Mark Verkerk: de ‘IJzeren Man van de Krimpenerwaard’

KRIMPEN AAN DEN IJSSEL • De Iron Man van Barcelona ging vanwege corona niet door. Dus organiseerde Mark Verkerk voor zichzelf een Krimpenerwaardse versie.

Wie hem vroeger gezegd zou hebben dat hij ooit aan een triatlon zou deelnemen, was door Mark Verkerk hoogstpersoonlijk voor gek verklaard. Want: veel te ver. Veel te zwaar.

Zijn mening veranderde echter een jaar of zes geleden toen hij op Mallorca getuige was van een ‘Iron Man’: een triatlon van de overtreffende met 3.800 meter zwemmen, 180 kilometer fietsen en een volledige marathon (!) “Dat moet ik toch ook een keer doen!’, bedacht de inmiddels 41-jarige voorzitter van zwem- en waterpolovereniging De Lansingh zich.

Vrienden
“Ik was ondertussen al met een groepje vrienden bezig met zwemmen in het buitenwater, dus in dat opzicht had ik al ervaring. Het fiets- en looponderdeel daarentegen was nieuw voor me.

In 2016 besloten ze mee te doen met de triatlon van Rotterdam. Mark Verkerk schafte een racefiets en loopschoenen aan en verscheen aan de start. “Het werd een loodzware dag en het liep voor geen meter met me, maar desondanks groeide het besef dat er een ‘verslaving’ geboren was. Die dag wist ik het zeker: ik wilde mee gaan doen aan een echte ‘Iron Man’, hét internationale evenement voor triatleten. Uiteindelijk viel de keuze op de Iron Man van Barcelona, want die is ‘mooi vlak’ en niet al te zwaar, schatte ik in in. Om me goed voor te bereiden zocht ik een coach met ervaring op dit gebied. Die vond ik snel. Ik kreeg schema’s en begon me voor te bereiden richting Iron Man. Die zou 4 oktober plaatsvinden, maar werd uiteindelijk vanwege de corona-perikelen afgelast. Daar stond ik dan na een lange voorbereiding met negen à veertien uur training in de week, een drukke baan en een gezin dat zich een jaar lang had moeten aanpassen, omdat papa een sportieve droom najoeg...”

Privé
Omdat Verkerk het zonde vond om alle inspanningen vergeefs te laten zijn kwam hij op het idee om zélf een privé-Iron Man te organiseren in de Krimpenerwaard. “Als startpunt voor het zwemonderdeel koos ik voor de Surfplas, maar dat kon niet doorgaan vanwege blauwalg in het water. Ik week daarom uit naar de Koning Willem-Alexander-roeibaan in de buurt van Zevenhuizen. Om 07.15 uur gleed ik daar het water in. Een vriend van me, die plannen heeft om Het Kanaal over te zwemmen, escorteerde me. Het water was 15.3 graden ‘warm’. Bitterkoud dus!”

Na 3800 meter stapte hij op de racefiets voor 180 kilometer richting en door de Krimpenerwaard. “Eén van mijn vrienden, Theo Kion, racete mee vooruit om op kruisingen het autoverkeer tegen te houden. Ondertussen stampte ik op de pedalen en nam ik om de twintig minuten voeding om een buffer op te bouwen voor het laatste onderdeel, de marathon. In eerste instantie zat ik als versteend op de fiets vanwege de kou in mijn lijf. Van lieverlee echter kwam ik in mijn ritme.”

Tot kilometer 140... “Toen kreeg ik het zwaar. Mijn benen deden zeer, mijn maag speelde op en ik dacht vol afschuw aan het feit dat ik nog 40 kilometer moest fietsen en daarna een heuse marathon had af te leggen. Mijn meefietsende vrienden sleepten me er doorheen. En bij het startpunt van de marathon, bij de Surfplas, stonden mijn gezin, familieleden en vrienden om me aan te moedigen.”

Mark Verkerk ging met nieuwe energie zijn zeven rondjes van ongeveer zes kilometer in. “Halverwege kreeg ik het weer zwaar. Ik werd wat duizelig, maar besloot toch door te gaan. Dat bleek een goede beslissing. Ik knapte lopenderwijs op en haalde de streep. Binnen de twaalf uur, dat had ik van te voren niet durven hopen. Mijn laatste meters waren euforisch: een geluksgevoel dat zich met niets laat vergelijken. Zo onbeschrijflijk mooi.”

Zelfoverwinning
Inmiddels ligt de ‘Iron Man’ van de Krimpenerwaard alweer enkele weken achter hem. “Ik bevind me nog steeds in de fase van het nagenieten”, glimlacht Mark Verkerk. “De eerste dagen heb ik flink spierpijn gehad en zwom, fietste en liep ik de race in de nachtelijke uren van mijn slaap nog een keer. Heel vermoeiend, ha ha! Terugkijkend ben ik best trots op mezelf en op al die mensen die me ondersteund hebben in mijn wens om ‘De IJzeren man van de Krimpenerwaard’ te worden. Deze opdracht volbrengen zie ik als een fysieke en mentale zelfoverwinning. Ik heb me dan ook al ingeschreven voor de Iron Man van Barcelona 2021. Want daar begon het allemaal mee. Nu wil ik ‘m meemaken ook! Ik weet nu dat ik het kan.”

Jan Timmer