'Agenda bepaalt niet langer mijn leven'

KRIMPEN A/D IJSSEL • Na een kwart eeuw actief te zijn geweest als raadslid en wethouder namens de PvdA in Krimpen aan den IJssel zegt Jaap Blankenberg (67) dinsdag de lokale politiek vaarwel.

Het afscheid kost hem best moeite, zo geeft hij toe. "Ik verwacht wel af te moeten kicken van de politiek, met name na de zomer als het allemaal weer begint. Ik heb besturen altijd verschrikkelijk leuk gevonden. Anders had ik het nooit zo lang kunnen volhouden. Maar er zijn ook zeker zaken die ik minder ga missen. Zoals vergaderen in de avonduren."

Lange broek
De Molukse gemeenschap had vorige week maandag al een afscheidsfeestje voor hem georganiseerd. Blankenberg was totaal verrast. "Ik zat voor de tv voetbal te kijken toen mijn vrouw tegen me zei dat ik een lange broek en net overhemd aan moest trekken. Want we werden in het UMAM-gebouw verwacht. Ik heb maar gedaan wat ze me vroeg." Bij aankomst klonk er muziek en vormden Molukse Krimpenaren een erehaag voor Blankenberg. Die genoot van alle aandacht. "Het was prachtig, de Molukse gemeenschap liet zich echt van z'n beste kant zien."

Dertien jaar geleden, toen hij net begon als wethouder (met Molukse zaken in de portefeuille), was de situatie heel anders. "Zij wisten niet wat ze aan mij hadden en ik niet wat ik moest verwachten. In de loop der jaren is het wederzijds respect gegroeid." Blankenberg denkt dat dat te maken had met zijn houding. "Ik heb nooit partij gekozen, wilde er zijn voor alle Molukkers."

Zo speelde hij in 2014 een belangrijke rol als bemiddelaar tussen Molukse bewoners en QuaWonen. De renovatie van 240 huizen rond de Molukse wijk zorgde voor onrust. De Molukkers voelden zich door de woningcorporatie achtergesteld omdat hun woningen niet werden aangepakt. Iets dat Blankenberg wel begreep. "Het had echter niets met de wijk an sich te maken. Bij de renovatie knapte QuaWonen woningen op van één bepaald type. En die stonden net niet in de Molukse wijk." Blankenberg wist QuaWonen te bewegen de geplande renovatie van de Molukse wijk naar voren te halen.

Regels
Blankenberg werkte bij het Centraal Bureau voor de Statistiek toen hij in 2005 - na twaalf jaar raadslidmaatschap - wethouder Ben van Veen opvolgde. Hij wilde zich 'meer bemoeien' met het gemeentelijk beleid. "Er gelden overal regels, maar daar wilde ik graag invloed op hebben. Als wethouder heb je dat toch meer dan als raadslid."

Dat het wethouderschap een intensieve baan was, met een hoog afbreukrisico besefte hij zich terdege. Toch wist Blankenberg door zijn gedegen dossierkennis al snel het vertrouwen te winnen van de gemeenteraad. "Ik die tijd was het vrij normaal dat er tijdens een raadsvergadering vier à vijf ambtenaren naast je zaten om vragen te beantwoorden. Ik gaf zelf antwoord. Dat kon de raad wel waarderen."

EMK-terrein
Gedurende zijn wethouderschap was 'wonen' altijd een hot item. Zo lag er vanuit de toenmalige Stadsregio Rotterdam de opdracht om flink te bouwen in Krimpen, zo'n 250 woningen per jaar. Het voormalig Hollandia-terrein en het EMK-terrein in de Stormpolder kwamen in beeld als mogelijke locaties voor woningbouw.

Maar het verzet bleek groot. Toch hield de gemeente lange tijd vast aan de locaties, tot Blankenberg op een informatiebijeenkomst zijn toehoorders verraste met de mededeling dat er een streep ging door de plannen. "Monden vielen open van verbazing", herinnert Blankenberg zich nog goed. "Hoewel uit onderzoek bleek dat het technisch en financieel allemaal mogelijk was, kleefden er teveel nadelen aan de twee locaties. Zo zou het EMK-terrein veranderen in een soort 'Kop van Zuid'. Zoiets past gewoon niet bij de schaal van Krimpen."

Hoewel de ruimte binnen Krimpen nog altijd beperkt is ziet Blankenberg nog volop mogelijkheden om te bouwen. Hij wijst op de drie verdiepingen boven supermarkt Dirk op het Raadhuisplein."Daar kun je prachtige woningen in realiseren, maar de eigenaar - Van Herk Groep - hoopt nog altijd dat de vraag naar kantoorruimte aan gaat trekken en hij die etages kan verhuren. Ik zie dat niet gebeuren." Over een opknapbeurt voor het ondergelegen winkelcentrum Crimpenhof is hij somber gestemd. "Het gevoel van urgentie lijkt te ontbreken bij de eigenaar."

Toch is vernieuwing volgens Blankenberg hard nodig. "Moet je nou eens kijken wat er de laatste jaren is gebeurd in het centrum. Er staat een nieuw raadhuis, de Tuyter is gerenoveerd en project Prinsessenpark is in uitvoering. Ook liggen er plannen klaar voor Centrum-Zuid. Alles wordt dus aangepakt, behalve de Crimpenhof. En dat is nou net de plek waar de gemeente niets over heeft te zeggen."

Armoedebeleid
Trots is Blankenberg op het armoedebeleid dat hij zelf heeft opgezet in Krimpen aan den IJssel, "want er was voor mijn tijd niets." Het beleid kwam vrij spontaan van de grond. "Er was al een paar jaar een overschot op de jaarrekening en we wilden dat geld teruggeven aan de inwoners. 'Maar hoe?' was de vraag. Collega Bart Prins (SGP) kwam toen met het voorstel om het voorzieningenfonds fors uit te bereiden. Wie geen geld had voor het schoolreisje van zijn kind of voor het lidmaatschap van een sportclub, kon een beroep doen op dit fonds. Mits ze zelf een aanvraag deden." In de jaren erna bouwde Blankenberg het beleid rond armoedebestrijding steeds verder uit. "Ja, dat is toch wel het stukje PvdA in me. Ik ben blij met wat er is bereikt. Krimpen aan den IJssel hoeft zich ten opzichte van andere gemeenten niet te schamen."

In de vorige collegeperiode wilde Blankenberg op z'n 65ste stoppen, maar op verzoek van de toen drie nieuwe wethouders bleef hij de hele periode. Door het vertrek van Gerrit Boudesteijn (Leefbaar Krimpen) veranderde de situatie. "Plots was ik weer fulltime wethouder en had ik alleen in het weekend vrij. Er waren dus minder rustmomenten." Dat hij nu zelf weer zijn tijd kan indelen ziet hij als een zegen. "De agenda bepaalt niet langer mijn leven, dat voelt heerlijk."

De komende maanden gaat hij even niets doen en daarna misschien wel iets bestuurlijks, "als ik maar op voldoende afstand van het gemeentebestuur kan blijven."