Piotr Havik blijft ambitieus na ‘baalseizoen’

AMMERSTOL • Na het binnenslepen van een profcontract verliep het voorbije wielerseizoen voor de 26-jarige Piotr Havik desastreus.

Corona halveerde het seizoen. Ziekte, valpartijen en lekke banden voorkwamen aansprekende uitslagen voor de inwoner van Ammerstol, die nog maar moet afwachten of hij zijn profcarrière kan voortzetten.

Profdebuut
De griep voorkwam in februari op het laatste moment zijn profdebuut in de Saoudi Tour. Vanaf zijn ziekbed volgde hij met koorts de prestaties van zijn teamgenoten bij de Deense procontinentale wielerploeg Riwal-Securitas. Twee weken later was hij nog niet fit genoeg om potten te breken in de Tour des Alpes. In de GP Jean-Pierre Monsèré begin maart eindigde Havik in de massasprint, die Fabio Jakobsen won, als 22ste. Tijdens zijn voorbereiding op de Ronde van Drenthe stak corona op.

“In de week voor deze wedstrijd trainde ik op de VAM-berg en kwam door een aflopende achtertube ten val in de afdaling,” vertelt Piotr Havik, die gebutst en geschaafd huiswaarts keerde. “De coronastop kwam mij daardoor niet eens slecht uit. Dat de onderbreking van het wielerseizoen vijf maanden duurde, was wel een domper.”

Andere uitdagingen
Piotr Havik trainde veel en zocht andere uitdagingen. Omlopen door Nederland van ruim 400 kilometer, mountainbiketochten tussen de 80 en 120 kilometer en gravelritten op wegen waar een wielrenner nooit komt hielden Havik in vorm. Tot half juli werd zijn salaris doorbetaald. De Deense regering stond garant voor 95% van de loonkosten.

“Daarna kwam er geen cent meer binnen,” vervolgt de eerstejaars prof, die de afgelopen maanden zijn spaarrekening moest aanspreken. “Mijn Belgische vriendin Femke en ik waren van plan ons te settelen. Ik moet er niet aan denken dat we een huis hadden gekocht. In augustus kon ik mij weer focussen op wedstrijden.” 

In die paar koersen zag Piotr Havik geen kans om net als in 2019 veel UCI-punten voor de wereldranglijst bij elkaar te fietsen. “De behaalde punten van vorig jaar tot augustus bleven gelukkig staan, maar in klassiekers als Dwars door het Hageland en de Antwerp Port Epic wierpen lekke banden op ongelukkige momenten mij ver terug.”

Druk
De druk om te presteren bleef groot. Havik: “In mijn enige Worldtourwedstrijd -Brugge-De Panne- zat ik mee in de beslissende eerste waaier. Door de krachtige wind raakte ik uit balans en smakte tegen de grond. Het ging er heftig aan toe. Kort daarna belandde Mathieu van de Poel in een greppel langs de weg. Een mooie klassering in deze koers had ik goed kunnen gebruiken. Nu is het letterlijk en figuurlijk wonden likken en hopen dat ik voor 2021 onderdak vind bij een professionele ploeg. Mijn team is er nog niet in geslaagd voldoende sponsors te vinden om door te gaan. Tot op heden heb ik nog niets concreets, maar ik hoor thuis bij de profs en ben nog zeer ambitieus.”

Wim Kroone