Lekkerkerkse beeldhouwer maakt viool van albast

LEKKERKERK • Beeldhouwer Pieter Antonie van der Velden is wel wat gewend na al die jaren, maar de creatie van een stenen viool bezorgde hem de zenuwen.

"Ik lag 's nachts soms te malen in bed. Ik was bang dat deze viool in stukken uiteen zou vallen. Naarmate de tijd verstreek en het resultaat letterlijk zichtbaar werd, nam bij mij de spanning toe. Andere objecten kon ik na een foutje tussentijds herstellen. Bij deze creatie van albast was er steeds sprake van millimeterwerk en geen weg terug. Dat legt veel druk op je handelingen. Ik heb er met tussenpozen ruim een half jaar aan dit doorschijnende kunstwerk besteed. Het is met behulp van een professionele vioolbouwer gelukt om kam en snaren te bevestigen. Ik ben trots op het eindresultaat", zegt de 76-jarige Lekkerkerkse kunstenaar.

Albast
Hij toont heel voorzichtig zijn 'lieveling', die is opgesteld in de serre. Je moet er maar opkomen, maar Van der Velden liep al langer met dit idee rond. "Daarbij wilde ik per se een bespeelbare stenen viool maken. Dun albast is uitermate geschikt voor klanken. Het fantastische geluid van een stradivarius zal je niet horen, maar een professional kan hiermee overweg. Ik heb daarom via google naar vioolbouwers gezocht, die me op weg konden helpen. Ik kwam in contact met de Rotterdammer Erik Wendrich, die me een tekening van een peperdure viool verschafte. Ik ben acht keer heen en weer gereden naar zijn studio in Delfshaven in Rotterdam. Het ging vooral om de maatvoering en de afwerking met originele onderdelen. Vioolbouwen is een vak apart. Dat geldt ook voor een stenen viool. Hakken, schuren en zagen volgens een plattegrond en intussen geen eerdere arbeid verpesten."

Filmpje
Wendrich zal de viool bespelen voor een filmpje dat tijdens tentoonstellingen bij het kunstwerk wordt vertoond. "Hij is een betere bouwer dan violist, maar hij weet uiteraard hoe je een stuk kan spelen. Dat maakt het er leuker op. Een stenen exemplaar is uniek. Ik ben dit in de kunstwereld nog niet eerder tegengekomen. Ik heb wel eens een saxofoontje gemaakt voor de grafsteen van een musicus. Dat was in opdracht en niet zo tijdrovend. Deze klus had ik over mezelf afgeroepen en dat heb ik geweten."

Nadeel
Het 'unique alabaster artwork' weegt drie kilo en is in augustus te bezichtigen op de International Art Fair in Amsterdam. Van der Velden speelt met het idee om zijn vondst met Pinksteren te openbaren tijdens de Timmer Tuin-expositie van Marianne Timmer in Berkenwoude.

Iedereen mag meegenieten, maar er is ook een nadeel. "Dan moet ik er zelf constant bij moeten blijven. Dat is niet zo'n aantrekkelijke gedachte. Ik denk na over een betere oplossing."

Pieter van der Laan