOERD • "Het gaat ons aan het hart om afscheid te moeten van onze klanten. We gaan de contacten met al die lieve mensen missen. Maar lichamelijk zijn we er wel aan toe." Na ruim 47 jaar staan Dick (66) en Sieneke (67) Molenaar komende zaterdag voor het laatst achter de toonbank. "De mond is nog best, maar de benen worden minder."

Dat Dick en Sieneke in de slagerij aan de Dorpsstraat in Schoonrewoerd terecht kwamen, was te danken aan vader Molenaar. "Op zaterdag haalde vader altijd entrecote bij slager Elbert Sprong. Op een dag kwam hij thuis en vertelde dat hij de slagerij had gekocht. 'En jij gaat er in', zei vader. Ik had geen keus. Maar ik deed het met plezier. Ik was pas 19, maar had mijn papieren en werkte al als slager. Vanwege mijn leeftijd moest ik door de rechter zakelijk volwassen worden verklaard", vertelt de goedlachse Dick.

Op 1 januari 1972 ging hij van start, aan het eind van het jaar trouwde het stel. Het echtpaar wende snel in Schoonrewoerd. "We komen uit een christelijk milieu, dat paste in het dorp. De kinderen gingen hier naar school, we voelden ons thuis. Er was volop klandizie en we draaiden een mooie omzet. In de beginjaren hadden we een grote 'uitbreng'. We bezorgden van de spoorlijn in Leerdam tot Everdingen. Van lieverlee viel dat weg, de tijden veranderden." Destijds was het assortiment van de slager veel beperkter dan nu. "Vroeger had je verse worst en lappen vlees en bijna geen panklare producten. Tegenwoordig worden zelfs de soepballetjes panklaar verkocht. Ik weet nog dat wij destijds slavinken invoerden. Dat was heel wat voor die tijd."

Volgens Dick en Sieneke Molenaar komt het gevoel van vroeger langzaam maar zeker terug in het slagersvak. "Het gaat om nostalgie en beleving. Als je 'riblappen' in de reclame doet, is er amper vraag naar. Als je 'draadjesvlees' op het bord schrijft, loopt het storm terwijl het om hetzelfde product gaat." En, benadrukken beiden: "Laat je zien als slager. Zorg dat je in de winkel bent. Je moet je ambacht uitdragen, laten zien dat je trots op je werk bent, geef advies aan de klanten. De mensen waarderen die aandacht. Dat geldt ook voor de sociale contacten. Neem de tijd om met klanten te praten en mee te leven met vreugde en verdriet." Van 'geroddel' wilde Dick Molenaar niets weten. "Ooit heb ik het licht in de winkel uitgedaan en gezegd: 'ga buiten maar verder kletsen'. Dat hielp." Molenaar maakte al zijn worstsoorten zelf en had voor zijn rundvlees een speciale leverancier. Het zorgde ervoor dat de slagerij een bijzondere naam opbouwde. "We krijgen bestellingen uit het hele land. Van klanten die vroeger in Schoonrewoerd woonden, maar zijn verhuisd. Of fietsers die langs kwamen en een broodje ham bestelden dat in de smaak viel." Klanten van heinde en verre bestelden een paar keer per jaar tientallen kilo's vlees en worst en kwamen die in Schoonrewoerd afhalen. Toen de sluiting van de slagerij bekend werd, gebeurde hetzelfde. "Volgens de vakbladen gaat dan de omzet omlaag, bij ons is het de laatste weken een gekkenhuis. Klanten gingen hamsteren. Er was zelfs iemand die 122 ons worst bestelde. Het kostte even om die te snijden", lacht Sieneke. Een opvolger is er niet. Woonhuis en slagerij zijn verkocht. Het echtpaar verhuist naar Meteren. De Dagwinkel van Ad & Tineke gaat meer vlees en verse vleeswaren verkopen en krijgt enkele recepten van Molenaar. "Zo'n 50 jaar geleden was slager Sprong al bang dat hij geen opvolger zou vinden. Ons is het niet meer gelukt. Wij waren blij met de omzet, voor opvolgers was die niet groot genoeg. Het gaat ons aan het hart om te stoppen. Maar het wordt gewoon te zwaar. Na de zondag stond ik maandag in alle vroegte worst te maken. Altijd staande, altijd in de kou. Tijd om te stoppen. Maar we kijken met grote dankbaarheid terug op onze Schoonrewoerdse jaren."

Zaterdag 30 maart nemen Dick en Sieneke Molenaar van 10:00 tot 12:00 uur met een hapje en een drankje afscheid van hun klanten.

André Bijl