Yael van Heemst wil in Baku kroon op mooi seizoen zetten

KRIMPEN AAN DEN IJSSEL • Voor Yael van Heemst geen vakantie de komende weken. Sterker nog, de belangrijkste toernooien komen er nu aan.

Het oranje poloshirt en dito jas van Team Talent NL liggen op de tafel in het ouderlijk huis aan de Krimpense Ouverturelaan. Die jas zal ze normaal gesproken niet nodig hebben als ze deze week rondloopt in het warme Baku, de hoofdstad van Azerbeidzjan. Daar wordt het Europees Jeugd Olympisch Festival, zeg maar de jeugd-Olympische Spelen, gehouden, waarbij de Krimpense aanstaande vrijdag in actie komt.

Hiermee komt een droom uit voor Yael, die toch al kan terugkijken op een prima seizoen. "Het is lastig om in te schatten wat mijn kansen zijn", zegt de judoka vooruitkijkend. "Ik sta weliswaar eerste op de wereldranglijst, maar dat betekent niet dat ik zomaar even een medaille op ga halen. Zo werkt het niet. Zeker niet bij judo, waar een foutje zo gemaakt is. Wel hoop ik natuurlijk op een podiumplaats en daar ga ik ook voor."

Haar tegenstanders kent ze in principe van eerdere toernooien en anders heeft het internet tegenwoordig ook geen geheimen meer. "Alle belangrijke toernooien worden gefilmd, waarbij de beelden op een centrale judowebsite zijn te vinden. Het is een voordeel als je een opponent wilt bestuderen, maar dat kunnen ze natuurlijk ook bij mij doen."

Supermarkt
Van Baku zelf, waar ze met het Team Talent NL afgelopen vrijdag naartoe vertrok, zal ze niet veel zien, verwacht ze. "Meestal kom ik tijdens een toernooi niet verder dan de sporthal, het hotel en de supermarkt. Mijn vader, moeder, broer en opa en oma komen me aanmoedigen. Zij zullen me ongetwijfeld bijpraten over de toeristische hoogtepunten van de stad."

Hoe zeer ze ook grossierde in prijzen, het afgelopen seizoen ging bepaald niet naar wens van start. "Vorig jaar rond deze tijd liep ik een sleutelbeenbreuk op. Het gebeurde door domme pech tijdens een training, maar ik was er wel mooi tien weken zoet mee. Gelukkig was ik net op tijd weer fit."

Ze schreef het Residentietoernooi, een eerste meetmoment om te bepalen wie Nederland mocht vertegenwoordigen tijdens Europa Cups, op haar naam. In haar categorie -onder 18 jaar tot 70 kilo- won ze vier achtereenvolgende partijen op ippon. Het zette de toon voor een glansrijk seizoen, met tot nu toe als hoogtepunt het Nederlands kampioenschap, medailles tijdens Europa Cups én tweemaal brons op het EK (zowel individueel als in teamverband).

Passie
De goede resultaten komen de Krimpense bepaald niet aanwaaien. Ze moet er hard voor werken. "Ik train acht keer week", rekent ze voor. "Vijf judotrainingen bij Judoschool Chris de Korte in Hoogvliet, één keer een training met Team Talent NL op Papendal en tweemaal per week gespecialiseerde krachttraining van Michel Bakker. Het is soms zwaar, maar judo is mijn grote passie, dus ik doe het graag. En gelukkig staan mijn ouders én opa en oma me bij om me te brengen en halen."

Ook moet ze er het nodige voor laten. "Ik mis nog weleens een feestje en kan niet zoals leeftijdsgenoten een lekker drankje doen."

En dat ze haar vakantie nu ook kan vergeten, daar maalt ze niet om. "Wie kan zeggen dat-ie voor z'n hobby naar Baku gaat? Ik zou het niet willen inruilen tegen welke vakantie dan ook."

Aangepast rooster
Het moge duidelijk zijn dat er door dit drukke programma ook weleens een les bij in schiet op school. Gelukkig is de Thorbecke scholengemeenschap in Rotterdam, waar ze het vwo volgt, ingesteld op leerlingen zoals Yael. "Ik volg er een aangepast rooster. Als ik door toernooien en dergelijke lessen mis, kan ik die eventueel later inhalen. Dit schooljaar is dat vrij veel gebeurd, waardoor het best pittig was." Lachend: "Ik had de nodige zesjes op mijn lijst, maar ik ben wel over."

Volgend jaar doet ze examen. Ze wil daarna het liefst geneeskunde of psychologie gaan studeren. "Ook als ik later eventueel professioneel judoka word, wat ik zeker ambieer, zal ik er daarnaast nog moeten werken. Met judo alleen red je het financieel niet."

Met haar zesde stond Yael al op de mat. Ze trad daarmee in de voetsporen van haar vader en opa en volgde haar broer, die ook bij JCK, de plaatselijke judovereniging, trainde. "Ze was vroeger altijd al aan het stoeien en gooide tijdens een eerste toernooitje alle tegenstanders op haar rug", zegt een trotse vader Maurice, die ook is aangeschoven.

Maar talent of niet, Yael bleef lang achter in haar groei en moest het dus tegen langere opponenten opnemen. "Twee jaar geleden was ik nog 1.55 meter, nu ben ik 1.75 meter." Het heeft haar wel gevormd. "Doordat ik kleiner was dan mijn tegenstanders moest ik me flink inzetten om ze op de grond te krijgen. Om me beter schrap te zetten ben ik links voor gaan staan, terwijl ik rechtshandig ben. Dat is nu een voordeeltje, want veel tegenstanders vinden dat niet fijn."

Eenzijdig
Een ander pluspunt is haar aanvallende stijl en daarmee groot scorend vermogen. Ze is in staat om tegenstanders rap te vloeren. Maar natuurlijk valt er ook nog wel wat te verbeteren. "Ik vind dat ik nu nog iets te eenzijdig ben", is de judoka kritisch. "Ik wil meerdere technieken kunnen beheersen om een wedstrijd naar mijn hand te zetten."

Na het Europees Jeugd Olympisch Festival volgt eind september nog eens het WK. Dan is onder andere ook de sterke Japanse equipe present. De Krimpense zal dus voorlopig volop in training blijven. "Het is uniek dat ik deze toptoernooien mag judoën. Ik ga alles uit de kast halen voor een goed resultaat. Dan heeft het in ieder geval niet aan mezelf gelegen."