Bonanza: ‘boeren’schutters vieren 50-jarig jubileum

UITWEG • Alle prijzen ten spijt, de vijftigjarige schietvereniging Bonanza blijft bescheiden.

Het verenigingsgebouw is een voormalige kippenschuur aan de Lopikerweg-Oost tussen Uitweg en Lopikerkapel. Alleen het verenigingsembleem verraadt dat er een schietvereniging huist. Eenmaal binnen leidt een strak gestuukte gang met metalen lambrisering naar de kantine. Een prominente halfronde bar beslaat een kwart van de ruimte. Natuurlijk ontbreken de kasten en planken niet met honderden blinkende bekers en trofeeën.  Aan de koffie vertellen twee echte clubmensen,  ex-voorzitter Co Broekhuizen en bestuurslid Ton van der Heijden,  graag over hun club en de schietsport. 

Cowboyserie
Bonanza, genoemd naar de beroemde cowboyserie, blijkt een hechte, actieve club met de nodige historie. De meest recente geschiedenis zit hem in de accommodatie. Die is vijf jaar geleden onder de bezielende leiding van voorzitter Henk van Randwijk onder handen genomen. Trots vertellen Co en Ton dat alles is bedacht en gemaakt door eigen vrijwilligers. Het is tekenend voor de saamhorigheid. 

Er zijn negen banen, van twaalf meter lang, waar wordt geschoten met geweer, karabijn en pistool. Op vier andere banen, elk tien meter lang, alleen met pistool. De lucht is er fris. Een ingenieus afzuigsysteem regelt de aan- en afvoer van respectievelijk schone en vervuilde lucht. "We schieten staand, zittend of liggend. Kijk," zegt Co terwijl hij een luik optilt waaronder een verdiepte vloer zichtbaar wordt. "Zo blijft de staande schutter op ooghoogte met het doel. Voor de liggende schieter is er dit plateau," vertelt hij terwijl hij een zwarte verhoging naar zich toe trekt. 

Met een simpele handbeweging zet hij een mechaniek in werking, waarbij een schietkaart met houder over een kabelbaan zoeft naar de plek waarop geschoten wordt of weer terug tot vlak bij de schutter. "Die kan zo de score aflezen zonder uit positie te komen. Dat kan voor zowel links- als rechtshandigen. De banen zijn nu ook geschikt voor invaliden," vertelt hij met gepaste trots.

Taboe
Co Broekhuizen weet het: er heerst een taboe rond schietverenigingen. "Het wapenbezit spreekt tot de verbeelding. We hebben ruim honderd leden, van twaalf jaar tot in de tachtig. Ze komen uit de wijde omtrek en zijn van divers pluimage. Tien procent is vrouw. Verschillen vallen hier weg. Bij deze sport hoort geen stoerdoenerij. Zulke types worden geweerd. Het is vooral een concentratiesport, waar veel tijd en energie in gaan zitten." Ton instemmend: "Ik dacht dat ik na een paar weken aardig kon schieten. Maar nee, dat duurt járen." 

Beiden weten nog goed dat de jonge Rick Eikelenboom voor het eerst kwam. "Onze topschutter Jan de Hartog raadde hem aan om eerst maar eens een vlieg op de deur te plakken en er dan zo lang mogelijk op te blijven richten. Daarna moest ie maar eens terugkomen. Rick werd zeven keer Nederlands jeugdkampioen.. "

Een ander lid, Robbie van Randwijk, tweemaal. Bij de senioren werd Floor Bosch Nederlands kampioen. Momenteel staan zo'n vijf schutters aan de top. 

Boeren
Bonanza wordt binnen de schietwereld aangeduid met 'die boeren'. "Dat kwam zo," vertelt Co met pretogen: "We moesten tegen een vereniging, de naam zeg ik maar niet. Er werd een beetje op ons neergekeken. Terwijl iedereen daar in speciale leren wedstrijdpakken liep, kwamen wij nog gewoon in onze kloffie, op klompen. Die club vond het niet nodig om hun beste schutters in te zetten. Dat hebben ze geweten, wij wonnen glansrijk! Het doet ze nog zeer." De prijzen waren bijzonder: drie fraaie, handgeblazen schutters. Ook al zijn de Bonanza's tegenwoordig goed uitgerust, 'die boeren' blijft hun geuzennaam.

Bij Bonanza is ruimte voor nieuwe leden. Wie ook een keer wil proefschieten kan een afspraak maken via Facebook (https://www.facebook.com/s.v.bonanza.schietvereniging?fref=ts) of telefonisch met secretaris Gijsbert van Sonnevelt: 06-5392321. 

Cisca de Ruiter